헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

και ὅ τι ἂν δῶμεν, εἴσονται χάριν, οὐχὶ συνθήκην νομίζοντεσ εἶναι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 10:13)
καὶ μὴν εἰ μὲν ἔχοντασ τὸ τῶν ὑπηκόων σχῆμα ταῦτ’ εἰργασμένοσ φαίνεται, δῶμεν τοῖσ ἐθέλουσι βλασφημεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 86:9)
ἡσυχασάντων μὲν γὰρ ἡμῶν αἵ τ’ ἐπὶ τῶν ἔργων εὐπραξίαι βεβαιοῦνται τό τε σωφρονεῖν πανταχῆ προσγίγνεται, ἂν δ’ ἀφορμὰσ τῷ πολέμῳ δῶμεν, ὅσπερ εἰώθε νεωτερίζειν, δέδοιχ’ ὅπωσ μὴ ζητοῦντεσ πλείω ποιῆσαι τὰ κατορθώματα τὴν ἐπὶ τοῖσ ὑπάρχουσι φιλοτιμίαν ἀποβάλωμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 4:2)
μὴ τοίνυν ἅπερ οὐκ ἂν εὑρ́οντο ἐξ ἀρχῆσ ἐπὶ τούτοισ, ταῦτα ἐπ’ ἐκείνῃ τῇ προφάσει δῶμεν νῦν, ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον κωλύσωμεν, εἴπερ μὴ καὶ αὐτὴν ἐκείνην ἐπὶ ταῦτα δεῖ δοκεῖν πεποιῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 9:4)
καὶ γὰρ εἰ μὲν τούτων ἕνεκα ὅσα πώποθ’ ὑμεῖσ ἐμέμψασθε καὶ δι’ ἅ φασι δεῖν ὑμᾶσ ἀγανακτεῖν ὁ Φίλιπποσ ἐπέρχεται, δῶμέν τι λέγειν τούτοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 7:7)
εἰ δ’ οὔτ’ ἐκεῖνο ἐπαναγκάζει καὶ τοῦτο κωλύει, κατ’ ἐκεῖνο μὲν οὔτε ἀγαθὸν οὔτε κακόν πω, δῶμεν γὰρ ὡσ ἐν τῷ παρόντι, κατὰ τοῦτο δὲ κυρίωσ ἀγαθὸν καὶ τοσούτῳ βέλτιον ἢ χεῖρον, ὅσῳ τοῦ βελτίονοσ μετείληφεν, ἀλλ’ οὐ τοῦ χείρονοσ, εἴπερ βέλτιον τὸ μήτε ἀδικεῖν μήτε ἀδικεῖσθαι, ἢ δυοῖν ἐκείνοιν τὸ ἕτερον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 60:18)
περὶ μὲν δὴ λάλων, ὦ Πλάτων, καὶ ἀργῶν καὶ δειλῶν αὐτόθεν κατάβαλε, μή που τισ καὶ Τρῶασ ἐγείρῃσιν θεὸσ ἄλλοσ, καὶ δῶμεν λαβὴν καθ’ ἡμῶν αὐτῶν, προσήκουσαν μὲν ἥκιστα, ὅμωσ δὲ τὸ τοῦ Ὁμήρου κἀνταῦθα νικᾷ τὸ ὁπποῖόν κ’ εἴπῃσθα ἔποσ, τοῖόν κ’ ἐπακούσαισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 11:5)
ἀλλὰ δῶμεν τοῦτο ἑτέρασ τινὸσ ἕξεωσ δεῖσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 143:1)
εἰ δὲ δὴ καὶ τὰ μάλιστα μήτε τῇ ἀληθινῇ ῥητορικῇ ἐχρῶντο μήτε τῇ κολακικῇ, δῶμεν γὰρ, κακῶσ λέγειν αὐτοὺσ οὐδ’ οὕτωσ οἶμαι προσῆκε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 156:12)
δῶμεν οὖν, εἰ βούλεται, ἡδύσματοσ ἕνεκα τῶν λόγων αὐτῷ καὶ διατριβῆσ ταῦτ’ εἰρῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 13:3)
εἰ γὰρ αὖ φήσουσιν ὅτι ἡ συνέχεια τῶν ἐτησίων ἀπωθεῖ τὸν Νεῖλον, ὅτι μὲν καὶ οὓσ εἶπον ἄνεμοι μυριάκισ διήρκεσαν οὐκ εἰσ ἔλαττον χρόνου παραλείπω, ἀλλ’ ὅ γε Νεῖλοσ οὐ μεσούντων ἐτησίων οὐδ’ ἡνίκ’ ἂν ὦσι πρὸσ τῷ λήγειν, τότε πληροῦται, ἵνα τῷ χρόνῳ δῶμεν τὴν ὑπερβολὴν, ἀλλὰ καὶ ἀρχομένων καὶ πρὶν ἄρξασθαι πολλάκισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 2:4)
τοῦτο δὴ δῶμεν ἀληθὲσ εἶναι μέχρι γοῦν τινόσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 20:10)
εἰ μὲν οὖν καὶ αὕτη μεταξὺ Λιβύησ καὶ Ἀραβίασ ἐστὶν ἡ γῆ ἢ κοιλοτέρα τῆσ ἄλλησ ἁπάσησ, δῶμεν ἀληθῆ λέγειν Ἔφορον, καίτοι τοσοῦτόν γε ψεύδεται, εἰπὼν μὴ δεῖν ἄλλοθι ζητεῖν, μὴ γὰρ εἶναι ταυτόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 23:4)
οὐκ ἔσθ’ ἕτερον τρόπον ἀνθρώπουσ ἄγειν ἢ τοῦτον, δῶμεν τοῦ λόγου χάριν, εἰ δοκεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 5:14)
ἀλλ’ ὅταν, φησὶ, ταῦτα δῶμεν, οἱ τούτων παῖδεσ, ὅτι μὴ κἀνταῦθα κοινωνεῖν ἔθ’ ἕξουσι τοῖσ πατράσιν, ὥσπερ ἐν ἀτελείᾳ, ἅτε τὰ μέγιστ’ ἠδικημένοι, βοήσονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 21:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION