헬라어 문장 내 검색 Language

αὐτὰρ ἐπεὶ τό γ’ ἄκουσε βαρύκτυποσ εὐρύοπα Ζεύσ, εἰσ Ἔρεβοσ πέμψε χρυσόρραπιν Ἀργειφόντην, ὄφρ’ Αἴδην μαλακοῖσι παραιφάμενοσ ἐπέεσσιν ἁγνὴν Περσεφόνειαν ὑπὸ ζόφου ἠερόεντοσ ἐσ φάοσ ἐξαγάγοι μετὰ δαίμονασ, ὄφρα ἑ μήτηρ ὀφθαλμοῖσιν ἰδοῦσα μεταλήξειε χόλοιο.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 35:1)
δέροσ δέ τοι ἶσον ὀνείροισ οἴχοιτ’ εἰσ ἔρεβοσ μεταμώνιον.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 7:22)
Χάοσ ἦν καὶ Νὺξ Ἔρεβόσ τε μέλαν πρῶτον καὶ Τάρταροσ εὐρύσ, γῆ δ’ οὐδ’ ἀὴρ οὐδ’ οὐρανὸσ ἦν·
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, parabasis3)
ἀλλὰ φύλαττε πᾶσ ἀέρα περινέφελον, ὃν ἔρεβοσ ἐτέκετο, μή σε λάθῃ θεῶν τισ ταύτῃ περῶν·
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, strophe 12)
ἐν δοιῇ μοι θυμόσ, ἐπεὶ γένοσ ἀμφίσβητον, ἤ σε θεῶν τὸν πρῶτον ἀειγενέων, Ἔροσ, εἴπω, τῶν ὅσσουσ Ἔρεβόσ τε πάλαι βασίλειά τε παῖδασ γείνατο Νὺξ πελάγεσσιν ὑπ’ εὐρέοσ Ὠκεανοῖο·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. e'. KRANTWR 3:7)
ἤκουσα τᾶσ θεσπιῳδοῦ κόρασ, ἃ χρῄζουσ’ ἐφάνη τυράννοισ δόμοισ, ὡσ Μενέλαοσ οὔ πω μελαμφαὲσ οἴχεται δι’ ἔρεβοσ χθονὶ κρυφθείσ, ἀλλ’ ἔτι κατ’ οἶδμ’ ἅλιον τρυχόμενοσ οὔπω λιμένων ψαύσειεν πατρίασ γᾶσ, ἀλατείᾳ βιότου ταλαίφρων, ἄφιλοσ φίλων, παντοδαπᾶσ ἐπὶ γᾶσ πόδα χριμπτόμενοσ εἰναλίῳ κώπᾳ Τρῳάδοσ ἐκ γᾶσ.
(에우리피데스, Helen, episode, lyric1)
ἐκ Χάεοσ δ’ Ἔρεβόσ τε μέλαινά τε Νὺξ ἐγένοντο·
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 13:2)
ὑβριστὴν δὲ Μενοίτιον εὐρύοπα Ζεὺσ εἰσ Ἔρεβοσ κατέπεμψε βαλὼν ψολόεντι κεραυνῷ εἵνεκ’ ἀτασθαλίησ τε καὶ ἠνορέησ ὑπερόπλου.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 48:5)
ὣσ τὼ μὲν δοιοῖσι κασιγνήτοισι δαμέντε βήτην εἰσ Ἔρεβοσ Σαρπηδόνοσ ἐσθλοὶ ἑταῖροι υἱε͂σ ἀκοντισταὶ Ἀμισωδάρου, ὅσ ῥα Χίμαιραν θρέψεν ἀμαιμακέτην πολέσιν κακὸν ἀνθρώποισιν.
(호메로스, 일리아스, Book 16 25:14)
αὐτὰρ ἐπὴν εὐχῇσι λίσῃ κλυτὰ ἔθνεα νεκρῶν, ἔνθ’ ὀίν ἀρνειὸν ῥέζειν θῆλύν τε μέλαιναν εἰσ Ἔρεβοσ στρέψασ, αὐτὸσ δ’ ἀπονόσφι τραπέσθαι ἱέμενοσ ποταμοῖο ῥοάων·
(호메로스, 오디세이아, Book 10 66:9)
"ὣσ ἐφάμην, ὁ δέ μ’ οὐδὲν ἀμείβετο, βῆ δὲ μετ’ ἄλλασ ψυχὰσ εἰσ Ἔρεβοσ νεκύων κατατεθνηώτων.
(호메로스, 오디세이아, Book 11 67:1)
μέσσῳ δ’ ἐν σκοπέλῳ ἔστι σπέοσ ἠεροειδέσ, πρὸσ ζόφον εἰσ Ἔρεβοσ τετραμμένον, ᾗ περ ἂν ὑμεῖσ νῆα παρὰ γλαφυρὴν ἰθύνετε, φαίδιμ’ Ὀδυσσεῦ.
(호메로스, 오디세이아, Book 12 9:5)
καὶ παρανόμωσ ὁδόσ ἐστιν, εἰσ ἔρεβόσ τι καὶ βάραθρον ὠθοῦσα τὰσ ψυχὰσ ἔνθεν τὸν ἄπειρον ἐρεύγονται σκότον βληχροὶ δνοφερᾶσ νυκτὸσ ποταμοί δεχόμενοι καὶ ἀποκρύπτοντεσ ἀγνοίᾳ καὶ λήθῃ τοὺσ κολαζομένουσ.
(플루타르코스, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 7 4:1)
τὰ δ’ ἐντὸσ ὄρφνη καὶ χάοσ καὶ Αἵδησ ὀνομάζεται καὶ τὸ ἔρεβοσ τοῦτ’ ἦν ἄρα,’ τὸ χθόνιον καὶ ἔγγαιον σκότοσ.
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 17 11:2)
ἰὼ σκότοσ, ἐμὸν φάοσ, ἔρεβοσ ὦ φαεννότατον, ὡσ ἐμοί, ἕλεσθ’ ἕλεσθέ μ’ οἰκήτορα, ἕλεσθέ μ’·
(소포클레스, Ajax, choral, strophe 31)

SEARCH

MENU NAVIGATION