헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

γίνεται δὲ ἐδώδιμοσ ὅταν τοῦ οἴστρου παύσηται, μίσγεται δὲ μετὰ τὴν φωλείαν, ὥσ φησι Θεόφραστοσ, καὶ ἑώσ μὲν ἂν ἔχῃ μικρὰ τὰ κυήματα, δυσάλωτοσ, ὅταν δὲ μείζω γένηται, διὰ τὸν οἴστρου ἁλίσκεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 63 1:7)
καὶ τῇ μὲν αἰγὶ τὸν θαλλὸν εἶναι ἐδώδιμον, ἀνθρώπῳ δὲ πικρόν, καὶ τὸ κώνειον ὄρτυγι μὲν τρόφιμον, ἀνθρώπῳ δὲ θανάσιμον, καὶ ὁ ἀπόπατοσ ὑῒ μὲν ἐδώδιμοσ, ἵππῳ δ’ οὔ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 20:4)
ἵν’ οὖν μὴ γενόμενοσ σπέρμα τὴν σιτίου χρείαν διαφθείρῃ παραμένῃ δ’ αὐτοῖσ ἐδώδιμοσ, ἐξεσθίουσι τὴν ἀρχήν, ἀφ’ ἧσ τὸν βλαστὸν ὁ πυρὸσ ἀφίησιν.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 11 8:3)
καὶ ὅ γε ξηρὸσ σῖτοσ ὅπωσ καλῶσ ἐδώδιμοσ γίγνηται ἐπιμελητέον.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 7 37:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION