헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐξαριθμεῖσθαι καὶ καταλέγειν οὔτ’ εὔπορον οὔτ’ ἴσωσ ἐν δυνατῷ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 19:8)
ὅπου γὰρ οὐδὲ ἄνδρα ἰδίᾳ καθάπαξ αἰτίαν ἐκφεύγειν ῥᾴδιον, ἴσωσ δ’ οὐδ’ ἐν δυνατῷ, ἦ που πόλιν γε τοσαύτην οἰέσθαι προσήκει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 110:6)
εἶναι τὸ δυνατῷ εἶναί ἐστιν οἰκοδομεῖν, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τεχνῶν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 27:1)
ταῦτα δ’ αὐτοῦ λέγοντοσ οἰμωγαί τε τῶν Ἀλβανῶν ἐγίνοντο καὶ παντοδαπαὶ δεήσεισ τοῦ μὲν δήμου μηδὲν ἐγνωκέναι λέγοντοσ ὧν ὁ Μέττιοσ ἐμηχανᾶτο, τῶν δὲ τὰσ ἡγεμονίασ ἐχόντων οὐ πρότερον πεπύσθαι τὰσ ἀπορρήτουσ βουλὰσ σκηπτομένων ἢ ἐν αὐτῷ γενέσθαι τῷ ἀγῶνι, ἡνίκα οὔτε κωλύειν οὔτε μὴ πράττειν τὰ κελευόμενα ἐν δυνατῷ σφίσιν ἦν, ἤδη δέ τινων καὶ ἐπὶ τὴν ἀκούσιον ἀνάγκην ἀναφερόντων τὸ πρᾶγμα διὰ κηδείαν ἢ διὰ συγγένειαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 29 1:1)
ἀλλ’ οὐ γὰρ ἐν δυνατῷ ἦν ἅμα πάσασ τὰσ ἀρετὰσ ἐν ἀνθρώπου γενέσθαι φύσει, οὐδὲ φύσεταί τισ ἀπὸ θνητῶν καὶ ἐπικήρων σπερμάτων περὶ πάντ’ ἀγαθόσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 60 3:3)
λοιπὸν ὁ μέν τισ ταῦτα τηρήσει τῶν δυεῖν, ὅτι ἔστι τέ τι δυνατόν, ὃ οὔτ’ ἔστιν ἀληθὲσ οὔτ’ ἔσται, καὶ δυνατῷ ἀδύνατον οὐκ ἀκολουθεῖ·
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τοὺσ μέχρι λόγου μόνον ἀναλαμβάνοντασ τὰ τῶν φιλοσόφων. 2:1)
οἱ δὲ τἆλλα δύο, ὅτι δυνατόν τ’ ἐστίν, ὃ οὔτ’ ἔστιν ἀληθὲσ οὔτ’ ἔσται, καὶ πᾶν παρεληλυθὸσ ἀληθὲσ ἀναγκαῖόν ἐστιν, δυνατῷ δ’ ἀδύνατον ἀκολουθεῖ.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τοὺσ μέχρι λόγου μόνον ἀναλαμβάνοντασ τὰ τῶν φιλοσόφων. 3:1)
Τοιούτῳ δέ τινι ἑτέρῳ δεσμῷ χρὴ ἄνωθεν τῶν γουνάτων δήσαντα καὶ ἄνωθεν τῶν πτερνέων, τὰσ ἀρχὰσ τῶν ἱμάντων πρὸσ τοιοῦτό τι ξύλον προσδῆσαι‧ ἄλλῳ δὲ ἱμάντι πλατέϊ, καὶ μαλθακῷ, καὶ δυνατῷ, ταινιοειδέϊ, πλάτοσ ἔχοντι καὶ μῆκοσ ἱκανὸν, ἰσχυρῶσ περὶ τὰσ ἰξύασ κύκλῳ περιδεδέσθαι ὡσ ἐγγύτατα τῶν ἰσχίων‧ ἔπειτα τὸ περισσεῦον τοῦ ταινιοειδέοσ, ἅμα ἀμφοτέρασ τὰσ ἀρχὰσ τῶν ἱμάντων, πρὸσ τὸ ξύλον προσδῆσαι τὸ πρὸσ τῶν ποδῶν‧ κἄπειτα κατατείνειν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι ἔνθα καὶ ἔνθα, ἅμα μὲν ἰσοῤῬόπωσ, ἅμα δὲ ἐσ ἰθύ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 47.6)
Κρεμάσαι χρὴ τὸν ἄνθρωπον τῶν ποδῶν πρὸσ μεσόδμην δεσμῷ δυνατῷ μὲν, μαλθακῷ δὲ καὶ πλάτοσ ἔχοντι‧ τοὺσ δὲ πόδασ διέχειν χρὴ, ὅσον τέσσαρασ δακτύλουσ ἀπ’ ἀλλήλων, ἢ καὶ ἔλασσον‧ χρὴ δὲ καὶ ἐπάνωθεν τῶν ἐπιγουνίδων προσπεριβεβλῆσθαι πλαῖ ἱμάντι καὶ μαλθακῷ, ἀνατείνοντι ἐσ τὴν μεσόδμην‧ τὸ δὲ σκέλοσ τὸ σιναρὸν ἐντετάσθαι χρὴ ὡσ δύο δακτύλουσ μᾶλλον τοῦ ἑτέρου‧ ἀπὸ δὲ τῆσ γῆσ τὴν κεφαλὴν ἀπεχέτω ὡσ δύο πήχεασ, ἢ ὀλίγῳ πλέον, ἢ ἔλασσον‧ τὰσ δὲ χεῖρασ παρατεταμένασ παρὰ τὰσ πλευρὰσ προσδεδεμένοσ ἔστω μαλθακῷ τινι‧ πάντα δὲ ταῦτα ὑπτίῳ κατακειμένῳ κατασκευασθήτω, ὡσ ὅτι ἐλάχιστον χρόνον κρέμηται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 70.2)
καὶ μὰν Τιτυὸν βέλοσ Ἀρτέμιδοσ θήρευσε κραιπνόν ἐξ ἀνικάτου φαρέτρασ ὀρνύμενον, ὄφρα τισ τᾶν ἐν δυνατῷ φιλοτάτων ἐπιψαύειν ἔραται.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 28:1)
σὺ οὖν, ὦ παῖ Καλλαίσχρου ‐ τίθεσαι γὰρ σωφροσύνην τοῦτ’ εἶναι, ἐπιστήμην ἐπιστήμησ καὶ δὴ καὶ ἀνεπιστημοσύνησ ‐ πρῶτον μὲν τοῦτο ἔνδειξαι, ὅτι δυνατὸν ἀποδεῖξαί σε ὃ νυνδὴ ἔλεγον, ἔπειτα πρὸσ τῷ δυνατῷ ὅτι καὶ ὠφέλιμον·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 343:1)
ἦ καὶ νευρορραφεῖν δυνατώ ἐστον;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 267:1)
δοτέον οὖν τῷ τελέωσ ἀδίκῳ τὴν τελεωτάτην ἀδικίαν, καὶ οὐκ ἀφαιρετέον ἀλλ’ ἐατέον τὰ μέγιστα ἀδικοῦντα τὴν μεγίστην δόξαν αὑτῷ παρεσκευακέναι εἰσ δικαιοσύνην, καὶ ἐὰν ἄρα σφάλληταί τι, ἐπανορθοῦσθαι δυνατῷ εἶναι, λέγειν τε ἱκανῷ ὄντι πρὸσ τὸ πείθειν, ἐάν τι μηνύηται τῶν ἀδικημάτων, καὶ βιάσασθαι ὅσα ἂν βίασ δέηται, διά τε ἀνδρείαν καὶ ῥώμην καὶ διὰ παρασκευὴν φίλων καὶ οὐσίασ.
(플라톤, Republic, book 2 43:4)
ἀλλ’ οὐδὲν ἧττον ἐκείνων, ὥσπερ θεῶν ἱεροφάνται καὶ δᾳδοῦχοι τῆσ σοφίασ ὄντεσ, ὅσαπέρ ἐστιν ἐν δυνατῷ, ταῦτα μιμεῖσθαι καὶ περικνίζειν ἐπιχειροῦμεν.
(플루타르코스, De liberis educandis, section 14 15:1)
τοῦ Μάγνητοσ ὑπερφυῶσ ἀρέσκει Ἑρμείᾳ γὰρ ἀντιπολιτευόμενοσ ἀνδρὶ μὲν οὐ δυνατῷ φιλοτίμῳ δὲ καὶ λαμπρῷ τὴν ψυχήν, ἐπεὶ κατέσχεν ὁ Μιθριδατικὸσ πόλεμοσ, τὴν πόλιν ὁρῶν κινδυνεύουσαν ἐκέλευσε τὸν Ἑρμείαν τὴν ἀρχὴν παραλαβόντα χρῆσθαι τοῖσ πράγμασιν, αὐτοῦ μεταστάντοσ·
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 14 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION