헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀρχέστρατοσ γέγραφέ τε καὶ δοξάζεται παρά τισιν οὕτωσ ὡσ λέγων τι χρήσιμον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 68 1:36)
οὔτε γὰρ αὐτῷ προσίσταται τὸ ζῆν οὔτε δοξάζεται κακὸν εἶναι τὸ μὴ ζῆν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 126:2)
καὶ πᾶν μὲν οὐ ῥητέον, ἐπεὶ τὸ αὐτὸ ὑφ’ οὗ μὲν δοξάζεται ἀγαθόν, ὡσ ἡ ἡδονὴ ὑπὸ Ἐπικούρου·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 41:6)
κἀγώ σε τὴν θανοῦσαν, ὡσ δοξάζεται.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, lyric1)
τοῦ δὲ Ἁβράμου ἔτι καὶ νῦν ἐν τῇ Δαμασκηνῇ τὸ ὄνομα δοξάζεται καὶ κώμη δείκνυται ἀπ’ αὐτοῦ Ἁβράμου οἴκησισ λεγομένη.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 199:2)
εἴτε δοξάζεται μέλοσ, συνχαίρει πάντα τὰ μέλη.
(PROS KORINQIOUS A, chapter 8 144:2)
οὐ καὶ μηδαμῶσ εἶναι τὰ πάντωσ ὄντα δοξάζεται;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 148:4)
εἰσὶν δὲ πολλοὶ καὶ θαυμαστοὶ τῆσ γῆσ τόποι, καὶ αὐτὴ οὔτε οἱά οὔτε ὅση δοξάζεται ὑπὸ τῶν περὶ γῆσ εἰωθότων λέγειν, ὡσ ἐγὼ ὑπό τινοσ πέπεισμαι.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 868:2)
δοξάζεται δὲ ὑπὸ τῶν πλείστων οὐ συναίτια ἀλλὰ αἴτια εἶναι τῶν πάντων, ψύχοντα καὶ θερμαίνοντα πηγνύντα τε καὶ διαχέοντα καὶ ὅσα τοιαῦτα ἀπεργαζόμενα.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 184:1)
τὸ δὲ σπέρμα ὅτῳ πολὺ καὶ ῥυῶδεσ περὶ τὸν μυελὸν γίγνεται καὶ καθαπερεὶ δένδρον πολυκαρπότερον τοῦ συμμέτρου πεφυκὸσ ᾖ, πολλὰσ μὲν καθ’ ἕκαστον ὠδῖνασ, πολλὰσ δ’ ἡδονὰσ κτώμενοσ ἐν ταῖσ ἐπιθυμίαισ καὶ τοῖσ περὶ τὰ τοιαῦτα τόκοισ, ἐμμανὴσ τὸ πλεῖστον γιγνόμενοσ τοῦ βίου διὰ τὰσ μεγίστασ ἡδονὰσ καὶ λύπασ, νοσοῦσαν καὶ ἄφρονα ἴσχων ὑπὸ τοῦ σώματοσ τὴν ψυχήν, οὐχ ὡσ νοσῶν ἀλλ’ ὡσ ἑκὼν κακὸσ δοξάζεται·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 453:2)
ὡσ εἰσὶ μὲν ἀναγκαιόταται σχεδὸν ἀληθῶσ τε πρῶται, ὁ δὲ ἐπιστήμων αὐτῶν γιγνόμενοσ, εἰ καὶ κατ’ ἀρχὰσ ἔδοξέν τισ εἶναί ποτε σοφόσ, οὔκουν νῦν γε οὔτε σοφὸσ εἶναι δοξάζεται ὀνείδη τε ἴσχει μᾶλλον ἀπὸ τῆσ τοιαύτησ ἐπιστήμησ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 12:1)
οὐ γάρ ἐστι τοῦτο, ὦ ἄριστοι, τὸ δόγμα ὀρθὸν περὶ σελήνησ τε καὶ ἡλίου καὶ τῶν ἄλλων ἄστρων, ὡσ ἄρα πλανᾶταί ποτε, πᾶν δὲ τοὐναντίον ἔχει τούτου ‐ τὴν αὐτὴν γὰρ αὐτῶν ὁδὸν ἕκαστον καὶ οὐ πολλὰσ ἀλλὰ μίαν ἀεὶ κύκλῳ διεξέρχεται, φαίνεται δὲ πολλὰσ φερόμενον ‐ τὸ δὲ τάχιστον αὐτῶν ὂν βραδύτατον οὐκ ὀρθῶσ αὖ δοξάζεται, τὸ δ’ ἐναντίον ἐναντίωσ.
(플라톤, Laws, book 7 211:3)
οὐδ’ ὀνομάζεται ἄρα οὐδὲ λέγεται οὐδὲ δοξάζεται οὐδὲ γιγνώσκεται, οὐδέ τι τῶν ὄντων αὐτοῦ αἰσθάνεται.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 247:6)
οὐδ’ ἄρα δόξα τοῦ μὴ ὄντοσ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ ἐστὶν οὐδέ τι φάντασμα, οὐδὲ δοξάζεται οὐδαμῇ οὐδαμῶσ τὸ μὴ ὂν ἐπὶ τῶν ἄλλων.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 419:4)
ἓν ἄρα εἰ μὴ ἔστιν, οὐδὲ δοξάζεταί τι τῶν ἄλλων ἓν εἶναι οὐδὲ πολλά·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 419:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION