헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ἔγωγέ τι φημὶ τέλοσ χαριέστερον εἶναι ἢ ὅταν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα, δαιτυμόνεσ δ’ ἀνὰ δώματ’ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ ἥμενοι ἑξείησ, παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ’ ἐκ κρητῆροσ ἀφύσσων οἰνοχόοσ παρέχῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 7 1:1)
ὀλίγοσ μὲν ἐήν λινοθώρηξ, ἐγχείῃ δ’ ἐκέκαστο Πανέλληνασ καὶ Ἀχαιούσ·
(호메로스, 일리아스, Book 2 46:2)
νῦν αὖτ’ ἐγχείῃ πειρήσομαι αἴ κε τύχωμι.
(호메로스, 일리아스, Book 5 30:4)
ἣ δὲ διαπρὸ ἤλυθεν ἐγχείη, στυφέλιξε δέ μιν μεμαῶτα, τμήδην δ’ αὐχέν’ ἐπῆλθε, μέλαν δ’ ἀνεκήκιεν αἷμα, ἀλλ’ οὐδ’ ὧσ ἀπέληγε μάχησ κορυθαίολοσ Ἕκτωρ, ἀλλ’ ἀναχασσάμενοσ λίθον εἵλετο χειρὶ παχείῃ κείμενον ἐν πεδίῳ μέλανα τρηχύν τε μέγαν τε·
(호메로스, 일리아스, Book 7 24:10)
Αἰάσ δ’ ἀσπίδα νύξεν ἐπάλμενοσ, οὐδὲ διὰ πρὸ ἤλυθεν ἐγχείη, στυφέλιξε δέ μιν μεμαῶτα.
(호메로스, 일리아스, Book 12 31:3)
κέκαστο δὲ πάντασ Ἀχαιοὺσ ἐγχείῃ·
(호메로스, 일리아스, Book 14 12:11)
οὐ γὰρ Τυδεί̈δεω Διομήδεοσ ἐν παλάμῃσι μαίνεται ἐγχείη Δαναῶν ἀπὸ λοιγὸν ἀμῦναι·
(호메로스, 일리아스, Book 16 6:1)
ἐγχείη δ’ ἄρ’ ὑπὲρ νώτου ἐνὶ γαίῃ ἔστη ἱεμένη, διὰ δ’ ἀμφοτέρουσ ἕλε κύκλουσ ἀσπίδοσ ἀμφιβρότησ·
(호메로스, 일리아스, Book 20 26:4)
ἐγχείη δ’ ἄρ’ ὑπὲρ νώτου ἐνὶ γαίῃ ἔστη ἱεμένη χροὸσ ἄμεναι ἀνδρομέοιο.
(호메로스, 일리아스, Book 21 6:4)
ἀλλ’ ὅ γ’ ἄρ’ ἀσπίδα μὲν πρόσθ’ ἔσχετο πάντοσ’ ἐί̈σην, ἐγχείῃ δ’ αὐτοῖο τιτύσκετο, καὶ μέγ’ ἀύ̈τει·
(호메로스, 일리아스, Book 21 53:5)
οὐ γὰρ ἐγώ γέ τί φημι τέλοσ χαριέστερον εἶναι ἢ ὅτ’ ἐυφροσύνη μὲν ἔχῃ κάτα δῆμον ἅπαντα, δαιτυμόνεσ δ’ ἀνὰ δώματ’ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ ἥμενοι ἑξείησ, παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ’ ἐκ κρητῆροσ ἀφύσσων οἰνοχόοσ φορέῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσι·
(호메로스, 오디세이아, Book 9 1:3)
^ οὐ γὰρ ἔγωγὲ τί φημι τέλοσ χαριέστερον εἶναι, ἢ ὅτ’ ἂν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ κάτα δῆμον ἅπαντα, δαιτυμόνεσ δ’ ἀνὰ δώματ’ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ ἥμενοι ἑξείησ,^ παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ’ ἐκ κρητῆροσ ἀφύσσων οἰνοχόοσ φορέῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσι.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 10:2)
παρὰ πλεῖαι ὦσι τράπεζαι σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ’ ἐκ κρητῆροσ ἀφύσσωνοἰνοχόοσ φορέῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσι,δοκεῖ σοι ἐπιτήδειον εἶναι πρὸσ ἐγκράτειαν ἑαυτοῦ ἀκούειν νέῳ;
(플라톤, Republic, book 3 82:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION