헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἔπραξε ταῦτα δουλεύων ταῖσ αἰσχίσταισ ἡδοναῖσ, ὀψοφαγίᾳ καὶ πολυτελείᾳ δείπνων καὶ αὐλητρίσι καὶ ἑταίραισ καὶ κύβοισ καὶ τοῖσ ἄλλοισ, ὑφ’ ὧν οὐδενὸσ χρὴ κρατεῖσθαι τὸν γενναῖον καὶ ἐλεύθερον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 423)
τὴν μὲν οὖν τιμὴν κομισθεῖσαν Εὔρυτοσ οὐ προσεδέξατο, Ἡρακλῆσ δὲ Ὀμφάλῃ δουλεύων τοὺσ μὲν περὶ τὴν Ἔφεσον Κέρκωπασ συλλαβὼν ἔδησε, Συλέα δὲ ἐν Αὐλίδι τοὺσ παριόντασ ξένουσ σκάπτειν ἀναγκάζοντα, σὺν ταῖσ ῥίζαισ τὰσ ἀμπέλουσ καύσασ μετὰ τῆσ θυγατρὸσ Ξενοδόκησ ἀπέκτεινε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6 3:3)
παμμιγέσ τε γάρ ἐστιν ἤδη τὸ πλῆθοσ ὑπὸ ξενίασ, καὶ ὁ ἐξελεύθεροσ αὐτοῖσ ἰσοπολίτησ ἐστὶ καὶ ὁ δουλεύων ἔτι τὸ σχῆμα τοῖσ δεσπόταισ ὅμοιοσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 3:7)
ἄχρι τούτου φημὶ κἀγὼ τὸν ῥήτορα τῶν ἀκροωμένων στοχάζεσθαι, καὶ τοῦτό γε εἰ λέγεισ, συγχωρῶ, ἀλλ’ οὐ δουλεύων οἶμαι τοῖσ πλήθεσιν οὐδὲ ὑπὲρ τοῦ χαρίζεσθαι παρατηρεῖ τὰσ φύσεισ, ἀλλὰ τὸ τοῦ Δημοσθένουσ, ὅπωσ τὰ βέλτιστα εἰσ δέον εἴποι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 42:8)
ἔστι γάρ τισ καὶ κατὰ νόμον δοῦλοσ καὶ δουλεύων·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 65:1)
ἀλλὰ δουλεύων λέληθασ.
(아리스토파네스, Wasps, Choral, trochees 1:17)
καὶ τὴν μὲν τιμὴν ὁ ἀποδόμενοσ τὸν Ἡρακλέα τοῖσ Ἰφίτου παισὶν ἀπέδωκε κατὰ τὸν χρησμόν, ὁ δ’ Ἡρακλῆσ ὑγιασθεὶσ καὶ δουλεύων τῇ Ὀμφάλῃ τοὺσ κατὰ τὴν χώραν λῃστεύοντασ ἐκόλασε.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 31 6:1)
νῦν δὲ τάλασ οἱᾶ πάσχω πλείοσι δουλεύων ἀνθ’ ἑνόσ;
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 37:3)
ὠβήδησ γὰρ κατὰ διάλεκτον τὴν Ἑβραίων ἀποσημαίνει δουλεύων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 434:2)
δουλεύων τῷ κυρίῳ μετὰ πάσησ ταπεινοφροσύνησ καὶ δακρύων καὶ πειρασμῶν τῶν συμβάντων μοι ἐν ταῖσ ἐπιβουλαῖσ τῶν Ιοὐδαίων·
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 19 64:1)
ὁ γὰρ ἐν τούτῳ δουλεύων τῷ χριστῷ εὐάρεστοσ τῷ θεῷ καὶ δόκιμοσ τοῖσ ἀνθρώποισ.
(PROS RWMAIOUS, chapter 11 100:1)
ὧν ὁ μὲν μαγείαν τε διδάσκει τὴν Ζωροάστρου τοῦ Ὡρομάζου ‐ ἔστι δὲ τοῦτο θεῶν θεραπεία ‐ διδάσκει δὲ καὶ τὰ βασιλικά, ὁ δὲ δικαιότατοσ ἀληθεύειν διὰ παντὸσ τοῦ βίου, ὁ δὲ σωφρονέστατοσ μηδ’ ὑπὸ μιᾶσ ἄρχεσθαι τῶν ἡδονῶν, ἵνα ἐλεύθεροσ εἶναι ἐθίζηται καὶ ὄντωσ βασιλεύσ, ἄρχων πρῶτον τῶν ἐν αὑτῷ ἀλλὰ μὴ δουλεύων, ὁ δὲ ἀνδρειότατοσ ἄφοβον καὶ ἀδεᾶ παρασκευάζων, ὡσ ὅταν δείσῃ δοῦλον ὄντα·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 115:1)
δοκεῖ δέ σοι εὐδαίμων εἶναι ἄνθρωποσ δουλεύων τε καὶ ᾧ μηδὲν ἐξείη ποιεῖν ὧν ἐπιθυμοῖ;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 83:2)
ἐπεὶ πῶσ ἂν εὐδαίμων γένοιτο ἄνθρωποσ δουλεύων ὁτῳοῦν;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 272:5)
ὑπερχόμενοσ δὴ βιώσῃ πάντασ ἀνθρώπουσ καὶ δουλεύων ‐ τί ποιῶν ἢ εὐωχούμενοσ ἐν Θετταλίᾳ, ὥσπερ ἐπὶ δεῖπνον ἀποδεδημηκὼσ εἰσ Θετταλίαν;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 67:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION