헬라어 문장 내 검색 Language

βούλεται δέ γε μάλιστα τὸ τέλοσ, καὶ δοξάζει δεῖν καὶ ὑγιαίνειν καὶ εὖ πράττειν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 170:2)
ὁ μὲν γὰρ μεγαλόψυχοσ δικαίωσ καταφρονεῖ δοξάζει γὰρ ἀληθῶσ, οἱ δὲ πολλοὶ τυχόντωσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 83:1)
σοφώτερον μὲν οὖν τούτων οὐδέτερον δεῖ ποιῆσαι ‐ οὐδὲ γὰρ δυνατόν ‐ οὐδὲ κατηγορητέον ὡσ ὁ μὲν κάμνων ἀμαθὴσ ὅτι τοιαῦτα δοξάζει, ὁ δὲ ὑγιαίνων σοφὸσ ὅτι ἀλλοῖα, μεταβλητέον δ’ ἐπὶ θάτερα·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 151:2)
καὶ οὕτω σοφώτεροί τέ εἰσιν ἕτεροι ἑτέρων καὶ οὐδεὶσ ψευδῆ δοξάζει, καὶ σοί, ἐάντε βούλῃ ἐάντε μή, ἀνεκτέον ὄντι μέτρῳ·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 156:1)
ὁ δὲ δὴ δοξάζων οὐχ ἕν γέ τι δοξάζει;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 285:5)
ὁ ἄρα μὴ ὂν δοξάζων οὐδὲν δοξάζει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 285:9)
ἀλλὰ μὴν ὅ γε μηδὲν δοξάζων τὸ παράπαν οὐδὲ δοξάζει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 285:11)
οὕτω γὰρ ὂν μὲν ἀεὶ δοξάζει, ἕτερον δὲ ἀνθ’ ἑτέρου, καὶ ἁμαρτάνων οὗ ἐσκόπει δικαίωσ ἂν καλοῖτο ψευδῆ δοξάζων.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 287:1)
ὅταν γάρ τισ ἀντὶ καλοῦ αἰσχρὸν ἢ ἀντὶ αἰσχροῦ καλὸν δοξάζῃ, τότε ὡσ ἀληθῶσ δοξάζει ψευδῆ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 287:3)
ἀναγκάζοιτο γὰρ ἂν ἐφάπτεσθαι καὶ οὗ μὴ δοξάζει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 294:6)
ἢ οὐδετέραν αὐτὴν εἰδώσ, ἣν μὴ οἶδε, δοξάζει ἑτέραν ὧν οὐκ οἶδεν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 352:2)
ὁ μὲν γὰρ εὐήθησ αὐτῶν ἐστιν, οἰόμενοσ εἰδέναι ταῦτα ἃ δοξάζει·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 310:8)
θαυμάζοιμεν ἂν οὖν εἰ ταὐτὸν τοῦτο ἡμῶν ἡ ψυχὴ φύσει περὶ τὰ τῶν πάντων στοιχεῖα πεπονθυῖα τοτὲ μὲν ὑπ’ ἀληθείασ περὶ ἓν ἕκαστον ἔν τισι συνίσταται, τοτὲ δὲ περὶ ἅπαντα ἐν ἑτέροισ αὖ φέρεται, καὶ τὰ μὲν αὐτῶν ἁμῇ γέ πῃ τῶν συγκράσεων ὀρθῶσ δοξάζει, μετατιθέμενα δ’ εἰσ τὰσ τῶν πραγμάτων μακρὰσ καὶ μὴ ῥᾳδίουσ συλλαβὰσ ταὐτὰ ταῦτα πάλιν ἀγνοεῖ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 129:4)
εὖ οἶδ’ ὅτι, ἅν μοι σὺ ὁμολογήσῃσ περὶ ὧν ἡ ἐμὴ ψυχὴ δοξάζει, ταῦτ’ ἤδη ἐστὶν αὐτὰ τἀληθῆ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 242:5)
ἆρ’ οὖν τὸ μὴ ὂν δοξάζει;
(플라톤, Republic, book 5 695:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION