헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ καὶ τοῦ γένουσ τοῦ καύσου τὰ παρεόντα, καὶ ἐν φθινοπώρῳ γίγνεται ἐπὶ τὸ θηριῶδεσ καὶ ἀκμάζουσι καὶ νέοισι, οἷσι ἰσχνὴ ὑπὸ διαίτησ πονηρῆσ καὶ ταλαιπωρίησ ἡ ἕξισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.181)
πολλοῖσι δὲ ἐσ ἀναισθησίην καὶ μώρωσιν ἡ γνώμη Ῥέπει, ὄκωσ ἀγνῶτεσ ἁπάντων, ἢ ἐπιλήσμονεσ ἑωυτέων, βίον ζώωσι ζωώδεα· ξυντρέπεται δὲ καὶ τοῦ σκήνεοσ ἐσ πονηρὸν ἡ ἕξισ· χροιὴ μελάγχλωροσ, ἢν μὴ διεξίῃ κάτω ἡ χολὴ, ἀλλὰ ἀναχέηται ξὺν τῷ αἵματι ἐσ τὸ πᾶν· βοροὶ μὲν, ἰσχνοὶ δέ· ὕπνοσ γὰρ αὐτέοισι τε πόσει οὔτε βρωτῷ συγκρατέει τὰ μέλεα· ἀγρυπνίη δὲ σκίδνησι ἐσ τὴν ἔξω φορήν· τοιγαρο ῦν κοιλίη ξηρὴ οὐδὲν διεῖσα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.50)
Σημήϊα δὲ τὰ μὲν ἁπάντων ξυνὰ, τὰ δὲ ἑκάστου ἴδια· βάροσ ἢ πόνοσ γε ξυνόν· πνεύμων γὰρ ἄπονοσ· πυρετοὶ ἀμυδροὶ, Ῥίγεα πρὸσ ἑσπέρην, ἱδρῶτεσ ἐπ’ ἀνέσι, ἀγρυπνίη, οἰδήματα ἐν ἄκροισι ποσὶ καὶ χειρῶν δακτύλοισι , ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε καθιστάμενα, καὶ ἐπαιρόμενα · δυσφορίη, ἀποσιτίη, ἰσχνότη σ ὅλου· ἢν δὲ καὶ μῆκοσ ἴσχῃ ἡ μεταβολὴ, ἕξισ φθινώδησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.178)
Δυνατωτάτη δὲ καὶ ἡ ἐπὶ τῷ παντὶ ἕξισ ἴκτερον τεκεῖν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.313)
καὶ ἕξισ μὲν κακὴ σχέδιοσ ξυνὴ πάντων, καὶ ξυμπτώματα πολλὰ, καὶ οὔνομα τόδε ξύμβολον· ἰσχνότησ δὲ ἢ ὦχροσ ἢ οἷδοσ καὶ εἴ τι ἕτερον πρόσκαιρον ἀνὰ τὸ σῶμα· καχεξίη δὲ ἑνὸσ μεγάλου πάθεοσ ἰδέη, καὶ τοῦδε τοὔνομα · ἡ γὰρ τοῦ ἀνθρώπου ἐσ τὰ πάντα εὐεξίη, καὶ ἡ ἐσ πέψιν ἢ ἐσ ἀνάδοσιν αἵματοσ γέννα· ἠδὲ πᾶν ἔργον φύσιοσ, ἐφ’ οἷσι εὔπνοια, εὐτονίη, εὐχροίη, τὸ πρόσθεν ὑγείη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.342)
οὐ γὰρ τὸ ἐν τῇ κολίῃ τῇ κάτω ἁλιζόμενον ὑγρὸν ὕδρωπα καλέομεν, ἐπεὶ οὐδὲ τὸ πάθοσ τῇδέ ἐστι, ἀλλ’ ὅτε ξυμπαρομαρτέει τῇ νούσῳ ὁ ὄγκοσ, τὸ οἶδοσ, ἡ χροιὴ, ἠδὲ ἐσ τὸ ὕδωρ ξυντήκουσα ἕξισ, ὕδρωψτέ ἐστι καὶ καλέεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.5)
ἥ τε γὰρ ἕξισ ὑγρανθήσεται, καὶ ἡ κεφαλὴ διαπνευσθήσεται, καὶ τὸ ξύμπαν σκῆνοσ διατμισθήσεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.90)
Ἢν ὦν μὴ πάντα κωλύῃ, ἕξισ, ἡλικίη, ὡρ́η, ἀψυχίη τοῦ ἀνθρώπου, τάμνειν φλέβα· κἢν πολλὰ κωλύῃ, εἷσ δέ τισ ἀριθμὸσ ἐπίκαιροσ ᾖ, ὁκοῖον γλῶσσα τρηχείη καὶ ξηρὴ καὶ μἕλαινα · ἥδε τοι γὰρ τὰ εἴσω πάντα σημαίνει· ξυντεκμ αίρεσθαι δὲ ἐπὶ πᾶσι τὴν δύναμιν, εἰ μὴ προαπηύδηκε ἐκ τῆσ νούσου πόνων τε καὶ διαίτησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.124)
Ἢν ὦν τῆσ κεφαλῆσ λάβηται, ἐνοικέει· τῇδε ἅπαντα χρὴ πρήσσειν, ὁκόσα μοι ἀμφὶ κεφαλαίησ λέλεκται, ἀμφί τε τὰσ τοῦ αἵματοσ ἀφαιρέσιασ , ‐‐ἠδ’ ἀμφὶ τὰσ καθάρσιασ, ‐‐φλεβῶν τῶν ἐπ’ ἀγκῶνοσ, μετώπου τῆσ ὀρθίασ, σικύησ · τὰσ δὲ ἀφαιρέσιασ μὴ μέσφι λειποθυμίησ ποιέεσθαι, πρόκλησισ γὰρ τοῦ πάθεοσ λειποθυμίη · ἀρτηρίασ τάμνειν ἁπάσασ, τάσ τε ὤτων πρόσω τε καὶ ὀπίσω· καθάρσιασ δὲ ποιέεσθαι ἐξοχέασ τουτέων πάντων, τῇ ἱερῇ τῷ καθαρτηρίῳ καὶ τῆσ κεφαλῆσ τοῖσι ἄγουσι φλέγμα· πολλῷ δὲ δυνατώτερα ἔστω φάρμακα · φέρει γὰρ ἡ ἕξισ τῶνδε τοὺσ πόνουσ· εὐθυμίη δὲ καὶ εὐελπιστίη τίθησι τοὺσ νοσέοντασ τλήμονασ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.117)
ὅτε δὲ ἐστὶν εὔδηλον ὅτι ἐφ’ ἓν τοῦτο πᾶσα ἡ τῆσ λογικῆσ δυνάμεωσ ἕξισ ὡρ́μηται, δυοῖν ἀνάγκη δήπου θάτερον, ἢ μὴ ὀρθῶσ ἔχειν μηδ’ ἱκανὸν φαίνεσθαι τὸν λόγον, ἢ ὁμοῦ βέλτιστόν τε εἶναι καὶ κρατεῖν τῶν ἀκουόντων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 8:4)
ὅτι δ’ οὖν ἡ τῶν λόγων ἕξισ ἡμῖν σὺν αὐτῷ γ’ εἰρῆσθαι, εἰ τὰ μάλιστα καὶ πρόσθεν μὴ σφόδρα εὐκαταφρόνητοσ ἦν, ἑτέρα τισ ἐξ ἑτέρασ ἐγένετο αὐτοί τε σύνισμεν καὶ ὑπὸ τῶν εἰδότων γνωρίζεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 7:9)
καὶ ἡ μὲν ἐν τοῖσ ὅπλοισ ἕξισ ἄχρηστοσ ἐπ’ εἰρήνησ, ἡ δ’ ἐν τοῖσ λόγοισ δύναμισ ἐν τοῖσ πολέμοισ οὐκ ἄτιμοσ, ἀλλὰ καὶ πολίταισ χρήσιμοσ καὶ πολεμίοισ αἰδέσιμοσ, καὶ τῶν ὅπλων πολλάκισ ἐν τῷ τῶν ὅπλων καιρῷ περιγίγνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 105:4)
ἐξ ὧν τάσ τε πόλεισ ἁπάσασ ἀφεῖσαν καὶ τῆσ κάτω χώρασ οὐκ ὀλίγησ ἀπέστησαν, ὧν τἀναντία ὕστερον συνεχώρησαν Λακεδαιμόνιοι, πρὸσ οὓσ σὺ βλέπων καὶ ἁμιλλώμενοσ τοὺσ σαυτοῦ συγκροτεῖσ, οἷσ ἡ τῶν εἰσ τοὺσ πολέμουσ ἐμπειρία καὶ ἕξισ πρόσκειται μόνη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 42:10)
ὅτε δ’ ἐστὶν εὔδηλον ὡσ ἐφ’ ἓν τοῦτο ἅπασα ἡ τῆσ λογικῆσ δυνάμεωσ ἕξισ ὡρ́μηται, δυοῖν ἀνάγκη δή που θάτερον, ἢ μὴ ὀρθῶσ ἔχειν μηδ’ ἱκανῶσ τὸν λόγον, ἢ ὁμοῦ βέλτιστόν τε εἶναι καὶ κρατεῖν τῶν ἀκουόντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 9:6)
ταῦτα δὴ οὕτωσ ὑποκείσθω καὶ περὶ ἀρετῆσ, ὅτι ἐστὶν ἡ βελτίστη διάθεσισ ἢ ἕξισ ἢ δύναμισ ἑκάστων, ὅσων ἐστί τισ χρῆσισ ἢ ἔργον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION