헬라어 문장 내 검색 Language

Μνησίθεοσ δ’ ὁ Ἀθηναῖοσ ἐν τῷ περὶ ἐδεστῶν ’ ἁλυκοί,’ φησίν, ’ καὶ γλυκεῖσ χυμοὶ πάντεσ ὑπάγουσι τὰσ κοιλίασ, οἱ δὲ ὀξεῖσ καὶ δριμεῖσ λύουσι τὴν οὔρησιν, οἱ δὲ πικροὶ μᾶλλον μὲν εἰσιν οὐρητικοί, λύουσι δ’ αὐτῶν ἔνιοι καὶ τὰσ κοιλίασ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 93 2:2)
εἰ δὲ συνεχῶσ μέμνημαι Λακεδαιμονίων καὶ Ἀθηναίων, συγγνώμην ἐχέτωσαν οἱ πάνυ δριμεῖσ, ὅτι τῶν τοιούτων παραδειγμάτων ὑμᾶσ ἀξίουσ κρίνω, καὶ πρὸσ Ἕλληνασ, ὡσ οἶμαι, διαλεγόμενοσ οὐκ ἄλλων τινῶν μᾶλλον ἡγοῦμαι πρέπειν μνημονεύειν ἢ τῶν ἄκρωσ Ἑλλήνων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΕΝ ΒΟΥΛΗΙ. 3:2)
τοῦτο δὲ ἔφη μόνουσ εὑρίσκειν τοὺσ κομψούσ τε καὶ δριμεῖσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 37:1)
ὥστ’ ἐξ ἁπάντων τούτων ἔντονοι καὶ δριμεῖσ γίγνονται, ἐπιστάμενοι τὸν δεσπότην λόγῳ τε θωπεῦσαι καὶ ἔργῳ ὑπελθεῖν, σμικροὶ δὲ καὶ οὐκ ὀρθοὶ τὰσ ψυχάσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 189:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION