헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εὐλαβήσομαι δ’ αὐτὸ ποιεῖν ὡσ ἂν δύνωμαι μάλιστα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 382)
ἀποκρίνομαι, ὅτι ἁπάντων τῶν τεττάρων καιρῶν κατηγορῶ σου ὅσουσ διαιρῇ, κἂν ὅ τε θεοὶ θέλωσι καὶ οἱ δικασταὶ ἐξ ἴσου ἡμῶν ἀκούωσι κἀγὼ δύνωμαι ἀπομνημονεῦσαι ἅ σοι σύνοιδα, πάνυ προσδοκῶ ἐπιδείξειν τοῖσ δικασταῖσ τῆσ μὲν σωτηρίασ τῇ πόλει τοὺσ θεοὺσ αἰτίουσ γεγενημένουσ καὶ τοὺσ φιλανθρώπωσ καὶ μετρίωσ τοῖσ τῆσ πόλεωσ πράγμασι χρησαμένουσ, τῶν δὲ ἀτυχημάτων ἁπάντων Δημοσθένην.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 56 1:3)
καὶ νῦν ἐγὼ μὲν εἶμι καὶ πειράσομαι ἐὰν δύνωμαι τῶνδέ σ’ ἐκλῦσαι πόνων.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests 1:16)
"φέρε δή σοι ἐὰν δύνωμαι σαφέστερον ἐπιδείξω ὃ λέγω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:38)
τοῦ μὲν οὖν γράψαι πράττοντα καὶ λέγοντα τὰ βέλτιστά με τῷ δήμῳ διατελεῖν καὶ πρόθυμον εἶναι ποιεῖν ὅ τι ἂν δύνωμαι ἀγαθόν, καὶ ἐπαινεῖν ἐπὶ τούτοισ, ἐν τοῖσ πεπολιτευμένοισ τὴν κρίσιν εἶναι νομίζω·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 80:1)
ἀλλ’ ὑπὸ τῆσ τουτουὶ τοῦ χαλεποῦ βλασφημίασ καὶ συκοφαντίασ εἰσ τοιούτουσ λόγουσ ἐμπίπτειν ἀναγκάζομαι, οἷσ ἐκ τῶν ἐνόντων ὡσ ἂν δύνωμαι μετριώτατα χρήσομαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 367:5)
ποιήσομαι δ’ ὡσ ἂν δύνωμαι διὰ βραχυτάτων τοὺσ λόγουσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 4:2)
πρῶτον μὲν οὖν ὡσ ἔχει τὴν προῖκα, τὰσ ὀγδοήκοντα μνᾶσ, τοῦθ’ ὑμῖν ἐπιδείξω, μετὰ δὲ ταῦτα καὶ περὶ τῶν ἄλλων, ὡσ ἂν δύνωμαι διὰ βραχυτάτων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 16:5)
δέομαι οὖν ἁπάντων ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μετ’ εὐνοίασ τέ μου ἀκοῦσαι οὕτωσ ὅπωσ ἂν δύνωμαι λέγοντοσ, κἂν ὑμῖν δοκῶ δεινὰ πεπονθέναι, συγγνώμην ἔχειν μοι ζητοῦντι κομίσασθαι τἀμαυτοῦ, ἄλλωσ τε καὶ εἰσ θυγατρὸσ ἔκδοσιν·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 5:1)
ἵνα δὲ ἀκριβῶσ εἰδῆτε, ὡσ οὐκ ἐγὼ τούτου αἴτιόσ εἰμι ἀλλ’ οὗτοι, ἐξ ἀρχῆσ ὑμῖν, ὡσ ἂν ἐν βραχυτάτοισ δύνωμαι, διηγήσομαι τὰ πραχθέντα.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 6:3)
ἐξ ἀρχῆσ οὖν ἅπαντα τὰ πραχθέντα τούτῳ πρὸσ Πασίωνα καὶ Ἀπολλόδωρον ὡσ ἂν δύνωμαι διὰ βραχυτάτων εἰπεῖν πειράσομαι, ἐξ ὧν εὖ οἶδ’ ὅτι ἥ τε τούτου συκοφαντία φανερὰ γενήσεται, καὶ ὡσ οὐκ εἰσαγώγιμοσ ἡ δίκη γνώσεσθ’ ἅμα ταῦτ’ ἀκούσαντεσ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 4:2)
μετὰ ταῦτα τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὡσ οὔτε οὗτοσ ἤθελέ μοι τὴν ναῦν διαδέχεσθαι, οὔτε τὰ ἀναλώματα ἀπεδίδου τοῦ ἐπιτετριηραρχημένου χρόνου, ὅ τε στρατηγὸσ προσέταττέ μοι ἀνάγεσθαι, προσελθὼν αὐτῷ ἐν Θάσῳ ἐν τῷ λιμένι ἐναντίον τοῦ στρατηγοῦ, πλήρουσ οὔσησ τῆσ τριήρουσ, ἔλεγον ἃ δίκαια μὲν οὐκ ἦν, ἀλλὰ πλεονεκτήματα τούτου, ἀναγκαῖα δέ μοι ἐκ τῶν παρόντων εἰπεῖν, ἐπειδή σοι φήσ, ὦ Πολύκλεισ, τὸν συντριήραρχον οὐχ ἥκειν, τοῦ μὲν ἐπιτετριηραρχημένου χρόνου ἐκεῖνον ἐγὼ πράξομαι τὰ ἀναλώματα, ἂν δύνωμαι, τῶν τεττάρων μηνῶν·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 46:1)
οὐ μέντοι προσεποιούμην ἐμὸν εἶναι τὸν λόγον, ἀλλ’ οὗπερ ἦν, καὶ ἠξίουν, ἂν ἄρα μὴ δύνωμαι ἀπομνημονεῦσαι ἀκριβῶσ ἁπάντων τῶν ῥημάτων μηδὲ ὅλησ τῆσ διανοίασ, ἀλλὰ πλέον ἢ ἔλαττον εἴπω τι, συγγνώμην ἔχειν, μηδὲ ὅτι ταῦτα λέγω ἃ τυγχάνει πολλοῖσ ἔτεσι πρότερον εἰρημένα, διὰ τοῦτο ἧττον προσέχειν τὸν νοῦν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 18:1)
τί δὲ τοῦτ’ ἔστιν ἂν μὴ δύνωμαι δηλῶσαι σαφῶσ, ἀλλὰ ὑμεῖσ γε πειρᾶσθε ὑπονοεῖν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 41:1)
Ἐτύγχανον μὲν ἐπιδημῶν ἐν Βορυσθένει τὸ θέροσ, ὁπότε εἰσέπλευσα μετὰ τὴν φυγήν, βουλόμενοσ ἐλθεῖν, ἐὰν δύνωμαι, διὰ Σκυθῶν εἰσ Γέτασ, ὅπωσ θεάσωμαι τἀκεῖ πράγματα ὁποῖά ἐστι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION