헬라어 문장 내 검색 Language

γαμεῖ δὲ ὁ Πηλεὺσ Πολυδώραν τὴν Περιήρουσ, ἐξ ἧσ αὐτῷ γίνεται Μενέσθιοσ ἐπίκλην, ὁ Σπερχειοῦ τοῦ ποταμοῦ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13 4:1)
δημάρχουσ δὲ ᾑρεῖτο Οὐατίνιόν τε καὶ Κλώδιον τὸν Καλὸν ἐπίκλην, ὅν τινα αἰσχρὰν ἐν ἱερουργίᾳ γυναικῶν ποτε λαβόντα ὑπόνοιαν ἐπὶ Ιοὐλίᾳ τῇ Καίσαροσ αὐτοῦ γυναικὶ ὁ μὲν Καῖσαρ οὐκ ἔκρινεν, ὑπεραρέσκοντα τῷ δήμῳ, καίπερ ἀποπεμψάμενοσ τῆν γυναῖκα, ἕτεροι δὲ διὰ τὴν ἱερουργίαν ἐσ ἀσέβειαν ἐδίωκον, καὶ συνηγόρευε τοῖσ διώκουσι Κικέρων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 2 7:4)
συνεστήσαντο δὲ τὴν ἐπιβουλὴν μάλιστα δύο ἄνδρε, Μᾶρκόσ τε Βροῦτοσ, ὁ Καιπίων ἐπίκλην, Βρούτου τοῦ κατὰ Σύλλαν ἀνῃρημένου παῖσ αὐτῷ τε Καίσαρι προσφυγὼν ἐκ τοῦ κατὰ Φάρσαλον ἀτυχήματοσ, καὶ Γάιοσ Κάσσιοσ, ὁ τὰσ τριήρεισ κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον ἐγχειρίσασ τῷ Καίσαρι, οἵδε μὲν ἄμφω τῆσ Πομπηίου μοίρασ γεγονότε, τῶν δ’ αὐτῷ Καίσαρι φιλτάτων Δέκμοσ Βροῦτοσ Ἀλβῖνοσ, ἅπαντεσ αἰεὶ παρὰ Καίσαρι τιμῆσ καὶ πίστεωσ χρηματίζοντεσ ἄξιοι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 6:3)
Κάσσιοσ ὁ Παρμήσιοσ ἐπίκλην ὑπελέλειπτο μὲν ὑπὸ Κασσίου καὶ Βρούτου περὶ τὴν Ἀσίαν ἐπὶ νεῶν καὶ στρατοῦ, χρήματα ἐκλέγειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1 2:1)
Ὅτι Κλώδιοσ ὁ πατρίκιοσ, ὁ ποῦλχερ ἐπίκλην, τοῦτ’ ἔστιν εὐπρεπήσ, τῆσ Γαϊού Καίσαροσ γυναικὸσ ἤρα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:9)
καί τινα αὖθισ ἀφιστάμενα Ὀκταούιοσ Καῖσαρ ὁ τοῦ Γάιου παῖσ, ὁ Σεβαστὸσ ἐπίκλην, ἐχειρώσατο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 4:2)
Κλαυδία μὲν δὴ ἐξ αἰσχίστησ δόξησ ἐσ ἀρίστην μετέβαλε, Ῥωμαίοισ δὲ καὶ πρὸ τῆσ Κλαυδίασ ἐκέλευε τὰ Σιβύλλεια διὰ τοῦ παρὰ σφίσιν ἀρίστου τὸ βρέτασ ἐκ Φρυγίασ μεταγαγεῖν, καὶ τὸν ἄριστον ἐν τῷ τότε σφίσι δοκοῦντα εἶναι, Σκιπίωνα τὸν Νασικᾶν ἐπίκλην, ἐπεπόμφεσαν, υἱὸν μὲν ὄντα Γναίου Σκιπίωνοσ τοῦ στρατηγήσαντοσ ἐν Ἰβηρίᾳ καὶ ἐν αὐτῇ πεσόντοσ, ἀνεψιὸν δὲ Σκιπίωνοσ τοῦ Καρχηδονίουσ ἀφελομένου τὴν ἡγεμονίαν καὶ πρώτου κληθέντοσ Ἀφρικανοῦ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 2:7)
Ιἄποσι δὲ τοῖσ ἐντὸσ Ἄλπεων ἐπολέμησε μὲν Σεμπρώνιοσ ὁ Τουδιτανὸσ ἐπίκλην καὶ Πανδούσασ Τιβέριοσ καὶ ἐοίκασιν οἱ Ιἄποδεσ αὐτοῖσ ὑπακοῦσαι, ἐοίκασι δὲ καὶ Σεγεστανοὶ Λευκίῳ Κόττᾳ καὶ Μετέλλῳ, ἀμφότεροι δ’ οὐ πολὺ ὕστερον ἀποστῆναι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 4:9)
ὁ δὲ Ἀντίοχοσ ὅδε ἐστὶν ὁ μέγασ ἐπίκλην, περὶ οὗ μοι πάλαι εἴρηται, Ῥωμαίοισ πεπολεμηκότοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 2:4)
Καὶ τὸν υἱὸν ἐκείνου τὸν ἐκ τῆσ Σελήνησ αὐτῷ γενόμενον, ἐν Ἀσίᾳ τε τραφέντα καὶ ἀπὸ τοῦδε Ἀσιατικὸν ἐπίκλην, Πομπήιοσ ἀφείλετο τὴν Σύρων ἀρχήν, ὥσ μοι λέλεκται, ὄντα μὲν ἑπτακαιδέκατον ἐκ Σελεύκου Σύρων βασιλέα ἑ̓ξαίρω γὰρ Ἀλέξανδρόν τε καὶ τὸν Ἀλεξάνδρου παῖδα ὡσ νόθουσ, καὶ τὸν δοῦλον αὐτῶν Διόδοτον̓, βασιλεύσαντα δ’ ἐν ταῖσ ἀσχολίαισ ταῖσ Πομπηίου ἐπὶ ἓν μόνον ἔτοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 6:1)
Ἐντέρων τὰ μὲν ἄνω λεπτὰ καὶ χολώδεα μέσφι τοῦ τυφλοῦ, χολάδεσ ἐπίκλην· ἀπὸ δὲ τουτέων τὰ κάτω παχέα καὶ σαρκώδεα μέσφι τῆσ ἀρχῆσ τοῦ εὐθέοσ ἐντέρου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.190)
ἐπικλην τὸ πάθοσ λειεντερίη ἴσχει,‐‐ τὸ ἐπὶ τῇ οὐλῇ λέγω τῶν ἐντέρων,‐‐ τοὔνομα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.249)
τῶν Κελτέων, οἳ νῦν καλέονται Γάλλοι, τὰσ λιτρώδεισ τὰσ ποιητὰσ σφαίρασ, ᾗσι Ῥύπτουσι τὰσ ὀθόνασ, σάπων ἐπίκλην, τῇσι Ῥύπτειν τὸ σκῆνοσ ἐν λουτρῷ ἄριστον · καὶ ἀνδράχνη καὶ ἀείζωον ξὺν ὄξεϊ, ἀτὰρ καὶ λαπάθου Ῥιζέων ἀφέψημα ξὺν ἀπύρῳ θείῳ Ῥύπτει καλῶσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.112)
παρ’ οὗ πάντα φησί, πριάμενοσ ὁ ἡμεδαπὸσ βασιλεὺσ Πτολεμαῖοσ, Φιλάδελφοσ δὲ ἐπίκλην, μετὰ τῶν Ἀθήνηθεν καὶ τῶν ἀπὸ Ῥόδου εἰσ τὴν καλὴν Ἀλεξάνδρειαν μετήγαγε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 4 4:1)
καὶ ὁ τῆσ Αἰγύπτου δὲ βασιλεὺσ δεύτεροσ, ὁ Φιλάδελφοσ ἐπίκλην, ἐκδοὺσ τὴν αὑτοῦ θυγατέρα Βερενίκην Ἀντιόχῳ τῷ Συρίασ βασιλεῖ, ἐν ἐπιμελείᾳ εἶχε πέμπειν αὐτῇ τὸ ἀπὸ τοῦ Νείλου ὕδωρ, ἵνα μόνου τούτου τοῦ ποταμοῦ ἡ παῖσ πίνῃ, ἱστορεῖ Πολύβιοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 23 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION