- 문장 내 검색

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ ὁ δοξάζων πρὸς τὸν ἐπιστάμενον οὐχ ὑγιεινῶς διάκειται πρὸς τὴν ἀλήθειαν.?
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 121:1)
καὶ παραχρῆμα ἀναστὰς ἐνώπιον αὐτῶν, ἄρας ἐφ ὃ κατέκειτο, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ δοξάζων τὸν θεόν.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 3 195:1)
εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψεν μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν θεόν, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ:
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 14 122:1)
καὶ παραχρῆμα ἀνέβλεψεν, καὶ ἠκολούθει αὐτῷ δοξάζων τὸν θεόν.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 14 194:1)
ἔστιν ὁ πατήρ μου ὁ δοξάζων με, ὃν ὑμεῖς λέγετε ὅτι θεὸς ὑμῶν ἐστίν, καὶ οὐκ ἐγνώκατε αὐτόν, ἐγὼ δὲ οἶδα αὐτόν:
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 6 188:2)
ταύτην γάρ, ἐπεί τε ἀπέθανεν Ἵππαρχος, - λέγω δὲ οὐκ ἐς συγγραφὴν πρότερον ἥκοντα, πιστὰ δὲ ἄλλως Ἀθηναίων τοῖς πολλοῖς - Ἱππίας εἶχεν ἐν αἰκίᾳ ἐς ὃ διέφθειρεν, οἱᾶ ἑταίραν Ἀριστογείτονος ἐπιστάμενος οὖσαν καὶ τὸ βούλευμα οὐδαμῶς ἀγνοῆσαι δοξάζων:
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 23 2:1)
ἆρ οὖν ὁ τὰ ψευδῆ δοξάζων, ἃ οἶδε, ταῦτα οἰέται οὐ ταῦτα εἶναι ἀλλὰ ἕτερα ἄττα ὧν οἶδε, καὶ ἀμφότερα εἰδὼς ἀγνοεῖ αὖ ἀμφότερα·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 280:2)
μὴ ἁπλοῦν ᾖ ὅτι ὁ τὰ μὴ ὄντα περὶ ὁτουοῦν δοξάζων οὐκ ἔσθ ὡς οὐ ψευδῆ δοξάσει, κἂν ὁπωσοῦν ἄλλως τὰ τῆς διανοίας ἔχῃ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 282:2)
ὁ δὲ δὴ δοξάζων οὐχ ἕν γέ τι δοξάζει·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 285:5)
ὁ δ ἕν τι δοξάζων οὐκ ὄν τι·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 285:7)
ὁ ἄρα μὴ ὀ`ν δοξάζων οὐδὲν δοξάζει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 285:9)
ἀλλὰ μὴν ὅ γε μηδὲν δοξάζων τὸ παράπαν οὐδὲ δοξάζει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 285:11)
οὕτω γὰρ ὀ`ν μὲν ἀεὶ δοξάζει, ἕτερον δὲ ἀνθ ἑτέρου, καὶ ἁμαρτάνων οὗ ἐσκόπει δικαίως ἂν καλοῖτο ψευδῆ δοξάζων.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 287:1)
οὐκοῦν εἰ τὸ λέγειν πρὸς ἑαυτὸν δοξάζειν ἐστίν, οὐδεὶς ἀμφότερά γε λέγων καὶ δοξάζων καὶ ἐφαπτόμενος ἀμφοῖν τῇ ψυχῇ εἴποι ἂν καὶ δοξάσειεν ὡς τὸ ἕτερον ἕτερόν ἐστιν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 293:3)
ἀλλὰ μὴν τὸ ἕτερόν γε μόνον δοξάζων, τὸ δὲ ἕτερον μηδαμῇ, οὐδέποτε δοξάσει τὸ ἕτερον ἕτερον εἶναι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος? 294:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION