헬라어 문장 내 검색 Language

βουλοίμην δ’ ἂν καὶ ταῦτα ἐνθυμηθῆναι τοὺσ ἔτι δυσπείστωσ ἔχοντασ πρὸσ τὰ εἰρημένα, ὅτι μειράκιον μὲν ἔτι ὄντα καὶ νεωστὶ τοῦ μαθήματοσ ἁπτόμενον αὐτὸν οὐκ ἄλογον ἦν καὶ ταῦτα καὶ τἆλλα πάντα διὰ πολλῆσ ἐπιμελείασ τε καὶ φροντίδοσ ἔχειν, ἐπειδὴ δ’ ἡ χρόνιοσ ἄσκησισ ἕξιν αὐτῷ ἐνεποίησε πολλὴν καὶ τύπουσ ἰσχυροὺσ ἐνειργάσατο τῶν αἰεὶ μελετωμένων, τότε ἀπὸ τοῦ ῥᾴστου τε καὶ τῆσ ἕξεωσ αὐτὸ ποιεῖν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 521)
ὄγκον, ἀλλ’ ἐν ὅσῳ μάλα δίχα φωνῆσ ἐννοηθεὶσ κινεῖ λόγοσ ἀπραγμόνωσ, οὕτωσ οὐκ ἂν οἶμαι δυσπείστωσ ἔχοιμεν ὑπὸ νοῦ κρείσσονοσ νοῦν καὶ ψυχῆσ θειοτέρασ ἂν ἄγεσθαι θύραθεν ἐφαπτομένησ ἣν πέφυκεν ἐπαφὴν λόγοσ ἴσχειν πρὸσ λόγον ὥσπερ φῶσ ἀνταύγειαν.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 20 18:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION