헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πολλῶν δ’ ἔτι πορθουμένων, καὶ τοῦ κακοῦ μακροτάτου δοκοῦντοσ ἔσεσθαι, προσέφυγον ἐβδόμησ ἡμέρασ αὐτῷ τινεσ ἐστεμμένοι στέμματα Ἀσκληπίεια·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 19 4:2)
ὁ δ’ ἄρα οὐδὲ τοῦτο ἐκείνοισ παρῆκεν, ἀλλ’ οὔσησ τῆσ ἀποστάσεωσ θαυμαστῆσ ὅσησ καὶ δοκοῦντοσ ἅπαντοσ ἀπηλλοτριῶσθαι τοῦ δέρματοσ, ὠὸν κελεύσασ ἐπιχρίειν οὕτωσ ἰάσατο καὶ συνήγαγε πάντα εἰσ ταυτὸν, ὥστε ὀλίγων ἡμερῶν παρελθουσῶν οὐδεὶσ οἱο͂́σ τ’ ἦν εὑρεῖν ἐν ὁποτέρῳ μηρῷ τὸ φῦμα ἐκεῖνο ἐγένετο, ἀλλ’ ἤστην ἀμφοτέρω καθαρὼ τοῖσ ἅπασι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 16:13)
καὶ ὅ γε ἁπλοῦσ ἀνὴρ καὶ οὐ πολλαπλοῦσ οὗτόσ ἐστιν, ἐμοὶ δοκεῖν, ὅστισ οἶδε μὲν ἐπὶ τοῖσ αὐτὸσ αὑτοῦ μεῖζον φρονεῖν, οἶδε δὲ ἔλαττον, ἐπαινεῖ δὲ καὶ τὰ αὑτοῦ καὶ τὰ τῶν πλησίον, ἂν αὐτὸν προσίηται, ψέγει δὲ καὶ τὰ αὑτοῦ καὶ τὰ τῶν πλησίον, ἄν τι τοιοῦτον ἐνευρίσκῃ, μηδὲν τοῦ δοκοῦντοσ ἀληθοῦσ εἶναι προτιθεὶσ μηδαμοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 4:1)
πάλιν αὐτὴν, εἰ βούλει, τὴν μάχην ποτέρωσ ἄμεινον ποιοῦνται, τὴν τάξιν φυλάττοντεσ καὶ συνεστηκότεσ καὶ ἀλλήλουσ τε ὡσ δυνατὸν μάλιστα αἰδούμενοι καὶ τοῖσ παραγγέλμασιν ἐμμένοντεσ, ἢ τούτων μὲν ἁπάντων ὑπεριδόντεσ, τοῦ δ’ ἐν τῷ παραχρῆμα δοκοῦντοσ γλυκέοσ εἶναι ἡττηθέντεσ, τὰσ δὲ ἀσπίδασ ὁμοῦ τῇ πρώτῃ σάλπιγγι ῥίψαντεσ, νόμον δὲ καὶ τάξιν καὶ κόσμον ὥσπερ ὕθλον τινὰ καὶ φλυαρίαν κρίναντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 7:2)
ταῦτα μὲν οὖν ἐν τοῖσ ὕστερον συνέβη γενέσθαι καιροῖσ, τότε δὲ κύριοσ ὁ δῆμοσ γενόμενοσ τῶν πραγμάτων, ἐνεστήσατο τὴν νῦν οὖσαν πολιτείαν, ἐπὶ Πυθοδώρου μὲν ἄρχοντοσ δοκοῦντοσ δὲ δικαίωσ τοῦ δήμου λαβεῖν τὴν πολιτείαν, διὰ τὸ ποιήσασθαι τὴν κάθοδον δι’ αὑτοῦ τὸν δῆμον.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 41 1:1)
αἴτιοσ γὰρ τοῦ εἶναι, δοκοῦντοσ μεγίστου, καὶ τροφῆσ καὶ παιδείασ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 113:2)
διὸ φίλαυτοσ μάλιστ’ ἂν εἰή, καθ’ ἕτερον εἶδοσ τοῦ ὀνειδιζομένου, καὶ διαφέρων τοσοῦτον ὅσον τὸ κατὰ λόγον ζῆν τοῦ κατὰ πάθοσ, καὶ ὀρέγεσθαι ἢ τοῦ καλοῦ ἢ τοῦ δοκοῦντοσ συμφέρειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 95:3)
ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ τινοσ ἕνεκεν συνεστηκυῖαν τοῦ γὰρ εἶναι δοκοῦντοσ ἀγαθοῦ χάριν πάντα πράττουσι πάντεσ, δῆλον ὡσ πᾶσαι μὲν ἀγαθοῦ τινοσ στοχάζονται, μάλιστα δὲ καὶ τοῦ κυριωτάτου πάντων ἡ πασῶν κυριωτάτη καὶ πάσασ περιέχουσα τὰσ ἄλλασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 3:1)
σταφυλῆσ δὲ μέμνηται, καίτοι, δοκοῦντοσ τοῦ ὀνόματοσ Ἀσιαγενοῦσ εἶναι, Κράτησ ἐν δευτέρῳ Ἀττικῆσ Διαλέκτου, ἐν τοῖσ Ὕμνοισ τοῖσ ἀρχαίοισ φάσκων ἀντὶ τοῦ βότρυοσ τὴν σταφυλὴν κεῖσθαι διὰ τούτων αὐτῇσι σταφυλῇσι μελαίνῃσιν κομόωντεσ, ὅτι δὲ καὶ παρ’ Ὁμήρῳ ἐστὶν παντὶ δῆλον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 682)
ὁ δὲ τύραννοσ καὶ ἡ τυραννὶσ ἐναντίον τούτοισ βίαιοσ καὶ παράνομοσ χρῆσισ ἀνθρώπων τοῦ δοκοῦντοσ ἰσχύειν πλέον.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 51:1)
ὁμοίωσ δὲ καὶ τὴν ψυχὴν ἐθίζειν ἂν δέοι μηδέποτε ἀποτρέπεσθαι μηδὲ ἀναχωρεῖν τοῦ δοκοῦντοσ εἶναι προσήκοντοσ ἔργου.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ. 29:1)
τοῦ δὲ λόγου τούτου, καίπερ εἶναι δοκοῦντοσ πιθανοῦ, ῥᾴδιον ἐξελέγξαι τὸ ψεῦδοσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 38 3:1)
παραδόξου δ’ εἶναι δοκοῦντοσ τοῦ μὴ πᾶσαν ἔχειν ἐξουσίαν τὸν βασιλέα τῆσ καθ’ ἡμέραν τροφῆσ, πολλῷ θαυμασιώτερον ἦν τὸ μήτε δικάζειν μήτε χρηματίζειν τὸ τυχὸν αὐτοῖσ ἐξεῖναι, μηδὲ τιμωρήσασθαι μηδένα δι’ ὕβριν ἢ διὰ θυμὸν ἤ τινα ἄλλην αἰτίαν ἄδικον, ἀλλὰ καθάπερ οἱ περὶ ἑκάστων κείμενοι νόμοι προσέταττον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 71 1:1)
παραδόξου δ’ εἶναι δοκοῦντοσ τοῦ πράγματοσ καὶ μύθῳ πεπλασμένῳ παραπλησίου, πειρῶνταί τινεσ τῶν φυσικῶν αἰτίασ ἀποδιδόναι τοῦ γινομένου τοιαύτασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 51 1:1)
μετὰ δὲ τὴν ἐκφορὰν εἰσ ἀνέσεισ καὶ πανηγυρικὸν βίον ἐκτραπέντοσ τοῦ βασιλέωσ, δοκοῦντοσ ἰσχύειν τότε πλεῖστον καὶ μάλιστ’ εὐδαιμονεῖν, ἡ πεπρωμένη συνῄρει τὸν ὑπὸ τῆσ φύσεωσ αὐτῷ συγκεχωρημένον τοῦ ζῆν χρόνον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 116 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION