헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

"οὐ γὰρ ἂν δύναιο αὐτοὺσ τηλικαῦτα εὐεργετῆσαι, ἡλίκα Ἀθηναῖοι πρότερον, ὧν οὐ μέμνηνται·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1174)
ὁ δὲ τρόποσ οὐκέθ’ ὅμοιοσ ᾧ προύλεγον, ἀλλὰ χρὴ τὸ μὲν ἥμισυ τῶν νεῶν τὰ παράλια τῆσ Ἰταλίασ πορθεῖν, τὸ δὲ ἥμισυ ναυλοχεῖν ἐφεδρεῦον ἐσ τὰ συμφερόμενα, αὐτὸν δὲ δὲ τῷ πεζῷ παντὶ προκαθήμενον τῆσ Ἑλλάδοσ, ἀγχοῦ τῆσ Ἰταλίασ, δόξαν ἐμποιεῖν ἐσβολῆσ, καὶ εἰ δύναιό ποτε, καὶ ἐσβαλεῖν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 3:6)
ταχύ γ’ ἂν δύναιο μανθάνειν περὶ ῥυθμῶν.
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene20)
καίτοι σὺ θνητὸσ ὢν θεοῦ πῶσ μεῖζον ἂν δύναιο;
(아리스토파네스, Clouds, Agon, antepirrheme 1:16)
μεγάλην μέντἂν ἀρχήν, μᾶλλον δὲ τέχνην, εἰήσ εὑρηκώσ, εἰ δύο τἀναντιώταθ’ ἑαυτοῖσ ἐν οὕτω βραχεῖ χρόνῳ περὶ σαυτὸν δύναιο ποιεῖσθαι, φθόνον ἐξ ὧν ζῇσ, καὶ ἐφ’ οἷσ ἐξαπατᾷσ ἔλεον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 254:1)
δύναιο δ’ ἄν, ἔφη, τοῦτ’ ἐξ αὐτοῦ μάλιστα μαθεῖν ἐμοῦ, ὃσ ἐν τῇ μεγίστῃ πόλει κράτιστόσ ποτ’ εἶναι τῶν ἄλλων δοκῶν νῦν ἔρημοσ καὶ ἄπολισ καὶ ταπεινὸσ ἐρριμμένοσ τοῦτο πείσομαι, ὅ τι ἂν ἐχθρῷ ὄντι σοι δοκῇ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 1 10:1)
οὐκ ἂν δύναιο τοῦ πεπρωμένου πλέον.
(에우리피데스, Rhesus, episode 1:25)
δύναιο δ’ ἂν γενέσθαι πάλιν ἀμείνων, εἴγε ποτὲ τὸν πορθήσαντα θεὸν ἐξιλάσῃ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 23:3)
Ὅταν δὲ διακαύσῃσ ἐσ τὸ πέρην, τῶν μὲν πλείστων ἱκανῶσ ἂν ἔχοι ἐν τῷ κάτω μέρεϊ τὰσ ἐσχάρασ ταύτασ μόνασ θεῖναι‧ ἢν δὲ μὴ κίνδυνοσ φαίνηται εἶναι ξυῤῬαγῆναι τὰσ ὠτειλὰσ, ἀλλὰ πολὺ τὸ διὰ μέσου ἐῄ, ὑπάλειπτρον χρὴ λεπτὸν διέρσαι διὰ τῶν καυμάτων, ἔτι ἀναλελαμμένου τοῦ δέρματοσ, οὐ γὰρ ἂν ἄλλωσ δύναιο διέρσαι‧ ἐπὴν δὲ διέρσῃσ, ἀφεῖναι τὸ δέρμα, ἔπειτα μεσηγὺ τῶν ἐσχαρέων ἄλλην ἐσχάρην ἐμβάλλειν λεπτῷ σιδηρίῳ, καὶ διακαῦσαι, ἄχρισ ἂν τῷ ὑπαλείπτρῳ ἐγκύρσῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 11.5)
τόν γ’ εἴ πωσ σὺ δύναιο λοχησάμενοσ λελαβέσθαι, ὅσ κέν τοι εἴπῃσιν ὁδὸν καὶ μέτρα κελεύθου νόστον θ’, ὡσ ἐπὶ πόντον ἐλεύσεαι ἰχθυόεντα.
(호메로스, 오디세이아, Book 4 41:5)
καὶ σὺ τοίνυν ἄλλῳ μὲν δεηθέντι χρήσειασ ἂν τὰ βιβλία, χρήσασθαι δὲ αὐτὸσ οὐκ ἂν δύναιο.
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 30:1)
καὶ ὑπεροψίασ μέν γε καὶ τύφου καὶ τοῦ πρὸσ τοὺσ ἐντυγχάνοντασ φρυάγματοσ οὐδὲ κατ’ ἀξίαν δύναιο ἂν παρ’ αὐτοῦ λαβεῖν τὴν δίκην ῥᾷον γοῦν τὸν ἥλιον ἄν τισ ἢ τοῦτον ἀσκαρδαμυκτὶ προσέβλεψεν.
(루키아노스, Cataplus, (no name) 26:6)
ὦ γενναῖε, σύ μοι δοκεῖσ ἀνήκοοσ εἶναι καὶ τῶν ἀναγραψάντων τοὺσ ἐκείνων βίουσ, ἐπεὶ πάντωσ ἂν καὶ ἐπιγνῶναι οὕστινασ λέγω δύναιο.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 31:8)
τὰσ μὲν οὖν ἐν σώματι ἤδη ἔδειξα, τὰσ δὲ τῆσ διανοίασ οὕτωσ ἐπιτηρεῖν, οἶμαι, δύναιο ἄν.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 80:2)
Μόνοσ γὰρ οὐκ ἂν δύναιο, ἀλλὰ ἥδιόν σοι καθεύθειν μετ̓ ἐμοῦ;
(루키아노스, Dialogi deorum, Ζευσ, Γανυμήδησ. 7:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION