헬라어 문장 내 검색 Language

αὕτη δ’ ἔχει τὸ μὲν μῆκοσ σταδίων ὡσ πεντακοσίων, τὸ δὲ πλάτοσ ὡσ ἑξήκοντα, τὸ δ’ ὕδωρ δυσῶδεσ καὶ διάπικρον, ὥστε μὴ δύνασθαι μήτ’ ἰχθῦν τρέφειν μήτ’ ἄλλο τῶν καθ’ ὕδατοσ εἰωθότων ζῴων εἶναι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 48 7:1)
τὸ δ’ ὕδωρ ἔχει διάπικρον καὶ καθ’ ὑπερβολὴν δυσῶδεσ, ὥστε μήτ’ ἰχθὺν δύνασθαι τρέφειν μήτ’ ἄλλο τῶν καθ’ ὕδατοσ εἰωθότων ζῴων εἶναι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 98 1:4)
εἰ δ’ ὅτι καὶ δυσῶδεσ οὐχ ἕνα τρόπον ἀλλ’ ἐν πολλαῖσ πάνυ διαφοραῖσ ἀρρήτοισ μὲν λόγῳ, σαφεστάταισ δ’ αἰσθήσεσι φαίνεται γιγνόμενον, εἰδείη τισ, οὐκ ἂν οἶμαι μετρίωσ ἔτι καταγνώσεσθαι τῆσ Ἐρασιστράτου Ῥᾳθυμίασ αὐτὸν οὕτω γ’ ἀναγκαίαν εἰσ τὰ ἔργα τῆσ τέχνησ θεωρίαν παραλιπόντοσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 811)
Ὁκόσοι ἔμπυοι καίονται ἢ τέμνονται, ἢν μὲν τὸ πῦον καθαρὸν Ῥυῇ καὶ λευκὸν, περιγίνονται‧ ἢν δὲ ὕφαιμον καὶ βορβορῶδεσ καὶ δυσῶδεσ, ἀπόλλυνται Ὁκόσοι τὸ ἧπαρ διάπυον καίονται ἢ τέμνονται, ἢν μὲν τὸ πῦον καθαρὸν Ῥυῇ καὶ λευκὸν, περιγίγνονται ἑ̓ν χιτῶνι γὰρ τὸ πῦον τουτέοισίν ἐστιν̓‧ ἢν δὲ οἱο͂ν ἀμόργη Ῥυῇ, ἀπόλλυνται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 87.43)
Τὸ δὲ πῦον ἄριστον λευκόν τε εἶναι καὶ ὁμαλὸν καὶ λεῖον καὶ ὡσ ἥκιστα δυσῶδεσ‧ τὸ δὲ ἐναντίον τουτέου κάκιστον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 7.14)
ὙπόπυῤῬον δὲ ἔστω καὶ μὴ λίην δυσῶδεσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 11.5)
Εἰ δὲ εἰή τὸ ἐμεύμενον πρασοειδὲσ, ἢ πελιὸν, ἢ μέλαν, ὅ τι ἂν ᾖ τουτέων τῶν χρωμάτων, νομίζειν χρὴ πονηρὸν εἶναι‧ εἰ δὲ καὶ πάντα τὰ χρώματα ὁ ωὐτὸσ ἄνθρωποσ ἐμέοι, κάρτα ὀλέθριον τοῦτο γίγνεται‧ τάχιστον δὲ θάνατον σημαίνει τὸ πελιὸν τῶν ἐμεσμάτων, εἰ ὄζει δυσῶδεσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 13.2)
Ὁκόσοι δὲ τῶν ἐμπύων καίονται ἢ τέμνονται, οἷσιν ἂν καθαρὸν μὲν το πῦον ᾖ καὶ λευκὸν καὶ μὴ δυσῶδεσ, σώζονται‧ οἷσι δὲ ὕφαιμόν τε καὶ βορβορῶδεσ, ἀπόλλυνται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 18.7)
Τῆσ Λιβύησ τὰ νότια ψάμμοσ ἐστὶ βαθεῖα καὶ γῆ διακεκαυμένη, ἔρημοσ ἐπὶ πολύ, ἀκριβῶσ ἄκαρποσ, πεδινὴ ἅπασα, οὐ χλόην οὐ πόαν οὐ φυτὸν οὐχ ὕδωρ ἔχουσα, ἢ εἴ που ἄρα ἐν κοίλοισ συνεστηκὸσ ὑετοῦ ὀλίγου λείψανον, παχὺ καὶ τοῦτο καὶ δυσῶδεσ, οὐδὲ πάνυ διψῶντι ἀνθρώπῳ πότιμον.
(루키아노스, Dipsades 1:1)
τῷ γὰρ Συρακουσίῳ Γέλωνί φασι δυσῶδεσ εἶναι τὸ στόμα καὶ τοῦτο ἐπὶ πολὺ διαλαθεῖν αὐτόν, οὐδενὸσ τολμῶντοσ ἐλέγχειν τύραννον ἄνδρα, μέχρι δή τινα γυναῖκα ξένην συνενεχθεῖσαν αὐτῷ τολμῆσαι καὶ εἰπεῖν ὅπωσ ἔχοι·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 71:2)
εἶτα ὑμεῖσ μὲν οὔτε καρηβαροῦντεσ ἀνασταίητ̓ ἂν ἐσ τὴν ὑστεραίαν ὥσπερ ἐκεῖνοι ὑπὸ τῆσ μέθησ οὔτε ὑπὸ τῆσ ἄγαν πλησμονῆσ δυσῶδέσ τι καὶ καπνωδέστερον ἐρυγγάνοντεσ·
(루키아노스, Saturnalia, letter 2 4:3)
δεκάτῃ δὲ καὶ ἑνδεκάτῃ τέλεον ἀπενεκροῦτο καὶ δυσῶδεσ ἦν τῇ δωδεκάτῃ δὲ μόλισ ἐνενοήσαμεν ὡσ, εἰ μή τισ χανόντοσ αὐτοῦ ὑποστηρίξειεν τοὺσ γομφίουσ, ὥστε μηκέτι συγκλεῖσαι, κινδυνεύσομεν κατακλεισθέντεσ ἐν νεκρῷ αὐτῷ ἀπολέσθαι, οὕτω δὴ μεγάλοισ δοκοῖσ τὸ στόμα διερείσαντεσ τὴν ναῦν ἐπεσκευάζομεν ὕδωρ τε ὡσ ἔνι πλεῖστον ἐμβαλλόμενοι καὶ τἆλλα ἐπιτήδεια·
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 1:5)
"εἴπερ οὖν μὴ μᾶλλόν ἐστιν ἡ ἑτέρα τῆσ ἑτέρασ ἀληθὴσ αἴσθησισ, εἰκόσ ἐστι καὶ τὸ ὕδωρ μὴ μᾶλλον εἶναι ψυχρὸν ἢ θερμὸν καὶ τὸ μύρον καὶ τὸ βούτυρον μὴ μᾶλλον εὐῶδεσ ἢ δυσῶδεσ.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 411)
ὥσπερ γὰρ οἱ χαρίεντεσ γεωργοὶ τὰ ῥόδα καὶ τὰ ἰά βελτίω ποιεῖν νομίζουσι σκόροδα καὶ κρόμμυα παραφυτεύοντεσ ἀποκρίνεται γὰρ εἰσ ἐκεῖνα πᾶν ὅσον ἔνεστι τῇ τροφῇ δριμὺ καὶ δυσῶδεσ, οὕτω καὶ ὁ ἐχθρὸσ ἀναλαμβάνων καὶ περιέπων τὸ κακόηθεσ καὶ βάσκανον, εὐμενέστερον παρέξει σε τοῖσ φίλοισ εὖ πράττουσι καὶ ἀλυπότερον.
(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 10 7:1)
καίτοι τὸ μὲν βαλλάντιον ἐμβληθέντοσ τοῦ ἀργυρίου γίγνεται ῥυπαρὸν καὶ δυσῶδεσ;
(플루타르코스, De cupiditate divitiarum, section 7 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION