헬라어 문장 내 검색 Language

γίνεται δὲ ἐδώδιμοσ ὅταν τοῦ οἴστρου παύσηται, μίσγεται δὲ μετὰ τὴν φωλείαν, ὥσ φησι Θεόφραστοσ, καὶ ἑώσ μὲν ἂν ἔχῃ μικρὰ τὰ κυήματα, δυσάλωτοσ, ὅταν δὲ μείζω γένηται, διὰ τὸν οἴστρου ἁλίσκεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 63 1:7)
ἡ δὲ Φιδήνη πολιορκηθεῖσα οὐ πολλαῖσ ἡμέραισ, καθ’ ὃ μάλιστα δυσάλωτοσ εἶναι μέροσ ἐδόκει καὶ ὑπ’ ὀλίγων ἐφυλάσσετο, κατὰ τοῦτ’ ἐλήφθη.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 43 1:1)
τείχη γὰρ αὕτη λίαν ἰσχυρὰ περιεβέβλητο καὶ τὰ ἄλλα δυσάλωτοσ ἐδόκει·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 453:2)
κακῶν γὰρ δυσάλωτοσ οὐδείσ.
(소포클레스, Oedipus at Colonus, choral, antistrophe 114)

SEARCH

MENU NAVIGATION