헬라어 문장 내 검색 Language

"ἐὰν μὲν ἡ βουλὴ καταγνοῦσα τουτουὶ καὶ ἐκφυλλοφορήσασα δικαστηρίῳ παραδῷ, δότε τὴν δωρεὰν αὐτοῖσ, ἐὰν δὲ μὴ κολάσωσι, μὴ δῶτε, ἀλλ’ εἰσ ἐκείνην αὐτοῖσ τὴν ἡμέραν ἀπομνημονεύσατε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1118)
ἀνδροκμῆτασ δ’ ἀώρ‐ ουσ ἀπεννέπω τύχασ, νεανίδων τ’ ἐπηράτων ἀνδροτυχεῖσ βιότουσ δότε, κύρι’ ἔχοντεσ, θεαί τ’ ὦ Μοῖραι ματροκασιγνῆται, δαίμονεσ ὀρθονόμοι, παντὶ δόμῳ μετάκοινοι, παντὶ χρόνῳ δ’ ἐπιβριθεῖσ ἐνδίκοισ ὁμιλίαισ, πάντᾳ τιμιώταται θεῶν.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 21)
αὐτοὶ νῦν μευ πάντεσ ἀκούσατε καὶ δότε παῖδα νόσφι Διόσ, μηδέν τι βίην ἐπιδευέα κείνου·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 19:2)
δότε μοι μανικὸν γενέσθαι τὸν λόγον ὥσπερ τῇ ὑποθέσει, οὕτωσ καὶ τοῖσ πρέπουσιν εἰσ αὐτὸν, καὶ μή με οὐρανοῦ καὶ γῆσ ἐν τῷ μέσῳ καταλίπητε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 2:9)
νῦν δ’ ἔτι μοι μικρὸν προσθεῖναι δότε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 8:11)
κἄγωγ’ ὅτε δὴ γ’νων ἐνδεχομένην τοὺσ λόγουσ καὶ τοῖσ φενακισμοῖσιν ἐξαπατωμένην, ἄγε δὴ Σκίταλοι καὶ Φένακεσ, ἦν δ’ ἐγώ, Βερέσχεθοί τε καὶ Κόβαλοι καὶ Μόθων, ἀγορά τ’ ἐν ᾗ παῖσ ὢν ἐπαιδεύθην ἐγώ, νῦν μοι φράσοσ καὶ γλῶτταν εὔπορον δότε φωνήν τ’ ἀναιδῆ.
(아리스토텔레스, Lyric-Scene, iambics5)
δότε μοι λεκάνην.
(아리스토파네스, Clouds, Agon, proagon23)
πρῶτα μὲν εὐοδίαν ἀγαθὴν ἀπιόντι ποιητῇ ἐσ φάοσ ὀρνυμένῳ δότε δαίμονεσ οἱ κατὰ γαίασ, τῇ δὲ πόλει μεγάλων ἀγαθῶν ἀγαθὰσ ἐπινοίασ.
(아리스토파네스, Frogs, Exodus, dactyls1)
ὁρ́κουσ δ’ ἐκεῖ καὶ πίστιν ἀλλήλοισ δότε.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests 2:27)
δότε μοι ξίφοσ ὅπωσ τάχιστ’, ἢ πινάκιον τιμητικόν.
(아리스토파네스, Wasps, Prologue 4:38)
καὶ ξίφοσ γέ μοι δότε.
(아리스토파네스, Wasps, Choral, trochees 1:24)
"λιπαρούντων δὲ τῶν Θασίων ’ δότε, φησί, φέροντεσ ἐκείνοισ δείξασ αὐτοῖσ τοὺσ εἵλωτασ, εἰπὼν ὅτι τούτουσ δέοι διαφθείρεσθαι τρώγοντασ αὐτὰ πολὺ μᾶλλον ἢ αὐτὸν καὶ τοὺσ παρόντασ Λακεδαιμονίων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 74 3:4)
καὶ κομισθέντοσ δότε, ἔφη, μυστίλην·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 100 1:4)
δότε δή μοι πρὸσ θεῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δότε διαλεχθῆναι ὡσ προαιροῦμαι πρὸσ ὑμᾶσ περὶ τῶν δικαίων.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 5:1)
δότε δ’, εἰ βούλεσθε, δότ’ αὐτῷ τοῦτο.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 207:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION