헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖσ ἰδίοισ οἴκοισ ἑνὶ μὲν καὶ δυοῖν οἰκέταιν χαλεπὸν χρήσασθαι, οἱ δὲ πολλοὶ κατὰ ἀλλήλων ὑπάρχουσιν, οὕτω κἀν ταῖσ δυναστείαισ τὸ πλῆθοσ τῶν δεδουλωμένων βεβαιοῖ τὴν ἰσχὺν τοῖσ προειληφόσι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 11:2)
δοκεῖ μὲν οὖν εὐδαιμονικὰ ταῦτα εἶναι διὰ τὸ τοὺσ ἐν δυναστείαισ ἐν τούτοισ ἀποσχολάζειν, οὐδὲν δ’ ἴσωσ σημεῖον οἱ τοιοῦτοί εἰσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 79:1)
καὶ τοῦτο οὐδὲ τοὺσ βασιλέασ αὐτοὺσ λέληθεν οὐδὲ τῶν ἐν ταῖσ δυναστείαισ ὅσοι μὴ τελέωσ ἄφρονεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣ ΑΡΧΗΣ ΕΝ ΒΟΥΛΗΙ. 5:1)
οἱ μὲν γὰρ πολλοὶ τῶν ἐν ταῖσ δυναστείαισ, ὅτι μὲν ἔξεστιν αὐτοῖσ πάντα λαμβάνειν, πάντων ἐπιθυμοῦσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ. 2:4)
λέγεται δὲ καὶ Ἀντίπατρον τὸν πατέρα αὐτῆσ, ὃσ δοκεῖ γεγονέναι φρονιμώτατοσ τῶν ἐν δυναστείαισ γεγονότων κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν, κόρησ οὔσησ ἔτι τῆσ Φίλασ συμβουλεύεσθαι πρὸσ ταύτην περὶ τῶν μεγίστων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 59 5:1)
ἐπὶ δὲ τούτοισ ὑπῆρχε καὶ τῇ ψυχῇ μετέωροσ καὶ μεγαλοπρεπὴσ καὶ καταφρονῶν οὐ τῶν πολλῶν μόνον, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν ταῖσ δυναστείαισ ὄντων, καὶ τὸ πάντων ἰδιώτατον, κατὰ μὲν τὴν εἰρήνην ἐν μέθαισ διέτριβε καὶ συμποσίοισ ἔχουσιν ὀρχήσεισ καὶ κώμουσ καὶ τὸ σύνολον ἐζήλου τὴν μυθολογουμένην ποτὲ γενέσθαι κατ’ ἀνθρώπουσ τοῦ Διονύσου διάθεσιν, κατὰ δὲ τοὺσ πολέμουσ ἐνεργὸσ ἦν καὶ νήφων, ὥστε παρὰ πάντασ τοὺσ ἐργατευομένουσ ἐναγώνιον παρέχεσθαι τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 92 4:1)
τῶν γὰρ ἐν δυναστείαισ ὄντων τρεῖσ ἐτελεύτησαν περὶ τὸν αὐτὸν καιρόν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 57 22:2)
πέφυκε δ’ οὐ ταῖσ δυναστείαισ τοῦτο μόναισ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἄλλοισ συμβαίνειν τοῖσ περιμαχήτοισ καὶ θαυμαζομένοισ ὑπὸ τοῦ κοινοῦ βίου πράγμασι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 77 9:2)
αἴτιον δὲ τούτων ἐστίν, ὅτι τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν κακῶν οὐδὲν αὐτὸ καθ’ αὑτὸ παραγίνεται τοῖσ ἀνθρώποισ, ἀλλὰ συντέτακται καὶ συνακολουθεῖ τοῖσ μὲν πλούτοισ καὶ ταῖσ δυναστείαισ ἄνοια καὶ μετὰ ταύτησ ἀκολασία, ταῖσ δὲ ἐνδείαισ καὶ ταῖσ ταπεινότησιν καὶ σωφροσύνη καὶ πολλὴ μετριότησ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2346)
οἱ μὲν γὰρ μοναρχίαισ, οἱ δὲ ταῖσ ὀλίγων δυναστείαισ, ἄλλοι δὲ τοῖσ πλήθεσιν ἐπέτρεψαν τὴν ἐξουσίαν τῶν πολιτευμάτων.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 115:2)
αἱ δ’ ἄλλαι δεινότητέσ τε δοκοῦσαι καὶ σοφίαι ἐν μὲν πολιτικαῖσ δυναστείαισ γιγνόμεναι φορτικαί, ἐν δὲ τέχναισ βάναυσοι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 209:3)
Ἄτλαντοσ δὴ πολὺ μὲν ἄλλο καὶ τίμιον γίγνεται γένοσ, βασιλεὺσ δὲ ὁ πρεσβύτατοσ ἀεὶ τῷ πρεσβυτάτῳ τῶν ἐκγόνων παραδιδοὺσ ἐπὶ γενεὰσ πολλὰσ τὴν βασιλείαν διέσῳζον, πλοῦτον μὲν κεκτημένοι πλήθει τοσοῦτον, ὅσοσ οὔτε πω πρόσθεν ἐν δυναστείαισ τισὶν βασιλέων γέγονεν οὔτε ποτὲ ὕστερον γενέσθαι ῥᾴδιοσ, κατεσκευασμένα δὲ πάντ’ ἦν αὐτοῖσ ὅσα ἐν πόλει καὶ ὅσα κατὰ τὴν ἄλλην χώραν ἦν ἔργον κατασκευάσασθαι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 58:1)
ὅταν ἔρωσ θεῖοσ τῶν σωφρόνων τε καὶ δικαίων ἐπιτηδευμάτων ἐγγένηται μεγάλαισ τισὶν δυναστείαισ, ἢ κατὰ μοναρχίαν δυναστευούσαισ ἢ κατὰ πλούτων ὑπεροχὰσ διαφερούσαισ ἢ γενῶν, ἢ τὴν Νέστοροσ ἐάν ποτέ τισ ἐπανενέγκῃ φύσιν, ὃν τῇ τοῦ λέγειν ῥώμῃ φασὶ πάντων διενεγκόντα ἀνθρώπων πλέον ἔτι τῷ σωφρονεῖν διαφέρειν.
(플라톤, Laws, book 4 46:3)
ἡμεῖσ τότε καὶ δεδιότεσ ὅμωσ ἐλέγομεν, ὑπὸ τἀληθοῦσ ἠναγκασμένοι, ὅτι οὔτε πόλισ οὔτε πολιτεία οὐδέ γ’ ἀνὴρ ὁμοίωσ μή ποτε γένηται τέλεοσ, πρὶν ἂν τοῖσ φιλοσόφοισ τούτοισ τοῖσ ὀλίγοισ καὶ οὐ πονηροῖσ, ἀχρήστοισ δὲ νῦν κεκλημένοισ, ἀνάγκη τισ ἐκ τύχησ περιβάλῃ, εἴτε βούλονται εἴτε μή, πόλεωσ ἐπιμεληθῆναι, καὶ τῇ πόλει κατηκόῳ γενέσθαι, ἢ τῶν νῦν ἐν δυναστείαισ ἢ βασιλείαισ ὄντων ὑέσιν ἢ αὐτοῖσ ἔκ τινοσ θείασ ἐπιπνοίασ ἀληθινῆσ φιλοσοφίασ ἀληθινὸσ ἔρωσ ἐμπέσῃ.
(플라톤, Republic, book 6 302:1)
ἦν μὲν οὖν καὶ πρότερον αὐτῷ πρὸσ τὸν Πύρρον ἐγκλήματα, καὶ καταδρομαὶ τῆσ Θεσσαλίασ ἐγεγόνεισαν ὑπ’ ἐκείνου, καὶ τὸ σύμφυτον νόσημα ταῖσ δυναστείαισ, ἡ πλεονεξία, τὴν γειτνίασιν αὐτοῖσ ἐπίφοβον καὶ ἄπιστον παρεῖχε, καὶ μᾶλλον ἔτι μετὰ τὴν τῆσ Δηϊδαμείασ τελευτήν.
(플루타르코스, chapter 7 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION