헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦτο ἀκούσασ Ὀδυσσεὺσ μετὰ Διομήδουσ εἰσ Λῆμνον ἀφικνεῖται πρὸσ Φιλοκτήτην, καὶ δόλῳ ἐγκρατὴσ γενόμενοσ τῶν τόξων πείθει πλεῖν αὐτὸν ἐπὶ Τροίαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 5 18:1)
ἄλογον δ’ ἤδη καὶ τὸ βιασάμενον ἐσ τὴν ἀρχὴν ῥιψοκινδύνωσ, ἐπείτε ἐγκρατὴσ ἐγένετο, ἑκόντα ἀποθέσθαι καὶ παράδοξον, οἱο͂ν οὔπω τι ἕτερον, τὸ μὴ δεῖσαι νεότητοσ ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ πλέον μυριάδων δέκα ἀνῃρημένησ καὶ τῶν ἐχθρῶν αὐτὸν ἀνελόντα βουλευτὰσ μὲν ἐνενήκοντα, ὑπάτουσ δ’ ἐσ πεντεκαίδεκα, ἀπὸ δὲ τῶν καλουμένων ἱππέων δισχιλίουσ καὶ ἑξακοσίουσ σὺν τοῖσ ἐξεληλαμένοισ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 12 1:5)
ἢν δέ τισ ἀνὴρ καὶ ἐγκρατὴσ ἐῄ τῆσ θορῆσ, κραταιὸσ, εὔτολμοσ, ἀλκήεισ μέσφι θηρίων· τέκμαρ δὲ ἀθλητῶν οἱ σαόφρονεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.134)
πολιτικὸσ μὲν γὰρ τὰ ἐν γένει ἂν ἐκλαβὼν ἔλεγεν, ὅπωσ μὲν ἦν σώφρων, ὅπωσ δὲ ἐγκρατήσ, ὅπωσ δὲ πᾶσι πόνοισ ἀντεῖχεν, ὁ δὲ τὰ κατ’ εἶδοσ γαστρὸσ φησὶν ἐγκρατὴσ καὶ ἀφροδισίων, καὶ πρὸσ χειμῶνα καὶ θέροσ πῶσ εἶχεν;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 15:5)
τίσ μὲν γὰρ οὕτω τὰ γαστρὸσ ἐγκρατὴσ, τίσ δὲ ἀφροδισίων, τίσ δὲ τῶν ἄλλων ἡδονῶν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 8:6)
εἰ δ’ ἅπαξ οὗτοσ ἐγκρατὴσ ὑμῶν ἔσται, οὐκ οἶδ’ ὅ τι μεῖζον παρ’ ὑμῶν αὐτῶν εἰσαῦθισ εὑρήσετε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 7:6)
φαίνεται δὲ Φιλόξενον μὲν τὸν Κυθήριον οὐ δυνηθεὶσ αὖθισ ὑφ’ αὑτῷ λαβεῖν Διονύσιοσ, ἀλλ’ οἰμώζειν ἐκεῖνοσ ἐλευθέρωσ γράφων αὐτῷ, σοῦ δέ γε δεύτερον καὶ τρὶσ ἐγκρατὴσ γενόμενοσ μετὰ τὰσ πρώτασ ἐκείνασ διατριβάσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 121:5)
ἔτι δ’ ὁ ἐγκρατὴσ δικαιοπραγήσει, καὶ μᾶλλον τῆσ ἀκρασίασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 116:2)
ἐναντίασ γὰρ ὁρμὰσ ἔχων αὐτὸσ ἕκαστοσ αὑτῷ πράττει, ὥσθ’ ὅ τ’ ἐγκρατὴσ βίᾳ, φασίν, ἀφέλκει αὑτὸν ἀπὸ τῶν ἡδέων ἐπιθυμιῶν ἀλγεῖ γὰρ ἀφέλκων πρὸσ ἀντιτείνουσαν τὴν ὄρεξιν, ὅ τ’ ἀκρατὴσ βίᾳ παρὰ τὸν λογισμόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 134:3)
ὁ δ’ ἐγκρατὴσ ἐφ’ ἃ πέπεισται ἄγει, καὶ πορεύεται οὐ βίᾳ, ἀλλ’ ἑκών.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 135:3)
ὁ ἐγκρατὴσ δ’ ἀνάπαλιν προαιρούμενοσ μέν, ἐπιθυμῶν δ’ οὔ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 31:3)
δοκεῖ δὴ ἥ τε ἐγκράτεια καὶ καρτερία τῶν σπουδαίων καὶ τῶν ἐπαινετῶν εἶναι, ἡ δ’ ἀκρασία τε καὶ μαλακία τῶν φαύλων καὶ ψεκτῶν, καὶ ὁ αὐτὸσ ἐγκρατὴσ καὶ ἐμμενετικὸσ τῷ λογισμῷ, καὶ ἀκρατὴσ καὶ ἐκστατικὸσ τοῦ λογισμοῦ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 8:2)
καὶ ὁ μὲν ἀκρατὴσ εἰδὼσ ὅτι φαῦλα πράττει διὰ πάθοσ, ὁ δ’ ἐγκρατὴσ εἰδὼσ ὅτι φαῦλαι αἱ ἐπιθυμίαι οὐκ ἀκολουθεῖ διὰ τὸν λόγον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 8:3)
ἔτι εἰ μὲν ἐν τῷ ἐπιθυμίασ ἔχειν ἰσχυρὰσ καὶ φαύλασ ὁ ἐγκρατήσ, οὐκ ἔσται ὁ σώφρων ἐγκρατὴσ οὐδ’ ὁ ἐγκρατὴσ σώφρων·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 17:5)
ἔστι δ’ ἀρχὴ τῆσ σκέψεωσ, πότερον ὁ ἐγκρατὴσ καὶ ὁ ἀκρατήσ εἰσι τῷ περὶ ἃ ἢ τῷ ὣσ ἔχοντεσ τὴν διαφοράν, λέγω δὲ πότερον τῷ περὶ ταδὶ εἶναι μόνον ἀκρατὴσ ὁ ἀκρατήσ, ἢ οὒ ἀλλὰ τῷ ὥσ, ἢ οὒ ἀλλ’ ἐξ ἀμφοῖν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 27:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION