헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

βουλοίμην κεν ἔπειτα, γύναι ἐικυῖα θεῇσι, σῆσ εὐνῆσ ἐπιβὰσ δῦναι δόμον Αἴδοσ εἴσω.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 14:4)
" Ἦ ῥα, καὶ ἐκ νηὸσ δῶκέ σφισιν εἵματα δῦναι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 19:31)
ἦν ποτε ἐν τῷ Σιπύλῳ πόλισ, ἣν κατὰ τῆσ λίμνησ δῦναι λόγοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 3:12)
σὺ γὰρ ἂν πορίσαι τί δύναι’ ἀγαθὸν φῴδων ἐκ βαλανείου καὶ παιδαρίων ὑποπεινώντων καὶ γραι·
(아리스토파네스, Plutus, Agon, epirrheme 1:1)
οὕτω δὴ ὁρεύμενα ἤδη κατὰ τὰσ πρῴρασ τῶν νεῶν τὰ κήτεα ἐσ βυσσὸν δῦναι ἐκπλαγέντα, καὶ οὐ πολλῷ ὕστερον κατὰ τὰσ πρύμνασ ἀναδύντα ἀνασχεῖν καὶ τῆσ θαλάσσησ αὖθισ ἀναφυσῆσαι ἐπὶ μέγα.
(아리아노스, Indica, chapter 30 6:1)
καὶ μάν π]οτ’ ἐρειψιπύλαν παῖδ’ ἀνίκ]ατον λέγουσιν δῦναι Διὸσ] ἀργικεραύ‐ νου δώματα Φερσεφόνασ τανισφύρου, καρχαρόδοντα κύν’ ἄ‐ ξοντ’ ἐσ φάοσ ἐξ Αἴ̈δα, υἱὸν ἀπλάτοι’ Ἐχίδνασ·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 5 Τῷ Αὐτῷ Κέλητι Ολύμπια. 5:1)
πολὺ δὲ μᾶλλον ὡσ Ὅμηροσ πεποίηκεν εὐχόμενον τὸν βασιλέα τῶν πάντων Ἑλλήνων, Ζεῦ κύδιστε, μέγιστε, κελαινεφέσ, αἰθέρι ναίων, μὴ πρὶν ἐπ’ ἠέλιον δῦναι καὶ ἐπὶ κνέφασ ἐλθεῖν, πρίν με καταπρηνὲσ βαλέειν Πριάμοιο μέλαθρον αἰθαλόεν, πρῆσαι δὲ πυρὸσ δηίοιο θύρετρα·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 79:1)
ἔπειτα τὸν μὲν Γλαῦκον δῦναι πάλιν εἰσ τὸ πέλαγοσ, τοὺσ δ’ Ἀργοναύτασ κατὰ στόμα τοῦ Πόντου γενομένουσ προσπλεῦσαι τῇ γῇ, βασιλεύοντοσ τότε τῆσ χώρασ Βύζαντοσ, ἀφ’ οὗ καὶ τὴν πόλιν τῶν Βυζαντίων ὠνομάσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 49 1:1)
τὸν γὰρ Πλούτωνα μυθολογοῦσι τὴν ἁρπαγὴν ποιησάμενον ἀποκομίσαι τὴν Κόρην ἐφ’ ἁρ́ματοσ πλησίον τῶν Συρακουσῶν, καὶ τὴν γῆν ἀναρρήξαντα αὐτὸν μὲν μετὰ τῆσ ἁρπαγείσησ δῦναι καθ’ ᾅδου, πηγὴν δ’ ἀνεῖναι τὴν ὀνομαζομένην Κυάνην, πρὸσ ᾗ κατ’ ἐνιαυτὸν οἱ Συρακόσιοι πανήγυριν ἐπιφανῆ συντελοῦσι, καὶ θύουσιν οἱ μὲν ἰδιῶται τὰ ἐλάττω τῶν ἱερείων, δημοσίᾳ δὲ ταύρουσ βυθίζουσιν ἐν τῇ λίμνῃ, ταύτην τὴν θυσίαν καταδείξαντοσ Ἡρακλέουσ καθ’ ὃν καιρὸν τὰσ Γηρυόνου βοῦσ ἐλαύνων περιῆλθε πᾶσαν Σικελίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 4 2:1)
λέγουσι Δήμητρόσ ποτ’ ἄρρητον κόρην Πλούτωνα κρυφίοισ ἁρπάσαι βουλεύμασι, δῦναί τε γαίασ εἰσ μελαμφαεῖσ μυχούσ, πόθῳ δὲ μητέρ’ ἠφανισμένησ κόρησ μαστῆρ’ ἐπελθεῖν πᾶσαν ἐν κύκλῳ χθόνα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 5 1:3)
ταῦτα δὲ φοβηθέντασ αὐτοὺσ τὸ μὲν πρῶτον ἀπελπίσαι τὸ ζῆν ὡσ αὐτίκα μάλα μετὰ τῶν σκαφῶν διαφθαρησομένουσ, μετὰ δὲ ταῦτα ἐξ ἁπάντων μιᾶσ φωνῆσ γινομένησ καὶ διὰ τῶν ὅπλων πολλοῦ συντελουμένου ψόφου, πρὸσ δὲ τούτοισ τῶν σαλπίγγων ἐνιεμένων τῷ παραδόξῳ πτοηθῆναι τὰ θηρία καὶ δῦναι πρὸσ βυθόν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 106 9:1)
ἐδόκει θ’ ἅπασιν ἀπαλλάττειν τοὺσ ἄνδρασ ἐκ τῆσ πόλεωσ πρὶν ἥλιον δῦναι, τοῖσ δὲ μὴ πεισθεῖσιν ἐπικηρύξαι θάνατον, ἐπιμεληθῆναι δὲ τῆσ ἀπαλλαγῆσ αὐτῶν, ἵνα χωρὶσ ὕβρεωσ καὶ μετ’ ἀσφαλείασ γένοιτο, τοὺσ ὑπάτουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 3 5:1)
δύναι’ ἄν, εἰ βούλοιο·
(에우리피데스, episode 1:2)
ἀλλ’ ἴθι, καὶ παρ’ ἐμοῦ χρῆσαι πολύ‐ πηνα φάρεα δῦναι, χρύσεά τε ‐ χαρίσαι ‐ προσθήματ’ ἀγλαί̈ασ.
(에우리피데스, choral, antistrophe 32)
οὐδ’ ὀνομάσαι δύναι’ ἂν ὡσ ἐστὶν φίλον.
(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric 5:25)

SEARCH

MENU NAVIGATION