헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πόλεμοι δὲ οὐδ’ εἰ πώποτε ἐγένοντο ἔτι πιστεύονται, ἀλλ’ ἐν ἄλλωσ μύθων τάξει τοῖσ πολλοῖσ ἀκούονται, εἰ δέ που καὶ συμπλακεῖεν ἐπ’ ἐσχατιαῖσ, οἱᾶ εἰκὸσ ἐν ἀρχῇ μεγάλῃ καὶ ἀμετρήτῳ παρανοίᾳ Γετῶν ἢ δυστυχίᾳ Λιβύων ἢ κακοδαιμονίᾳ τῶν περὶ τὴν ἐρυθρὰν θάλατταν, ἀγαθοῖσ παροῦσι χρήσασθαι μὴ δυναμένων, ἀτεχνῶσ ὥσπερ μῦθοι ταχέωσ αὐτοί τε παρῆλθον καὶ οἱ περὶ αὐτῶν λόγοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 20:5)
χωρὶσ δὲ τούτων εἰ μὲν ἦν ταῖσ τῶν λόγων ἡδοναῖσ προσάγειν τὰ πράγματα, δυστυχία μὴ τοῦτον τὸν τρόπον αἱρεῖσθαι δημηγορεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 1:9)
εἰσ ἀνάγκην μὲν γὰρ καταστάντασ οὐκ εἰκὸσ ἀκριβῶσ λογίζεσθαι, ἑώσ δέ τίσ ἐστι κύριοσ γνώμησ, ἄνοια πολλὴ καὶ δυστυχία τῆσ ἀσφαλείασ ἀφέμενον ὃ τοῖσ πολεμίοισ συνοίσει, τοῦτ’ ἐξεπίτηδεσ αἱρεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 25:6)
εἰ γὰρ ἐκεῖνοι μὲν τοῦτό γ’ αὑτοῖσ συνεχώρησαν καὶ παρεῖσαν τὸ μηδ’ ὁτιοῦν ἀδικεῖν τὴν πόλιν, ἡμεῖσ δὲ καὶ τοῦτ’ ἀφαιρησόμεθα καὶ τῇ δυστυχίᾳ τὴν βλασφημίαν προσθήσομεν, πῶσ οὐ χαλεπώτεροι τῆσ φυγῆσ αὐτοῖσ ἐσόμεθα, ἢ πῶσ οὐ μείζω τῶν ἐξ ἀρχῆσ εἰσ αὐτοὺσ ἁμαρτανόντων ἀδικήσομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 128:8)
ἐγὼ μὲν γὰρ ἄκοντασ αὐτοὺσ ἀποφαίνω καὶ δυστυχίᾳ τινὶ τοῦτο πάσχοντασ, οἱ δ’ ἐξεπίτηδέσ φασι ποικίλλειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 12:13)
εὐτυχία δὲ καὶ δυστυχία περὶ μέγεθοσ τούτων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 130:1)
τοσαύτη δ’ ἐστὶ δυστυχία τῶν ταλαιπώρων, ὥστε ἀνδρεῖον ἡγοῦνται τὸ πάντων ἀνανδρότατον καὶ σεμνὸν τὸ αἴσχιστον.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 64:6)
καλὸν γὰρ δὴ καὶ συμφέρον ὁμοίωσ ἅπασι ψόγον τε καὶ ἔπαινον ἐπὶ ταὐτὸ φέροντασ, τοῖσ τε ἀγαθοῖσ καὶ τοῖσ φαύλοισ πιστὴν ἑκατέροισ μαρτυρίαν , ὥσπερ ἐν χορῷ τεταγμένῳ, συνᾴδειν ἓν καὶ ταὐτὸ μέλοσ, ἀλλὰ μὴ πονηροῦ τρόπον ὀργάνου διαφέρεσθαι διπλοῦσ φθόγγουσ τε καὶ ἤχουσ ἀποφαίνοντασ ἀπὸ διπλῶν καὶ ποικίλων ἠθῶν ἐν ᾧ σχεδὸν ἥ τε καταφρόνησισ καὶ δυστυχία καὶ τὸ μηδὲν ἰσχύειν μήτε παῤ ἑαυτοῖσ μήτε παρὰ τοῖσ ἡγεμόσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΝ ΕΚΚΑΗΣΙΑΙ. 13:1)
τὸ γὰρ ἐκ τῶν νομιζομένων ἀγαθῶν μηδενὸσ χρηστοῦ, βλασφημίασ δὲ καὶ μίσουσ ἀπολαύειν πρὸσ τῷ τὴν αὑτοῦ κακίαν γνωριμωτέραν πᾶσι ποιεῖν, πῶσ οὐχὶ μεγάλη καὶ φανερὰ δυστυχία;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 4:1)
τί δυστυχία;
(에픽테토스, Works, book 3, Τίσ ὕλη τοῦ ἀγαθοῦ καὶ πρὸσ τί μάλιστ’ ἀσκητέον. 18:3)
ἀχαλίνων στομάτων ἀνόμου τ’ ἀφροσύνασ τὸ τέλοσ δυστυχία·
(에우리피데스, choral, antistrophe 11)
ἐκλείπω σ’ ἐπὶ δυστυχίᾳ φυγὰσ ἐκ θαλάμων.
(에우리피데스, episode, anapests2)
λέγεται, τὰν δὲ πί‐ στιν σμικρὰν παρ’ ἔμοιγ’ ἔχει, στρέψαι θερμὰν ἀέλιον χρυσωπὸν ἕδραν ἀλλά‐ ξαντα δυστυχίᾳ βροτεί‐ ῳ θνατᾶσ ἕνεκεν δίκασ.
(에우리피데스, choral, antistrophe 21)
οὐκ εἰσ ἀκοὰσ ἔτι δυστυχία δώματοσ ἥκει·
(에우리피데스, Phoenissae, episode, anapests1)
Θνήσκει δὲ κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν καὶ ἡ Φινεέσου τοῦ παιδὸσ γυνὴ μὴ καρτερήσασα ζῆν ἐπὶ τῇ τἀνδρὸσ δυστυχίᾳ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 468:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION