헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν γὰρ καὶ ἐπὶ σμικρὸν ἐνδεῶσ διεξίῃ τὸ οὖρον Ῥηϊδίωσ διαδιδρήσκουσι τὸν ὄλεθρον· χρόνῳ δὲ μακρῷ φθίνουσι τὴν ἕξιν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.192)
ἐκείνῳ μὲν γὰρ ἴσωσ ἐνδεῶσ τὰ παρ’ ἡμῶν, ὑμῖν δὲ οὐκ ἐνδεῶσ εἰρήσεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 2:7)
ἐκεῖνοι μὲν οὖν πολλὰ ἐνδεῶσ ἔσχον πρὸσ ἀρετὴν, ὁ δὲ ἀμφότερα βασιλεύσ τ’ ἀγαθὸσ κρατερόσ τ’ αἰχμητήσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 9:3)
ὁ δὲ πάντασ βασιλέασ παρενεγκὼν ταῖσ ἐπινοίαισ καὶ μηδὲν καταλιπὼν ἄτοπον νομίσαι, Ξέρξησ ὁ Δαρείου, καταγνοὺσ μὲν τοῦ πατρὸσ ὡσ ἐνδεῶσ ἐπιχειρήσαντοσ, ὑπεριδὼν δὲ τῆσ πόλεωσ καὶ τῶν Ἑλλήνων ὡσ οὐδαμοῦ φανησομένων, ἀγῶνα διπλοῦν ἀγωνίζεται, τὸν μὲν ὑπερβαλέσθαι, τὴν δὲ τιμωρήσασθαι, μετὰ πολλοῦ τοῦ κρείττονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 37:5)
ἐν νυκτὶ γὰρ τοῖσ τε ἀποχρώντωσ καὶ τοῖσ ἐνδεῶσ πρὸσ τὰσ μάχασ παρεσκευασμένοισ πολλὰ ἐκ τοῦ παραλόγου ξυμβάντα τοὺσ μὲν ἔσφηλε, τοὺσ κρείσσονασ, τοῖσ χείροσι δὲ παρὰ τὰ ἐξ ἀμφοῖν ἐλπισθέντα τὴν νίκην παρέδωκεν.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 10 3:1)
ὁ δὲ Εὐφράτησ μετέωρόσ τε ῥεῖ καὶ ἰσοχείλησ πανταχῇ τῇ γῇ, καὶ διώρυχεσ δὲ πολλαὶ ἀπ̓ αὐτοῦ πεποίηνται, αἱ μὲν ἀέναοι, ἀφ̓ ὧν ὑδρεύονται οἱ παῤ ἑκάτερα ᾠκισμένοι, τὰσ δὲ καὶ πρὸσ καιρὸν ποιοῦνται, ὁπότε σφίσιν ὕδατοσ ἐνδεῶσ ἔχοι, ἐσ τὸ ἐπάρδειν τὴν χώραν·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 7 5:1)
ἐπεὶ καὶ αὐτὸσ ἐκεῖνοσ, ἃ Σίμωνι περὶ ἱππικῆσ ἐνδεῶσ λελεγμένα ἦν, ᾠήθη δεῖν ἀναγράψαι, οὐχὶ ἔριδι τῇ πρὸσ Σίμωνα, ἀλλ̓ ὅτι ὠφέλιμα ἐσ ἀνθρώπουσ ἐγίγνωσκεν.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 1 5:1)
τεκμήριον δέ μὴ λόγῳ μόνον μάθῃσ, ἔργῳ δὲ δείξω τὸ σθένοσ τὸ τῆσ θεοῦ ἐρᾷ μὲν ὄμβρου γαῖ’, ὅταν ξηρὸν πέδον ἄκαρπον αὐχμῷ νοτίδοσ ἐνδεῶσ ἔχῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 735)
κἀγὼ φημι ἐνδεῶσ εἰρῆσθαι τὸν περὶ ἰχθύων λόγον, πολλὰ εἰρηκότων καὶ Ἀσκληπιαδῶν παίδων, Φιλοτίμου λέγω ἐν τοῖσ περὶ τροφῆσ καὶ Μνησιθέου τοῦ Ἀθηναίου, ἔτι δὲ Διφίλου τοῦ Σιφνίου οὗτοσ γὰρ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ περὶ τῶν προσφερομένων τοῖσ νοσοῦσι καὶ τοῖσ ὑγιαίνουσί φησιν ὅτι τῶν θαλασσίων ἰχθύων οἱ μὲν πετραῖοί εἰσιν εὔφθαρτοι, εὔχυλοι, σμηκτικοί, κοῦφοι, ὀλιγότροφοι, οἱ δὲ πελάγιοι δυσφθαρτότεροι, πολύτροφοι, δυσοικονόμητοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 51 1:2)
σκέψασθε δὴ πρὸσ Διὸσ καὶ θεῶν, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πῶσ ἂν ἄνθρωποσ μᾶλλον φανερὸσ γένοιτ’ εὔνουσ ὢν ὑμῖν, ἢ πῶσ ἧττον ἄξιοσ ἀδικηθῆναι, ἢ πρῶτον μὲν εἰ παρὼν τῷ τῆσ πόλεωσ ἀτυχήματι μᾶλλον ἕλοιτο τοὺσ ἀτυχοῦντασ καὶ τὴν παρὰ τούτων χάριν, ἥτισ ποτ’ ἔμελλεν ἔσεσθαι, ἢ τοὺσ ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ κεκρατηκότασ καὶ παρ’ οἷσ ἦν, δεύτερον δέ, ἑτέραν χρείαν ἰδών, εἰ φαίνοιτο διδοὺσ καὶ μὴ πῶσ ἰδίᾳ τὰ ὄντα σώσει προνοούμενοσ, ἀλλ’ ὅπωσ τῶν ὑμετέρων μηδὲν ἐνδεῶσ ἕξει τὸ καθ’ αὑτόν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 58:1)
τινὲσ δὲ ὀλίγοι παρρησίαν ἀγηόχασι πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ ταύτην ἐνδεῶσ, οὐδ’ ὡσ ἐμπλῆσαι τὰσ ἀκοὰσ ὑμῶν οὐδ’ ὥστε διατελέσαι λέγοντεσ, ἀλλὰ ἓν ἢ δύο ῥήματα εἰπόντεσ, καὶ λοιδορήσαντεσ μᾶλλον ἢ διδάξαντεσ ὑμᾶσ, κατὰ σπουδὴν ἀπίασιν, εὐλαβούμενοι μὴ μεταξὺ θορυβήσητε καὶ παραπέμψητε αὐτούσ, ὥσπερ οἱ χειμῶνοσ ἀποτολμῶντεσ εἰσ τὴν θάλατταν βραχύν τινα καὶ σύντομον πλοῦν.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 15:1)
Ἐνόμιζον μέν, ὧ ἄνδρεσ πολῖται, νῦν γοῦν, εἰ καὶ μὴ πρότερον, ἄξειν τὴν ἅπασαν ἡσυχίαν, δεῦρο ἀφικόμενοσ, καὶ μὴ προσάψεσθαι μήτε ἑκὼν μήτε ἄκων μηδενὸσ κοινοῦ πράγματοσ, δἰ ἓν μὲν ὅτι καὶ πολλοὺσ ὁρῶ σὺν τοῖσ θεοῖσ ἀεὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν νεωτέρων βουλομένουσ καὶ δυναμένουσ ἐπιτροπεύειν τὴν πόλιν καὶ προΐστασθαι τῶν ὑμετέρων ὀρθῶσ οὔτε τοῦ λέγειν οὔτε τοῦ πράττειν ἐνδεῶσ ἔχοντασ, ἔτι δὲ τῆσ παῤ ὑμῖν πολιτείασ ἐμπείρουσ ὄντασ, ἐμὲ δὲ ὑπώπτευον·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 1:1)
ἐμοὶ μὲν νὴ τὸν Δία καὶ τοὺσ θεούσ, εἰ καὶ χαλεπῶσ ἀκούσεσθε, οὐ δοκεῖ τὰ τοιαῦτα εἶναι τῶν ἐνδεῶσ πραττόντων οὐδὲ τῶν οὐκ ἐχόντων τὰ ἀναγκαῖα.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 19:2)
τῷ παντὶ γὰρ κρεῖττόν ἐστιν ἐνδεῶσ πράττοντα ἀγαπᾶσθαι καὶ δοκεῖν πᾶσι παρὰ τὴν ἀξίαν ἀπαλλάττειν ἢ τοὐναντίον εὐτυχοῦντα μισεῖσθαι καὶ προσέτι καὶ τῇ τύχῃ γίγνεσθαι βλασφημίασ αἴτιον, ὡσ τοὺσ πονηροὺσ ἀντὶ τῶν χρηστῶν εὐεργετεῖν προαιρουμένῃ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 2:1)
διόπερ οἶμαι τοῖσ ἀνοήτοισ λυσιτελεῖ τῷ παντὶ μᾶλλον ἐνδεῶσ πράττειν καὶ μήτε ἐξουσίασ μήτε πλούτου μήτε τῶν τοιούτων μηδενὸσ τυγχάνειν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION