헬라어 문장 내 검색 Language

ἔγκειται μὲν γάρ που ταῦτα μεταξὺ τοῦ μύθου οὐκ ἀσκέπτωσ ἐμοὶ δοκεῖν οὐδὲ φαύλωσ οὐδὲ ὡσ ἐξέπεσεν, ἀλλ’ ὅπωσ συγκρυφθείη τε ὡσ δυνατὸν μάλιστα, καὶ εἴ τισ εὑρὼν χρῷτο, μηδ’ αὐτὸσ δοκοῖ παρελθεῖν, ἀλλ’ ἐνείη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 86:10)
εἰ δὲ μή εἰσι, δοκοί εἰσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 42 4:4)
τὰσ δ’ ὀροφὰσ κατεστέγαζον λίθιναι δοκοί, τὸ μὲν μῆκοσ σὺν ταῖσ ἐπιβολαῖσ ἔχουσαι ποδῶν ἑκκαίδεκα, τὸ δὲ πλάτοσ τεττάρων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 10 4:2)
σιτοῦνται δὲ τὰ ἐκβαλλόμενα κήτη σαρκοφαγοῦντεσ καὶ τὰσ οἰκήσεισ κατασκευάζουσι τοὺσ μὲν τοίχουσ ἀνοικοδομοῦντεσ, τὰσ δ’ ὀροφὰσ ἐκ τῶν τοῦ κήτουσ πλευρῶν, ἐξ ὧν ὀκτωκαιδεκαπήχεισ δοκοὶ κατηρτίζοντο·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 105 6:1)
χρόνῳ δ’, ἵν’ ἡμῖν δρᾶν τι δὴ δοκοῖ πλέον, ἀνωλόλυξε καὶ κατῇδε βάρβαρα μέλη μαγεύουσ’, ὡσ φόνον νίζουσα δή.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode 2:3)
μεταπέμψασ δὲ τοὺσ φρουράρχουσ καὶ ὁπόσοι διοικηταὶ τῶν πραγμάτων ἦσαν λόγουσ τε ἀπαιτεῖν πρόδηλοσ ἦν καὶ τὰσ ἄκρασ καθίστατο ᾗ αὐτῷ δοκοῖ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 267:1)
ἔμπησ μοι τοῖχοι μεγάρων καλαί τε μεσόδμαι, εἰλάτιναί τε δοκοί, καὶ κίονεσ ὑψόσ’ ἔχοντεσ φαίνοντ’ ὀφθαλμοῖσ ὡσ εἰ πυρὸσ αἰθομένοιο.
(호메로스, 오디세이아, Book 19 8:2)
δοκοὶ δέ, ὅσασ ἐκτὸσ ὀλισθεῖν ἐποίησεν ἡ κίνησισ, ἐπανίασιν αὖθισ ἐσ τὰσ ἕδρασ·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 24 15:1)
ἔπειτα μέντοι εἶπεν ὅτι οἷ δοκοῖ σωφροσύνη εἶναι τὸ κοσμίωσ πάντα πράττειν καὶ ἡσυχῇ, ἔν τε ταῖσ ὁδοῖσ βαδίζειν καὶ διαλέγεσθαι, καὶ τὰ ἄλλα πάντα ὡσαύτωσ ποιεῖν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 89:2)
κἄν τινα δόξῃ μοι τῆσ κεφαλῆσ αὐτῶν καταγῆναι δεῖν, κατεαγὼσ ἔσται αὐτίκα μάλα, κἂν θοἰμάτιον διεσχίσθαι, διεσχισμένον ἔσται ‐ οὕτω μέγα ἐγὼ δύναμαι ἐν τῇδε τῇ πόλει," εἰ οὖν ἀπιστοῦντί σοι δείξαιμι τὸ ἐγχειρίδιον, ἴσωσ ἂν εἴποισ ἰδὼν ὅτι "ὦ Σώκρατεσ, οὕτω μὲν πάντεσ ἂν μέγα δύναιντο, ἐπεὶ κἂν ἐμπρησθείη οἰκία τούτῳ τῷ τρόπῳ ἥντινά σοι δοκοῖ, καὶ τά γε Ἀθηναίων νεώρια καὶ αἱ τριήρεισ καὶ τὰ πλοῖα πάντα καὶ τὰ δημόσια καὶ τὰ ἴδια·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 137:3)
μηνύειν δή μοι φαίνεται τάσδε καὶ τοιάσδε τινὰσ αὐτὰσ εἶναι, τίμιον εἶναι σῶμα οὐ τὸ καλὸν οὐδὲ ἰσχυρὸν οὐδὲ τάχοσ ἔχον οὐδὲ μέγα, οὐδέ γε τὸ ὑγιεινόν ‐ καίτοι πολλοῖσ ἂν τοῦτό γε δοκοῖ ‐ καὶ μὴν οὐδὲ τὰ τούτων γ’ ἐναντία, τὰ δ’ ἐν τῷ μέσῳ ἁπάσησ ταύτησ τῆσ ἕξεωσ ἐφαπτόμενα σωφρονέστατα ἅμα τε ἀσφαλέστατα εἶναι μακρῷ·
(플라톤, Laws, book 5 14:3)
ὁ δὲ ἤρετο ἥντινα ἑκάστη ἔχοι ὠφελίαν, διεξιόντοσ δέ, ὅτι καλῶσ ἢ μὴ καλῶσ δοκοῖ λέγειν, τὸ μὲν ἔψεγεν, τὸ δ’ ἐπῄνει.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 311:2)
ἴσωσ γὰρ ἄν, ἔφη, δοκοῖ τι λέγειν ὁ ταῦτα λέγων.
(플라톤, Republic, book 4 419:1)
εἰ μὲν γὰρ πρὶν ἢ δοῦναι τοὺσ Καρχηδονίουσ τὴν ἐπιτροπὴν αὑτῶν οὕτωσ ἐχείριζον τὰ πράγματα, κατὰ βραχὺ τὰ μὲν προτείνοντεσ, τὰ δὲ παραγυμνοῦντεσ, εἰκότωσ ἂν αὐτοὺσ ἐνόχουσ φαίνεσθαι τοῖσ ἐγκαλουμένοισ εἰ δὲ δόντων αὐτῶν τῶν Καρχηδονίων τὴν ἐπιτροπὴν ὥστε βουλεύεσθαι Ῥωμαίουσ ὅ, τι ποτὲ φαίνοιτο περὶ αὐτῶν, οὕτω κατὰ τὴν ἐξουσίαν, ὥσ ποτε δοκοῖ σφίσι, τὸ κριθὲν ἐπέταττον καὶ παρήγγελλον, οὐκέτι τὸ γινόμενον ἀσεβήματι παραπλήσιον εἶναι καὶ μὴν οὐδὲ παρασπονδήματι μικροῦ δεῖν·
(폴리비오스, Histories, book 36, ii. res graeciae 12:1)
δοκοὶ οἴκων ἡμῶν κέδροι, φατνώματα ἡμῶν κυπάρισσοι.
(70인역 성경, 아가 1:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION