헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ δ’ ἐντεῦθεν ἤδη, εἰ μὲν θέμισ, εἰρήσθω καὶ γεγράφθω, εἰ δὲ μὴ, τοσοῦτον σοὶ μελήσειε, δέσποτα Ἀσκληπιὲ, ἐπὶ νοῦν ἀγαγεῖν μοι διαγράψαι παντὸσ δυσκόλου χωρίσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 13:6)
ὁ δεσπότησ γάρ φησιν ὑμᾶσ ἡδέωσ ἅπαντασ ψυχροῦ βίου καὶ δυσκόλου ζήσειν ἀπαλλαγέντασ.
(아리스토파네스, Plutus, Parodos6)
καὶ μαγείρων μὲν ἅλισ, ἄνδρεσ δαιταλεῖσ, μὴ καὶ τισ αὐτῶν τὰ ἐκ Δυσκόλου Μενάνδρου βρενθυόμενοσ λαρυγγίσῃ τάδε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 311)
δυσκόλου δ’ ὄντοσ φύσει καὶ χαλεποῦ τοῦ βουλεύεσθαι, ἔτι πολλῷ χαλεπώτερον ὑμεῖσ αὐτὸ πεποιήκατ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῆσ Εἰρήνης 3:1)
ὅταν γάρ τισ συμβάντοσ τινὸσ αὐτῷ δυσκόλου πράγματοσ ζητῇ τὸ συμφέρον, οὐδὲν οἶμαι δεῖ φίλουσ παρακαλεῖν καλεῖν οὐδὲ συγγενεῖσ, ἀλλὰ ἐλθόντα παρὰ τοὺσ νόμουσ πυνθάνεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΥ. 3:1)
πρῶτον μὲν ὅτι δυσκόλου γενέσθαι, μᾶλλον δ’ ἀδυνάτου πράγματοσ πονηρὸν ἔρωτα ἔχεισ, πόλεωσ τῆσ Ῥωμαίων καθελεῖν τὴν ἰσχὺν καὶ ταῦτα τοῖσ Οὐολούσκων ὅπλοισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 26 1:2)
οὗ τοσ δ’, ἔφη, ὁ ἀνὴρ τοιοῦτοσ ἦν, ὥστε τοῦ συμβαίνοντοσ ἀεὶ ἑαυτῷ δυσκόλου ἔπαινον γράφειν·
(에픽테토스, Works, book 0 20:3)
οἱ δὲ πάντεσ ἀγαθοὶ φύντεσ γῆν τε τὴν αὐτὴν ἀστασίαστοι κατῴκησαν εὐδαιμονήσαντεσ μηδενὸσ αὐτοῖσ ἄχρι καὶ τελευτῆσ δυσκόλου προσπεσόντοσ, σοφίαν τε τὴν περὶ τὰ οὐράνια καὶ τὴν τούτων διακόσμησιν ἐπενόησαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 83:1)
οὐ γὰρ εἶναι δυνατὸν ἀνδρὶ ἰδιώτῃ τοιούτουσ παῖδασ καὶ τὰσ μορφὰσ οὕτωσ ἐπιφανεῖσ ἐκτραφῆναι, δυσκόλου καὶ βασιλεῦσιν οὔσησ τοιαύτησ παιδοτροφίασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 128:2)
συνεργίασ δὲ τῆσ παρ’ ὑμῶν κατ’ ἐντολὴν τὴν ἐκείνου δεομένοισ ἑαυτοὺσ εἰσ ἅπαν προθύμουσ ἐδώκατε, δίκαιον ὑμᾶσ μηδενὸσ ἔτι δυσκόλου περιμένοντοσ ἀναπαύσεωσ ἤδη τυχεῖν φειδοῖ τῆσ προθυμίασ ὑμῶν, ἵν’ εἰ καὶ πάλιν δεήσειεν ἡμῖν αὐτῆσ ἀόκνον ἔχωμεν εἰσ τὰ κατεπείξοντα καὶ μὴ τοῖσ νῦν καμοῦσαν αὖθισ βραδυτέραν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 120:1)
τὰ δέ, οὔτε γὰρ ἡ νεότησ οὔτε ὁ θεὸσ ἠφίει νοεῖν τὰ κρείττω, παρῄνεσαν ἀποκρίνασθαι τῷ λαῷ τὸν βραχύτατον αὐτοῦ δάκτυλον τῆσ τοῦ πατρὸσ ὀσφύοσ εἶναι παχύτερον καί, εἰ σκληροῦ λίαν ἐπειράθησαν ἐκείνου, πολὺ μᾶλλον αὐτοῦ λήψεσθαι πεῖραν δυσκόλου·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 274:1)
συναγαγὼν δὲ τοὺσ ἐκ τῆσ αἰχμαλωσίασ εἰσ τὸ πέραν τοῦ Εὐφράτου καὶ τρεῖσ ἐπιδιατρίψασ ἐκεῖ ἡμέρασ νηστείαν αὐτοῖσ παρήγγειλεν, ὅπωσ εὐχὰσ ποιήσονται τῷ θεῷ περὶ τῆσ αὐτῶν σωτηρίασ καὶ τοῦ μηδὲν κατὰ τὴν ὁδὸν παθεῖν ἄτοπον ἢ πρὸσ τῶν πολεμίων ἤ τινοσ ἄλλου δυσκόλου προσπεσόντοσ αὐτοῖσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 165:2)
λογίζεσθαι δ’ ὡσ, εἰ καὶ πολέμου ῥοπὰσ βραβεύει τὸ θεῖον, πλέον ἐστὶ τῆσ στρατείασ τὸ ἄδικον, διὸ καὶ τὴν νίκην μὴ πάντῃ προσδοκᾶν μέλλοντα πολεμεῖν βασιλεῖ καὶ συντρόφῳ, καὶ πολλὰ μὲν εὐεργετήσαντι, μηδὲν δὲ χαλεπὸν αὐτὸν εἰργασμένῳ, περὶ δὲ ὧν ἐγκαλεῖ διὰ πονηροὺσ συμβούλουσ ἀλλὰ μὴ δι’ αὐτὸν ὑπόνοιαν αὐτῷ καὶ σκιὰν δυσκόλου τινὸσ παρεσχημένῳ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 230:1)
δυσκόλου ψυχῆσ καὶ ἀγρίασ, ἐξ ἧσ ἀδικίαι μυρίαι γίγνονται, πότερον ἰόντα εἰσ τὰ συμβόλαια πεῖραν λαμβάνειν, κινδυνεύοντα περὶ αὐτῶν, σφαλερώτερον, ἢ συγγενόμενον μετὰ τῆσ τοῦ Διονύσου θεωρίασ;
(플라톤, Laws, book 1 153:2)
θ’ ἅμα καὶ δυσκόλου ψυχῆσ ὑπεχέτω δίκην, καὶ ὀφλὼν διπλάσιον τὸ βλάβοσ ἀποτινέτω τῷ βλαφθέντι, μὴ ἐθελήσασ τοῖσ ἄρχουσιν πείθεσθαι.
(플라톤, Laws, book 8 104:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION