헬라어 문장 내 검색 Language

κλῦθι, βροτῶν ἐπίκουρε, δοτὴρ εὐθαρσέοσ ἥβησ, πρηὺ καταστίλβων σέλασ ὑψόθεν ἐσ βιότητα ἡμετέρην καὶ κάρτοσ ἀρήιον, ὥσ κε δυναίμην σεύασθαι κακότητα πικρὴν ἀπ’ ἐμοῖο καρήνου, καὶ ψυχῆσ ἀπατηλὸν ὑπογνάμψαι φρεσὶν ὁρμήν, θυμοῦ αὖ μένοσ ὀξὺ κατισχέμεν, ὅσ μ’ ἐρέθῃσι φυλόπιδοσ κρυερῆσ ἐπιβαινέμεν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἄρεα 2:2)
καὶ γὰρ οὐδ’ ἂν ἄλλωσ δυναίμην, εἶτα ἀποστήσασ ἐπάγει πάντεσ ὅσοι πώποτε ἐκπεπλεύκασι παρ’ ὑμῶν στρατηγοί.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:15)
ἀόριστοι μὲν αἱ τοιαῦται, πάντα μὲν οὔτ’ ἂν ἔγωγε δυναίμην πρὸσ ὑμᾶσ εἰπεῖν οὔτ’ ἂν ὑμεῖσ βούλοισθε ἀκούειν, ὅσα ἔλαβε παρ’ ἀμφοτέρων δῶρα, μάλιστα δὲ τὸ γένοσ ποιεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 14:3)
ἐγὼ δὲ τῶν μὲν ὀνειράτων τὴν ἀπογραφὴν ἐποιούμην, ὁπότε μὴ δυναίμην αὐτοχειρίᾳ, ὑπαγορεύων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 1:10)
χαλεπώτατον δ’ ἁπάντων καὶ ἀπορώτατον ὅτι τοῦ πνεύματοσ ἀπεκεκλείμην, καὶ μετὰ πολλῆσ τῆσ πραγματείασ καὶ ἀπιστίασ μόλισ ἄν ποτε ἀνέπνευσα βιαίωσ καὶ ἀγαπητῶσ, πνιγμοί τε παρηκολούθουν συνεχεῖσ ἐν τῷ τραχήλῳ καὶ τὰ νεῦρα ἐπεφρίκει καὶ σκέπησ ἔδει πλείονοσ ἢ φέρειν δυναίμην·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 2:4)
ἐδόκει δὴ χρῆναι τοῖσ ὕδασι χρήσασθαι τοῖσ θερμοῖσ, εἴ τι δυναίμην γενέσθαι ῥᾴων, ἢ τὸν ἀέρα μᾶλλόν πωσ ἀνασχέσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 2:6)
Φρύνιχοσ τοὺσ δὲ γομφίουσ ἅπαντασ ἐξέκοψεν, ὥστ’ οὐκ ἂν δυναίμην Ναξίαν ἀμυγδάλην κατᾶξαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 39 1:1)
εἴ μοι τὸ Νεστόρειον εὔγλωσσον μέλοσ Ἀντήνορόσ τε τοῦ Φρυγὸσ δοίη θεόσ, κατὰ τὸν πάνσοφον Εὐριπίδην, ἑταῖρε Τιμόκρατεσ, οὐκ ἂν δυναίμην ἀπομνημονεύειν ἔτι σοι τῶν πολλάκισ λεχθέντων ἐν τοῖσ περισπουδάστοισ τούτοισ συμποσίοισ διά τε τὴν ποικιλίαν καὶ τὴν ὁμοιότητα τῶν ἀεὶ καινῶσ προσευρισκομένων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15 1:1)
οὐκ ἂν δυναίμην εἰσορῶν χαλκήλατον μέγαν κολοσσὸν φάκινον ἄρτον ἐσθίειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 48 1:1)
Ἀναξανδρίδησ δ’ ἐν Πόλεσι πρὸσ τοὺσ Αἰγυπτίουσ ἀποτεινόμενοσ τὸν λόγον φησίν οὐκ ἂν δυναίμην συμμαχεῖν ὑμῖν ἐγώ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 55 1:1)
τοῦτο δὲ τὸ ὄνομα μνήμησ εὑρίσκω τετυχηκὸσ παρὰ μὲν Εὐβούλῳ ἐν Πορνοβοσκῷ οὕτωσ οὐκ ἂν δυναίμην ἐμφαγεῖν ἄρτον τινά·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 136)
καὶ γὰρ οὐδ’ ἂν ἄλλωσ δυναίμην.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 30:3)
ἐγὼ δ’ εἰ μὲν ὑμᾶσ δυναίμην ὧν λέγω τι πεῖσαι, τηλικαῦτ’ ἂν οἶμαι τὴν πόλιν πρᾶξαι ἀγαθὰ ὥστ’, εἰ νῦν εἰπεῖν ἐπιχειρήσαιμι, πολλοὺσ ἂν ἀπιστῆσαι ὡσ μείζοσιν ἢ δυνατοῖσ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 16:1)
πάντα μὲν δὴ τὰ τούτῳ πεπραγμένα οὔτ’ ἂν ἐγὼ δυναίμην πρὸσ ὑμᾶσ εἰπεῖν, οὔτ’ ἂν ὑμεῖσ ὑπομείναιτ’ ἀκούειν, οὐδ’, εἰ τὸ παρ’ ἀμφοτέρων ἡμῶν ὕδωρ ὑπάρξειε πρὸσ τὸ λοιπόν, πᾶν τό τ’ ἐμὸν καὶ τὸ τούτου προστεθέν, οὐκ ἂν ἐξαρκέσειεν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 172:3)
καὶ γὰρ οὐδ’ ἂν ἄλλωσ δυναίμην.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 17:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION