헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅπερ γὰρ καὶ ἀρτίωσ ὑπεθέμην, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἶπον συνειλεγμένων τῶν πρέσβεων, ὅτι μοι δοκοῖεν τὸ μέγιστον πρόσταγμα τοῦ δήμου δεινῶσ ἀγνοεῖν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1022)
Καὶ ἡ μὲν οὕτωσ ἔπραξεν, ἵνα μή ποτε Βροῦτοσ ἢ Κάσσιοσ φεύγειν δοκοῖεν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 1 6:5)
ἅμα δ’ ἡμέρᾳ τῶν πολεμίων τὸν στρατὸν παρατασσόντων ἐσ μάχην, ἵνα μὴ δοκοῖεν ἠλασσῶσθαι, συνεὶσ τοῦ ἐνθυμήματοσ, "ὁπλισώμεθα," ἔφη, "καὶ ἡμεῖσ καὶ ἀνθυποκριθῶμεν ἐλάσσονα παθεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 15 2:3)
καὶ οἱ μὲν τοὺσ οἰκιστὰσ ἐπὶ τοῖσ Ἀντωνίου τέλεσιν ἀπέφαινον, οἱ δὲ οἰκισταὶ τοῖσ στρατιώταισ, ἵνα τι καὶ δοκοῖεν εὐνούστεροι τοῦ Καίσαροσ ἐσ αὐτοὺσ εἶναι, συνεχώρουν ἔτι πλέον ἀδικεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 2 3:7)
ἐκεῖνοι μὲν γὰρ τοῖσ ἀκούουσι λέγοντεσ τὰ βέλτιστα οὕτωσ ἐπεδείκνυντο τὴν δύναμιν, οἱ δ’ ἁμαρτόντεσ τοῦ κεφαλαίου καὶ πρὸσ οὐδὲν χρήσιμον τοὺσ λόγουσ ἀναλίσκοντεσ εἰκότωσ ἂν τὴν μέμψιν φέροιντο καὶ οὐδὲ ταυτὸν ἂν ἐκείνοισ, οἶμαι, δοκοῖεν ποιεῖν, ἀλλ’ αὐτὰ τὰ ἐναντιώτατα, ὥσπερ οἱ παρὰ τοὺσ νόμουσ γράφοντεσ, νόμουσ δὲ ὅμωσ ὄνομα οἷσ γράφουσι τιθέμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 19:12)
μέμνησαι μὲν οὖν ὅτι καὶ τότ’ εὐθὺσ ἀπεκρινάμην ὅτι κινδυνεύει περὶ Νείλου σαφὲσ οὐδεὶσ οὐδὲν ἔχειν λέγειν, ἀλλὰ ληροῦσιν εἰκῆ, οἱ μὲν πρὸσ τὸ δοκοῦν αὑτοῖσ ἰσχυριζόμενοι, οἱ δ’ οὐδ’ αὐτοὶ πάνυ τι πεπεισμένοι, προσποιούμενοι σχήματοσ ἕνεκα τοῦ πρὸσ τοὺσ πολλοὺσ, ὅπωσ τι δοκοῖεν περὶ τῶν ἀδήλων ἐπίστασθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 1:4)
ὡσ γὰρ τὸ πατρὸσ ἢ μητρὸσ κακὰ συνειδέναι, κατὰ τοὺσ ποιητὰσ, καὶ τούσ γε θρασυσπλάγχνουσ δουλοῖ, οὕτωσ ἡ τούτων, εὔκλεια καὶ λαμπρότησ ζηλωτοὺσ, ἄγαν παρασκευάζει τοὺσ ἐξ αὐτῶν, ἔπειτ’ εἰ μὲν ἁπάντων ὧν ἀξιοῖ τοὺσ εὐεργέτασ ἡ πόλισ καὶ τοῖσ ἐκ τούτων ἀνάγκη μετεῖναι καὶ ταῦθ’ ὥσπερ τισ κλῆροσ εἰσ τοὺσ ἐκγόνουσ κάτεισιν, εἰκότα ἂν καὶ οὗτοι λέγειν δοκοῖεν τούτων στερόμενοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 21:3)
ἐπειδὴ τοίνυν ὡμολόγησ’ ὁ Φίλιπποσ τοὺσ λοιποὺσ λύσεσθαι, συγκαλέσασ ἐγὼ τούτουσ οἷσ αὐτὸσ ἔχρησα τἀργύριον, καὶ τὰ πεπραγμέν’ ὑπομνήσασ, ἵνα μὴ δοκοῖεν ἔλαττον ἔχειν ἐπειχθέντεσ μηδ’ ἐκ τῶν ἰδίων λελυτρῶσθαι πένητεσ ἄνθρωποι, τῶν ἄλλων ὑπὸ τοῦ Φιλίππου προσδοκωμένων ἀφεθήσεσθαι, ἔδωκα δωρειὰν τὰ λύτρα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 223:1)
οὐ μὴν ἔπειθεν, ἀλλ’ ὑπὸ δυσχερείασ ὧν ἐδόκουν ἐκεῖνον πλημμελεῖν ὁμοθυμαδὸν ἐξεβόων, εἰ καὶ πάντα δοκοῖεν οἰστά, μὴ φέρειν εἰκόνασ ἀνθρώπων ἐν τῇ πόλει, τὰ τρόπαια λέγοντεσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 331:3)
ἄρτι δὲ ἀνέχειν, μὴ καὶ στασιάζειν δοκοῖεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 251:3)
οὐχ ὁρῶ δέ, πῶσ ἂν εἶναι μεγάλοι δοκοῖεν οἱ μικροὺσ νενικηκότεσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 12:1)
μεταπεμψάμενοσ δὲ τοὺσ μάντεισ καὶ τῶν Χαλδαίων τινὰσ ἐπυνθάνετο, τί σημαίνειν δοκοῖεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 145:3)
προσελάσασ δὲ Οὐαλεριανὸσ ἐπεὶ πλησίον ἦν τοῦ τείχουσ, αὐτόσ τε καταβαίνει καὶ τοὺσ σὺν αὐτῷ τῶν ἱππέων ἀπέβησεν, ὡσ μὴ δοκοῖεν ἀκροβολιζόμενοι παρεῖναι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 535:1)
οἵ γε τελευταῖον καὶ τὸ γένοσ ἐφαύλιζον τῶν Ἑβραίων, ὡσ ἧττον ἀσεβεῖσ δοκοῖεν πρὸσ ἀλλοτρίουσ, ἐξωμολογήσαντο δ’ ὅπερ ἦσαν εἶναι δοῦλοι καὶ σύγκλυδεσ καὶ νόθα τοῦ ἔθνουσ φθάρματα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 501:1)
οὐδὲν οὖν οὔτ’ αὐτοὶ δεινὸν πάσχοιεν ἂν οὔτ’ ἐκεῖνοι ὑβρισταὶ δοκοῖεν εἰσ τὴν ἀμίδα, φασίν, ἐνουροῦντεσ·
(루키아노스, De mercede, (no name) 4:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION