헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὃ δ’ ἐξαπίνησ ἐπορούσασ ἀρχὸν ἕλ’, οἳ δὲ θύραζε κακὸν μόρον ἐξαλύοντεσ πάντεσ ὁμῶσ πήδησαν, ἐπεὶ ἴδον, εἰσ ἅλα δῖαν, δελφῖνεσ δ’ ἐγένοντο·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διώνυσον 5:15)
ἔκχυτο δ’ ἅλμη ἐξαπίνησ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀθήναν 2:7)
οἳ δ’ ἐξαπίνησ ἐφάνησαν ξουθῇσι πτερύγεσσι δι’ αἰθέροσ ἀίξαντεσ, αὐτίκα δ’ ἀργαλέων ἀνέμων κατέπαυσαν ἀέλλασ, κύματα δ’ ἐστόρεσαν λευκῆσ ἁλὸσ ἐν πελάγεσσι, σήματα καλά, πόνου ἀπονόσφισιν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διοσκούρους 2:4)
ἢν δὲ καὶ τὸ οὖρον δριμὺ καὶ δακνῶδεσ ἐγγένηται, ψύξιεσ, τρόμοι, σπασμοὶ , διατάσιεσ καὶ πληρώσιεσ τῶν ὑποχονδρίων· ἰκέλη ἡ ξυμφορὴ ἥδε καὶ ξυναίσθησισ γίγνεται τοῖσι ἀπὸ πλήθεοσ σιτίων καὶ διαφθορῆσ ἐμφυσηθεῖσι τὴν κοιλίην · σφυγμοὶ τὰ πρῶτα μὲν ἀραιοὶ, νωθροί · ἢν δὲ ἐπὶ μᾶλλον τὸ κακὸν πιέζῃ, σμικροὶ, πυκνοὶ, ταραχώδεεσ , ἄτακτοι, ὕπνοι λεπτοὶ, ὀδυνώδεεσ, οὐ διηνεκέεσ, καὶ ἐξαπίνησ ἐκθορνύμενοι ὡσ ὑπὸ νύξιοσ, εἶτα ὑποφέρονται ἐσ κῶμα, ὡσ ὑπὸ καμάτου · τὴν γνώμην οὐ κάρτα παράφοροι, ληρώδεεσ, πελιδνοὶ τὰ πρόσωπα· ἢν δὲ ἥκῃ αὖθίσ κοτε τῆσ οὐρήσιοσ ἡ προθυμίη, ἐπὶ σπασμοῖσι καὶ μεγάλῃσι ὀδύνῃσι βραχὺ ἂν καὶ στάγδην ἐξέκρινε, εὖτε σμικρὸν ἐπανῆκε τῶν πόνων· εἶτα ἐσ τὰ αὐτὰ παλινδρομέεσ· ὀξύτατα δὲ θνήσκουσι τῶνδε οἷσιν οὐδὲν ἐκκρίνει, ὁκόσοι δὴ θνήσκουσι· οἱ πλεῦνεσ γὰρ περιγίγνονται, ἢ τοῦ λίθου ἐσ τὴν κύστιν διὰ τῶν οὔρων ἐκπεσόντοσ, ἢ τῆσ φλεγμονῆσ ἐσ πῦον τρεπομένησ, ἢ κατὰ βραχὺ διαπνεομένησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.191)
Ἥδε οὖν ἢν ἐξαπίνησ ἀνώϊστοσ γένηται, καὶ ἐπιπολὺ ἄνω μείνῃ, καὶ ἐκβιάσηται τὰ σπλάγχνα, ἀπεπνίχθη κοτὲ ἡ ἄνθρωποσ, τρόπον τὸν ἐπιληπτικὸν, ἄνευθεν σπασμῶν· ἐπιέζετο γὰρ ὠκέωσ στενοχωρίῃ ἧπαρ, διάφραγμα, πνεύμων , καρδίη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.215)
ἱδρὼσ ἄσχετοσ, τενόντων ἐξαπίνησ ἄλγοσ, ὡσπερεί τινοσ πατάξαντοσ ξύλῳ· ναυτίη, ἔμετοσ χολωδέων, κατάπτωσισ τοῦ ἀνθρώπου · ἢν δ’ ἐπιτείνῃ κοτὲ τὸ πάθοσ, ὥνθρωποσ ἐτελεύτησε .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.14)
γίγνεται μὲν οὖν ἐξαπίνησ · ἢν δέ κοτε καὶ ἀρχὰσ ἴσχῃ ἐπιμήκεασ, βάροσ, δυσκινησίη , νάρκη· ψύξιοσ αἴσθησισ, ἄλλοτε θάλπεοσ ὑπερβολὴ, ὕπνοι σμικροὶ, φαντασίαι μέζονεσ, εὖτε ἀθρόον παρελύθησαν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.130)
νηφαλέοι μὲν ἐσ πάντα· ἐσ ἓν δέ τι τῶν προσκαίρων ἐξαπίνησ παρακοπαὶ, καὶ κατεστάθησαν εὐθέωσ· ὄγκοσ ὑπὸ τιτθῇσι ἢ πλευρῇσι, ἀπάτη δὲ πολλοῖσι ὅκωσ περιτοναίου γίγνεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.245)
Γίγνεται ὕδρωψ καὶ ἐξαπίνησ κοτὲ ἐπ’ ἀθρόῃ ψυχροποσίῃ, ἢν ὑπὸ δίψιοσ· χανδὸν πολὺ ψυχρὸν ἐγχέ ὕδωρ, οἶτα τὸ ὑγρὸν ἐσ περιτόναιον ἐνεχθῇ δι’ ἃ δὲ τῇσ͵ʹ κοιλίῃσι τὸ ἔμφυτον θερμὸν κατεψύχθη, ἔπειτα εἰσ τοὺσ κενεῶνασ σταγόνεσ ἐκρέουσι, αἳ πρόσθεν εἰσ διαπνοὴν ἐξηερούμεναι διεφοροῦντο.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.29)
ἐπὴν δὲ καὶ χολὴ ᾖ πικροχόλοισι, σκοτώδεεσ, ἄδιψοι κἢν ἐπ’ ἐδέσμασι διψῆν δοκέωσι, ἄγρυπνοι, νωθροὶ, νυσταλέοι, οὐχ ὕπνῳ ἀτρεκέϊ · κωματώδεσι δ’ ὁμοιοπαθέεσ, ἰσχνοὶ, ἔξωχροι, ἀσθενέεσ, ἔκλυτοι, λειποδρανέεσ, ἄψυχοι, δειλοὶ, ἡσύχιοι · ἐξαπίνησ δὲ ὀργίλοι · κάρτα μελαγχολώδεεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.148)
οὐ γὰρ ἑλκέων ἢ φλεγμασίησ ἢ Ῥοῦ μοῦνον, ἀλλὰ κἢν ἐξαπίνησ ὅλη ἄνω κινέηται, ὠκέωσ κτείνει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.256)
πόθεν καὶ τίνι τρόπῳ Χρεμύλοσ πεπλούτηκ’ ἐξαπίνησ;
(아리스토파네스, Plutus, Episode9)
καίτοι λόγοσ γ’ ἦν νὴ τὸν Ἡρακλέα πολὺσ ἐπὶ τοῖσι κουρείοισι τῶν καθημένων, ὡσ ἐξαπίνησ ἀνὴρ γεγένηται πλούσιοσ.
(아리스토파네스, Plutus, Episode11)
ὁ δ’ ἰπνὸσ γέγον’ ἡμῖν ἐξαπίνησ ἐλεφάντινοσ.
(아리스토파네스, Plutus, Episode9)
δεῖ οὖν μαντεύσασθαι πῶσ ποτ’ ἄνθρωποσ ἐξαπίνησ ἔχων κύλικα προβάλλει ζητήματα καθάπερ ἐν διατριβῇ λέγων, Ἀριστοτέλησ δὲ ἄλουτον καὶ κονιορτοῦ ἥκειν πλήρη τινὰ ἐπὶ τὸ συμπόσιόν φησιν ̓ ἔπειθ’ ὁ μὲν Ὅμηροσ ἐκδιδάσκει τίνασ κλητέον, εἰπὼν ὡσ τοὺσ ἀρίστουσ τε καὶ ἐντίμουσ χρὴ καλεῖν κίκλησκεν δὲ γέροντασ ἀριστῆασ Παναχαιῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 3 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION