헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γάρ τι φωνεῖ παῖσ ἔτ’ ὢν ἐν σπαργάνοισ, εἰ λιμόσ, ἢ δίψη τισ, ἢ λιψουρία ἔχει·
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode, anapests 1:14)
στρατὸσ δ’ ὁ λοιπὸσ ἔν τε Βοιωτῶν χθονὶ διώλλυθ’, οἱ μὲν ἀμφὶ κρηναῖον γάνοσ δίψῃ πονοῦντεσ, οἱ δ’ ὑπ’ ἄσθματοσ κενοὶ διεκπερῶμεν ἔσ τε Φωκέων χθόνα καὶ Δωρίδ’ αἰᾶν, Μηλιᾶ τε κόλπον, οὗ Σπερχειὸσ ἄρδει πεδίον εὐμενεῖ ποτῷ·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 6:2)
ἔνθα δὴ πλεῖστοι ’θάνον δίψῃ τε λιμῷ τ’·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 6:4)
ἤλυθε δ’ οὖν κἀκεῖνοσ, ἅ τε χθόνα πεζὸσ ὁδεύων, δίψῃ καρχαλέοσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 23:16)
"Ὦ πόποι, ἦ καὶ νόσφιν ἐὼν ἐσάωσεν ἑταίρουσ Ἡρακλέησ δίψῃ κεκμηότασ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 23:27)
καί νύ κ’ ἐπισμυγερῶσ Κρήτησ ἑκὰσ ἠέρθησαν, ἀμφότερον δίψῃ τε καὶ ἄλγεσι μοχθίζοντεσ, εἰ μή σφιν Μήδεια λιαζομένοισ ἀγόρευσεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 26:27)
ἀλλὰ ἢν διψῇ, ἐντίθεται μὲν τῷ ὕδατι τῆσ προβοσκίδοσ ἄκρην τὴν Ῥῖνα· ἔπειτα ὅκωσ ἀναπνέων, ἀντὶ τοῦ ἠέροσ, τοῦ ὕδατοσ ἕλκει πολλόν· ἐπὴν δὲ πλήσῃ, ὅκωσ κώθωνα, τὴν Ῥῖνα, τῷ στόματι ποταμηδὸν ἐγχέει· εἶτα αὖθισ ἕλκει καὶ αὖθισ ἐγχέει, ἔσ τ’ ἂν πλήσῃ ὅκωσ φορτίδοσ νηὸσ τὴν γαστέρα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.357)
οὕτωσ διὰ παντὸσ ὁ χῶροσ ἀμμώδησ ἐστὶ καὶ διψῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 19:12)
ἀλλὰ γέρων ὢν περιέρρει, ὥσπερ Κοννᾶσ, στέφανον μὲν ἔχων αὐο͂ν δίψῃ δ’ ἀπολωλώσ, ὃν χρῆν διὰ τὰσ προτέρασ νίκασ πίνειν ἐν τῷ πρυτανείῳ, καὶ μὴ ληρεῖν ἀλλὰ θεᾶσθαι λιπαρὸν παρὰ τῷ Διονύσῳ.
(아리스토텔레스, Parabasis, parabasis13)
δίψῃ γάρ, ὡσ ἐοίκ’, ἀφαυανθήσομαι.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 4:25)
τῶν θεατῶν δ’ ὅστισ ἂν διψῇ, λεπαστὴν ἐγχεάμενον ἔστιν ἐκχαρυβδίσαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 70 4:4)
δίψῃ δ’ ἐξώλλυντο, ὕδωρ δ’ ὑπερεῖχε γενείου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 85 2:1)
εἰ μὴ πείθοιτο, μεγάλαισ τισὶ περιβαλεῖν ζημίαισ, ὁ μὲν φιλήδονοσ ἀναλίσκειν εἰσ τὰσ ἡδονὰσ κελεύων, καὶ μήτε χρυσοῦ μήτε ἀργύρου μήτε ἄλλου κτήματοσ φείδεσθαι μηδενόσ, ὁ δ’ αὖ φιλοχρήματοσκαὶ μικρολόγοσ οὐκ ἐῶν, ἀλλὰ κατέχων τε καὶ ἀπειλῶν, εἰ πείσεται ἐκείνῳ, λιμῷ τε καὶ δίψῃ καὶ ἁπάσῃ πενίᾳ τε καὶ ἀπορίᾳ διολλύειν αὐτόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 156:1)
πιεζόμενοι γὰρ τῇ σπάνει τῶν ἀναγκαίων οἱ κατέχοντεσ τὸν λόφον ἐξῆλθον ὡσ τὸν εὐπρεπέστατον αἱρησόμενοι τῶν θανάτων, καὶ συμβαλόντεσ τοῖσ πολεμίοισ ἐμάχοντο κεκμηκότεσ οἱ πλείουσ τὰ σώματα λιμῷ τε καὶ δίψῃ καὶ ἀγρυπνίᾳ καὶ τῇ ἄλλῃ κακώσει.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 14 7:3)
μετ’ οὐ πολὺ δὲ καὶ οἱ τὸν λόφον καταλαβόμενοι λιμῷ τε καὶ δίψῃ πιεζόμενοι ὁμόσε χωρεῖν τοῖσ πολεμίοισ ἔγνωσαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 21 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION