헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ ὁ δοξάζων πρὸσ τὸν ἐπιστάμενον οὐχ ὑγιεινῶσ διάκειται πρὸσ τὴν ἀλήθειαν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 121:1)
καὶ παραχρῆμα ἀναστὰσ ἐνώπιον αὐτῶν, ἄρασ ἐφ’ ὃ κατέκειτο, ἀπῆλθεν εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ δοξάζων τὸν θεόν.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 3 195:1)
εἷσ δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψεν μετὰ φωνῆσ μεγάλησ δοξάζων τὸν θεόν, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺσ πόδασ αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ·
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 14 122:1)
καὶ παραχρῆμα ἀνέβλεψεν, καὶ ἠκολούθει αὐτῷ δοξάζων τὸν θεόν.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 14 194:1)
ἔστιν ὁ πατήρ μου ὁ δοξάζων με, ὃν ὑμεῖσ λέγετε ὅτι θεὸσ ὑμῶν ἐστίν, καὶ οὐκ ἐγνώκατε αὐτόν, ἐγὼ δὲ οἶδα αὐτόν·
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 6 188:2)
ταύτην γάρ, ἐπεί τε ἀπέθανεν Ἵππαρχοσ, ‐ λέγω δὲ οὐκ ἐσ συγγραφὴν πρότερον ἥκοντα, πιστὰ δὲ ἄλλωσ Ἀθηναίων τοῖσ πολλοῖσ ‐ Ἱππίασ εἶχεν ἐν αἰκίᾳ ἐσ ὃ διέφθειρεν, οἱᾶ ἑταίραν Ἀριστογείτονοσ ἐπιστάμενοσ οὖσαν καὶ τὸ βούλευμα οὐδαμῶσ ἀγνοῆσαι δοξάζων·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 23 2:1)
ἆρ’ οὖν ὁ τὰ ψευδῆ δοξάζων, ἃ οἶδε, ταῦτα οἰέται οὐ ταῦτα εἶναι ἀλλὰ ἕτερα ἄττα ὧν οἶδε, καὶ ἀμφότερα εἰδὼσ ἀγνοεῖ αὖ ἀμφότερα;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 280:2)
μὴ ἁπλοῦν ᾖ ὅτι ὁ τὰ μὴ ὄντα περὶ ὁτουοῦν δοξάζων οὐκ ἔσθ’ ὡσ οὐ ψευδῆ δοξάσει, κἂν ὁπωσοῦν ἄλλωσ τὰ τῆσ διανοίασ ἔχῃ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 282:2)
ὁ δὲ δὴ δοξάζων οὐχ ἕν γέ τι δοξάζει;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 285:5)
ὁ δ’ ἕν τι δοξάζων οὐκ ὄν τι;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 285:7)
ὁ ἄρα μὴ ὂν δοξάζων οὐδὲν δοξάζει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 285:9)
ἀλλὰ μὴν ὅ γε μηδὲν δοξάζων τὸ παράπαν οὐδὲ δοξάζει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 285:11)
οὕτω γὰρ ὂν μὲν ἀεὶ δοξάζει, ἕτερον δὲ ἀνθ’ ἑτέρου, καὶ ἁμαρτάνων οὗ ἐσκόπει δικαίωσ ἂν καλοῖτο ψευδῆ δοξάζων.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 287:1)
οὐκοῦν εἰ τὸ λέγειν πρὸσ ἑαυτὸν δοξάζειν ἐστίν, οὐδεὶσ ἀμφότερά γε λέγων καὶ δοξάζων καὶ ἐφαπτόμενοσ ἀμφοῖν τῇ ψυχῇ εἴποι ἂν καὶ δοξάσειεν ὡσ τὸ ἕτερον ἕτερόν ἐστιν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 293:3)
ἀλλὰ μὴν τὸ ἕτερόν γε μόνον δοξάζων, τὸ δὲ ἕτερον μηδαμῇ, οὐδέποτε δοξάσει τὸ ἕτερον ἕτερον εἶναι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 294:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION