헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν καὶ ἵνα πείσῃ γέγραφε καὶ γράφων τοῦ πεῖσαι χάριν φησὶν ἀπελθεῖν, μή τι πάθοι Δίων ἔρημοσ λόγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 68:5)
καὶ Μεγαροῖ μὲν εἰ κατοικοῦντεσ ἐτυγχάνομεν, ὁ Δίων σοι λέγει, ἦλθεσ δή που ἄν μοι βοηθὸσ ἐφ’ ἅ σε παρεκάλουν, ἢ πάντων ἂν φαυλότατον ἡγοῦ σαυτόν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 68:11)
φέρε δὴ πρὸσ Διὸσ, εἴ πωσ ἀναστάντεσ ἢ λαβόντεσ αἴσθησιν, ὥσπερ Πλάτωνι Δίων ὑπόκειται πρὸσ Συρακοσίουσ λέγων, ταυτὶ πρὸσ αὐτὸν εἴποιεν, ἡμεῖσ, ὦ Πλάτων, ἄλλο μὲν οὐδὲν χρηστὸν τὴν Ἀθηναίων πόλιν εἰργασάμεθα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 77:7)
φέρε δὴ κἀκεῖνο σκεψώμεθα, ὅσῳ καὶ κατὰ τοῦτο Μιλτιάδησ καὶ Θεμιστοκλῆσ Δίωνοσ δικαιότεροι καὶ βελτίουσ τὰ πολιτικὰ καὶ τὸ ἴσον μᾶλλον φυλάττοντεσ, εἴ γε οἱ μὲν ἀντ’ ἐκείνων τῶν ἔργων οὐδὲν πλέον ᾔτησαν οὔθ’ αὑτοῖσ οὔτε παισὶν, ἀλλ’ ἐξαρκεῖν ὑπελάμβανον εὖ πεποιηκέναι τοὺσ Ἕλληνασ, Δίων δὲ, ὡσ σὺ φῂσ, καὶ τοιούτων δωρεῶν προσεδεῖτο, ἐν αἷσ ἦν ἀκούειν τῶν ἐξ ἐκείνου τοὺσ ἄλλουσ, μὴ ἐφ’ ἑκάστου τῶν καιρῶν μηδ’ ἐπὶ τῶν πραγμάτων αὐτῶν, ὅτι βέλτιον τῶν ἄλλων φρονοῦσιν ἢ λέγουσι πειθομένουσ, ἀλλ’ εἰσάπαξ στησαμένουσ βασιλέασ, κἂν εἴ τινεσ αὐτῶν βελτίουσ ἐνεῖεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 88:5)
ὅπου γε δὴ καὶ τῆσ ἰσότητοσ καὶ τῆσ γεωμετρίασ ἐκεῖνοι μὲν οὑτωσὶ μνημονεύοντεσ φαίνονται, Δίων δ’ οὐχὶ, οὐδ’ οἱ Δίωνοσ παῖδεσ, καὶ ταῦτα ὁμιλήσαντεσ τῷ δεινοτάτῳ γεωμετρίαν Πλάτωνι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 88:7)
καὶ τότε ἤδη Δίων τὰ θαυμαστὰ ἐφιλανθρωπεύετο πέμπων τὰ λύτρα τῷ Λίβυϊ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 119:6)
Περσικὰ δὲ ἦν τὸ πάντα τετάχθαι, καὶ πάντ’ ἐφορᾶν αὐτόν, καθ’ ὃ ἔλεγε Δίων περὶ Διονυσίου·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 35:1)
εἰ δὲ μὴ ἐπ’ ἐκείνου, ἀλλ’ ἐπ’ ἄλλου γε ἂν γένοιτο τοῦτο ἀληθέσ, καὶ Διονυσίῳ τῷ ὑστέρῳ Δίων ἐπέθετο διὰ τὸ καταφρονεῖν, ὁρῶν τούσ τε πολίτασ οὕτωσ ἔχοντασ καὶ αὐτὸν ἀεὶ μεθύοντα.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 244:1)
Διονύσιον δὲ Δίων στρατεύσασ, κηδεστὴσ ὢν καὶ προσλαβὼν τὸν δῆμον, ἐκεῖνον ἐκβαλὼν διεφθάρη.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 259:1)
δίων κολοσυρτόν;
(아리스토파네스, Plutus, Agon, epirrheme 1:2)
διὸ καὶ Δίων ὁ ἐξ Ἀκαδημίασ φιλοίνουσ καὶ φιλοπότασ τοὺσ Αἰγυπτίουσ γενέσθαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 61 1:1)
οὐδέ γ’ ὁ νῦν ὢν Διονύσιοσ ἤλπισεν ἄν ποτ’ ἴσωσ πλοίῳ στρογγύλῳ καὶ στρατιώταισ ὀλίγοισ Δίων’ ἐλθόντ’ ἐφ’ αὑτὸν ἐκβαλεῖν τὸν τριήρεισ πολλὰσ καὶ ξένουσ καὶ πόλεισ κεκτημένον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 217:1)
Ἀδικεῖ Δίων, τοὺσ μὲν θεοὺσ μὴ τιμῶν μήτ̓ ἐν θυσίαισ μήτ̓ ἐν ὕμνοισ, καταλύων τὰσ πατρίουσ ἑορτάσ, ἀναπείσασ δὲ ἡγεμόνα πονηρὸν ὥστε τὸν μὲν δῆμον βασανίσαι καὶ ἐξελάσαι ὅσουσ ἂν δύνηται πλείστουσ, ἐνίουσ δὲ καὶ ἀποκτεῖναι, παρασχὼν ἀνάγκην αὐτοῖσ ἑκουσίωσ ἀποθανεῖν διὰ τὸ μὴ δύνασθαι πρεσβύτασ ὄντασ φυγεῖν μηδὲ ὑπομένειν καταλιπεῖν τὴν πατρίδα·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 18:3)
τῶν παίδων δὲ τὸν ἀριθμὸν οἱ συγγραφεῖσ βοῶσι, Τίμαιοι, Διονύσιοι, Διόδωροι καὶ Δίων, πλείω τελοῦντα ἑκατόν.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 29 2:5)
καὶ τὸ Παλλάδιον δὲ τῆσ Ἀθηνᾶσ τοιοῦτον ἦν τρίπηχυ, ξύλινον, ἐξ οὐρανοῦ καταπεσόν, ὥσ φασιν, ἐν Πεσινοῦντι τῆσ Φρυγίασ, ὅθεν ὁ Διόδωροσ καὶ Δίων τὸν τόπον κληθῆναί φασιν.
(디오도로스 시켈로스, Library, incerta, chapter 4 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION