헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

"δοῦλον ἐλευθέρου παιδὸσ μήτ’ ἐρᾶν μήτ’ ἐπακολουθεῖν, ἢ τύπτεσθαι τῇ δημοσίᾳ μάστιγι πεντήκοντα πληγάσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1392)
ὅστισ Ἑλλήσποντον ἱρὸν δοῦλον ὣσ δεσμώμασιν ἤλπισε σχήσειν ῥέοντα, Βόσπορον ῥόον θεοῦ·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, trochees 2:6)
Ἀλκιβιάδην μὲν οὖν καὶ Νικιάδην καὶ Μέλητον, τούτουσ μὲν αὐτοὺσ εἶναι τοὺσ ποιοῦντασ, συμπαρεῖναι δὲ καὶ ὁρᾶν τὰ γιγνόμενα καὶ ἄλλουσ, παρεῖναι δὲ καὶ δούλουσ, ἑαυτόν τε καὶ τὸν ἀδελφὸν καὶ Ἱκέσιον τὸν αὐλητὴν καὶ τὸν Μελήτου δοῦλον.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 21:5)
τῆσ δὲ αἱρουμένησ τὸν ἀδελφὸν Ποδάρκην, ἔφη δεῖν πρῶτον αὐτὸν δοῦλον γενέσθαι, καὶ τότε τί ποτε δοῦσαν ἀντ’ αὐτοῦ λαβεῖν αὐτόν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6 4:9)
Ὧδε μὲν ὁ Πομπήιοσ Σικελίασ ἐκράτησε, καὶ ναῦσ ἔχων καὶ νῆσον ἐπικειμένην τῇ Ἰταλίᾳ καὶ στρατὸν ἤδη πολύν, ὅσον τε πρότερον εἶχε καὶ ὅσον οἱ φεύγοντεσ ἐκ Ῥώμησ ἐλεύθερον ἢ δοῦλον ἦγον ἢ αἱ πόλεισ ἐξ Ἰταλίασ ἔπεμπον αὐτῷ, αἱ ἐσ ἐπινίκια τοῖσ στρατοῖσ ἐπηγγελμέναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 11 3:1)
Καὶ τὸν υἱὸν ἐκείνου τὸν ἐκ τῆσ Σελήνησ αὐτῷ γενόμενον, ἐν Ἀσίᾳ τε τραφέντα καὶ ἀπὸ τοῦδε Ἀσιατικὸν ἐπίκλην, Πομπήιοσ ἀφείλετο τὴν Σύρων ἀρχήν, ὥσ μοι λέλεκται, ὄντα μὲν ἑπτακαιδέκατον ἐκ Σελεύκου Σύρων βασιλέα ἑ̓ξαίρω γὰρ Ἀλέξανδρόν τε καὶ τὸν Ἀλεξάνδρου παῖδα ὡσ νόθουσ, καὶ τὸν δοῦλον αὐτῶν Διόδοτον̓, βασιλεύσαντα δ’ ἐν ταῖσ ἀσχολίαισ ταῖσ Πομπηίου ἐπὶ ἓν μόνον ἔτοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 6:1)
εἶτα ἐρωτᾷ Πλάτων τίνα βελτίω Μιλτιάδησ ἐποίησεν ἢ τῶν πολιτῶν ἢ τῶν ξένων, ἢ δοῦλόν φησιν ἢ ἐλεύθερον, ἢ ἄνδρα ἢ γυναῖκα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 50:6)
τίνα μὲν οὖν, ὦ Πλάτων, χείρω Μιλτιάδησ ἐποίησεν ἢ τῶν πολιτῶν ἢ τῶν ξένων, ἢ δοῦλόν φημι ἢ ἐλεύθερον, ἢ ἄνδρα ἢ γυναῖκα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 50:7)
ἀλλὰ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων δοῦλον ἢ ἐλεύθερον εἰπὲ ὅστισ αἰτίαν ἔχει διὰ τὴν Περικλέουσ συνουσίαν σοφώτεροσ γεγονὼσ, ὥσπερ ἐγὼ ἔχω σοι διὰ τὴν Ζήνωνοσ Πυθόδωρον τὸν Ἰσολόχου καὶ Καλλίαν τὸν Καλλιάδου·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 10:20)
ἐπεὶ δ’ ὁμοίωσ ἔχει ψυχὴ πρὸσ σῶμα καὶ τεχνίτησ πρὸσ ὄργανον καὶ δεσπότησ πρὸσ δοῦλον, τούτων μὲν οὐκ ἔστι κοινωνία.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 160:2)
δεῖ δὴ ὥσπερ καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ πρὸσ τὸ ἄρχον ζῆν, καὶ πρὸσ τὴν ἕξιν κατὰ τὴν ἐνέργειαν τὴν τοῦ ἄρχοντοσ, οἱο͂ν δοῦλον πρὸσ δεσπότου καὶ ἕκαστον πρὸσ τὴν ἑκάστου καθήκουσαν ἀρχήν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 69:2)
οὗτοσ τῇ προτέρᾳ νουμηνίᾳ ἐπρίατο δοῦλον, βυρσοδέψην Παφλαγόνα, πανουργότατον καὶ διαβολώτατόν τινα.
(아리스토텔레스, Prologue 2:3)
ψυχῇ πρὸσ σῶμα καὶ δεσπότῃ πρὸσ δοῦλον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 117:1)
ἀλλ’ οὐδὲ πρὸσ ἵππον ἢ βοῦν, οὐδὲ πρὸσ δοῦλον ᾗ δοῦλοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 119:2)
τὸ μὲν γὰρ δυνάμενον τῇ διανοίᾳ προορᾶν ἄρχον φύσει καὶ δεσπόζον φύσει, τὸ δὲ δυνάμενον τῷ σώματι ταῦτα πονεῖν ἀρχόμενον καὶ φύσει δοῦλον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION