헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν δὲ μετενεχθέντων πρόσ με χρημάτων οὔτε τὸ πλῆθόσ ἐστιν, ὅσον εἰκάζεισ, οὔτε τι νῦν ἔστι παρ’ ἐμοί, πάντα τῶν ἐν ἀρχαῖσ καὶ δυνάμει, πλὴν Δολοβέλλα καὶ τῶν ἐμῶν ἀδελφῶν νειμαμένων μὲν εὐθὺσ ὡσ τυράννου, δι’ ἐμὲ δὲ μετατεθέντων ἐσ χάριν τῶν ὑπὲρ Καίσαροσ ἐψηφισμένων, ἐπεὶ καὶ σὺ τὰ λοιπὰ φέρων οἴσεισ ἀντὶ τοῦ δήμου τοῖσ δυσχεραίνουσιν, ἂν σωφρονῇσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 12:3)
οὐκοῦν εἰ μὲν τοῖσ πολλοῖσ, τί οὐχ οὗτοι δυσχεραίνουσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 24:4)
εἰσὶ δέ τινεσ οἳ δυάδα μὲν ἀόριστον ποιοῦσι τὸ μετὰ τοῦ ἑνὸσ στοιχεῖον, τὸ δ’ ἄνισον δυσχεραίνουσιν εὐλόγωσ διὰ τὰ συμβαίνοντα ἀδύνατα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 33:2)
οἳ μὲν γὰρ ἀπεγνώκασι τὴν σωτηρίαν καὶ τὸν θάνατον τὸν τοιοῦτον δυσχεραίνουσιν, οἳ δὲ εὐέλπιδέσ εἰσι παρὰ τὴν ἐμπειρίαν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 94:1)
ἃ δὲ παρακολουθεῖν εἰώθε ταῖσ μοναρχίαισ χαλεπά, ἐξ ὧν εἰσ τυραννικὴν ὠμότητα περιίστανται καὶ δι’ ἃ δυσχεραίνουσιν ἅπαντεσ αὐτάσ, ταῦθ’ ὑμῖν ἐπανορθώσασθαί τε καὶ νῦν καὶ ἵνα μηδ’ ἐξ ὑστέρου γένηταί ποτε φυλάξασθαι παραινῶ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 73 3:1)
περὶ μὲν οὖν τῆσ καθεστώσησ πολιτείασ, ὅτι πονηρῶσ ἡμῖν ἔχει, καὶ δυσχεραίνουσιν ὀλίγου δεῖν πάντεσ αὐτῇ, μέγιστον ὑμῖν γενέσθω τεκμήριον ὃ μόνον οὐδ’ ἀγνοεῖν ἔξεστιν ὑμῖν, ὅτι φεύγουσιν ἐκ τῆσ πόλεωσ ὁσημέραι καταλιπόντεσ τὰσ πατρῴασ ἑστίασ οἱ χαριέστατοι τῶν δημοτικῶν, οἱ μὲν εἰσ τὰσ πλησιοχώρουσ πόλεισ ἅμα γυναιξὶ καὶ τέκνοισ μετατιθέμενοι τὰσ οἰκήσεισ, οἱ δ’ εἰσ τοὺσ πλεῖστον ἀπέχοντασ τῆσ πόλεωσ ἀγρούσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 9 6:1)
οὐδ’ ἂν ἔχοιεν οὔθ’ οἱ μὴ πάνυ λόγων ἔμπειροι πολιτικῶν εἰπεῖν, ἐφ’ ὅτῳ δυσχεραίνουσιν ὀνόματι ἢ σχήματι, οὔθ’ οἱ πάνυ περιττοὶ καὶ τῆσ τῶν πολλῶν ὑπερορῶντεσ ἀμαθίασ μέμψασθαι τὴν κατασκευὴν ταύτησ τῆσ λέξεωσ, ἀλλὰ καὶ τὸ τῶν πολλῶν καὶ τὸ τῶν ὀλίγων τὴν αὐτὴν ὑπόληψιν ἕξει·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 27 1:1)
οὓσ ἐὰν διδάσκῃ τισ ἐφ’ ἑκάστῳ πράγματι παρατιθεὶσ τὸν λόγον, ὅτι ταυτὶ μὲν οὐκ ἦν ἐπιτήδεια ἐν τούτῳ τῷ καιρῷ καὶ ὑπὸ τούτων τῶν προσώπων λέγεσθαι, ταυτὶ δ’ οὐκ ἐπὶ τούτοισ τοῖσ πράγμασιν οὐδὲ μέχρι τούτου, δυσχεραίνουσιν, ὅμοιόν τι πάσχοντεσ τοῖσ κεκρατημένοισ ὑφ’ οἱάσ δή τινοσ ὄψεωσ ἔρωτι μὴ πολὺ ἀπέχοντι μανίασ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 34 1:4)
ὅσοι δ’ ἀδέκαστον τὴν διάνοιαν φυλάσσουσι καὶ τὴν ἐξέτασιν τῶν λόγων ἐπὶ τοὺσ ὀρθοὺσ κανόνασ ἀναφέρουσιν, εἴ τε φυσικῆσ τινοσ κρίσεωσ μετειληφότεσ εἴ τε καὶ διὰ διδαχῆσ ἰσχυρὰ τὰ κριτήρια κατασκευάσαντεσ, οὔτε ἅπαντα ἐπαινοῦσιν ἐπ’ ἴσησ οὔτε πρὸσ ἅπαντα δυσχεραίνουσιν, ἀλλὰ τοῖσ μὲν κατορθώμασι τὴν προσήκουσαν μαρτυρίαν ἀπονέμουσιν, εἰ δέ τι διημάρτηται μέροσ ἐν αὐτοῖσ, οὐκ ἐπαινοῦσιν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 34 2:3)
ἀλλὰ φύσει παρὰ τὰσ κακοπραγίασ ἐγίνετο βέλτιστοσ ἑαυτοῦ καὶ δυστυχῶν ὁμοιότατοσ ἦν ἀγαθῷ, κοινοῦ μὲν ὄντοσ τοῦ αἰσθάνεσθαι τῆσ ἀρετῆσ τοῖσ δἰ ἀπορίαν τινὰ σφαλλομένοισ, οὐ μὴν ἁπάντων ἃ ζηλοῦσι μιμεῖσθαι καὶ φεύγειν ἃ δυσχεραίνουσιν ἐρρωμένων ἐν ταῖσ μεταβολαῖσ, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἐνίων τοῖσ ἔθεσιν ἐνδιδόντων ὑπὸ ἀσθενείασ καὶ θραυομένων τὸν λογισμόν.
(플루타르코스, Antony, chapter 17 2:2)
τῆσ δὲ περὶ τὴν δίαιταν εὐκολίασ κἀκεῖνο ποιοῦνται σημεῖον, ὅτι τοῦ δειπνίζοντοσ αὐτὸν ἐν Μεδιολάνῳ ξένου Οὐαλλερίου Λέοντοσ παραθέντοσ ἀσπάραγον καὶ μύρον ἀντ’ ἐλαίου καταχέαντοσ, αὐτὸσ μὲν ἀφελῶσ ἔφαγε, τοῖσ δὲ φίλοισ δυσχεραίνουσιν ἐπέπληξεν.
(플루타르코스, Caesar, chapter 17 5:2)
οὐ δεῖ οὖν δυσφορεῖν, ἐὰν ἃ ἔχρησαν ἡμῖν πρὸσ ὀλίγον, ταῦτ’ ἀπαιτῶσιν οὐδὲ γὰρ οἱ τραπεζῖται, καθάπερ εἰώθαμεν λέγειν πολλάκισ , ἀπαιτούμενοι τὰ θέματα δυσχεραίνουσιν ἐπὶ τῇ ἀποδόσει, ἐάνπερ εὐγνωμονῶσι.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 28 5:1)
"ἃ γὰρ ἐν φίλοισ καὶ συνήθεσιν ἀκούοντεσ γελῶσι, ταῦτα δυσχεραίνουσιν, ἂν λέγηται πρὸσ αὐτοὺσ τῆσ γαμετῆσ παρούσησ ἢ τοῦ πατρὸσ ἢ τοῦ καθηγητοῦ, πλὴν ἂν μή τι κεχαρισμένον τῶν λεγομένων ἐκείνοισ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Τίν’ ἐστὶν ἃ Ξενοφῶν παρὰ πότον ἣδιον ἐρωτᾶσθαί φησι καὶ σκώπτεσθαι ἢ μή. 16:2)
"οὐ μικρὸν δὲ κακὸν οὐδ’ ἡ τῶν ὀνομάτων εὐχέρεια καὶ βωμολοχία τοῖσ μὴ δυσχεραίνουσιν ἀλλ’ ὑπομένουσι σκιὰσ καλεῖσθαι καὶ ὑπακούειν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Περὶ τῶν λεγομένων σκιῶν, καὶ εἰ δεῖ βαδίζειν καλούμενον πρὸσ ἑτέρουσ ὑφ’ ἑτέρων ἐπὶ δεῖπνον, καὶ πότε, καὶ παρὰ τίνασ. 10:9)
οὕτωσ αἱ κρίσεισ, ἂν μὴ βεβαιότητα καὶ ῥώμην ἐκ λόγου καὶ φιλοσοφίασ προσλάβωσιν ἐπὶ τὰσ πράξεισ, σείονται καὶ παραφέρονται ῥᾳδίωσ ὑπὸ τῶν τυχόντων ἐπαίνων καὶ ψόγων, ἐκκρουόμεναι τῶν οἰκείων λογισμῶν, δεῖ γὰρ οὐ μόνον, ὡσ ἐοίκε, τὴν πρᾶξιν καλὴν εἶναι καὶ δικαίαν, ἀλλὰ καὶ τὴν δόξαν, ἀφ’ ἧσ πράττεται, μόνιμον καὶ ἀμετάπτωτον, ἵνα πράττωμεν δοκιμάσαντεσ, μηδ’ ὥσπερ οἱ λίχνοι τὰ πλήσμια τῶν ἐδεσμάτων ὀξυτάτῃ διώκοντεσ ἐπιθυμίᾳ τάχιστα δυσχεραίνουσιν ἐμπλησθέντεσ, οὕτωσ ἡμεῖσ ἐπὶ ταῖσ πράξεσι συντελεσθείσαισ ἀθυμῶμεν δι’ ἀσθένειαν ἀπομαραινομένησ τῆσ τοῦ καλοῦ φαντασίασ.
(플루타르코스, Timoleon, chapter 6 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION