헬라어 문장 내 검색 Language

ἀρκτέον μὲν γὰρ ἀπὸ τῶν γνωρίμων, ταῦτα δὲ διττῶσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 24:1)
δῆλον οὖν ὅτι διττῶσ λέγοιτ’ ἂν τἀγαθά, καὶ τὰ μὲν καθ’ αὑτά, θάτερα δὲ διὰ ταῦτα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 43:1)
διττῶσ δὲ καὶ ταύτησ λεγομένησ τὴν κατ’ ἐνέργειαν θετέον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 67:1)
πλοῦτον δὲ γενέσθαι φασὶν ἐν Τριπόλῳ τῆσ Κρήτησ ἐκ Δήμητροσ καὶ Ιἀσίωνοσ, διττῶσ ἱστορουμένησ αὐτοῦ τῆσ γενέσεωσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 77 1:1)
ἐν δὲ τῷ ἐπικίδναται αἰῄ ἢ αἰᾶν διττῶσ γὰρ ἡ γραφή αἰᾶν τινὲσ οὐ τὴν γῆν ἐνόησαν, ἀλλά τινα πηγήν, ὡσ δῆλον ἐξ ὧν ὁ γεωγράφοσ φησί, λέγων ὅτι ἡ παρ’ Ὁμήρῳ Ἀμυδὼν Ἀβυδὼν ὕστερον ἐκλήθη, κατεσκάφη δέ.
(스트라본, 지리학, Book 7, chapter fragments 56:1)
διττῶσ δὲ τοῦτο γίνεται·
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 2 31:1)
καὶ τὸ "οἳ Κυπάρισσον ἔχον" δέχονται διττῶσ, οἱ μὲν ὁμωνύμωσ τῷ φυτῷ οἱ δὲ παρωνύμωσ κώμην ὑπὸ τῇ Λυκωρείᾳ.
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 3 20:10)
τὴν δ’ ἔκλειψιν διττῶσ ἀκουστέον·
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 5 16:7)
ἐκαλεῖτο δ’ ἡ χώρα αὕτη Ἀδράστεια καὶ Ἀδραστείασ πεδίον, κατὰ ἔθοσ τι οὕτω λεγόντων τὸ αὐτὸ χωρίον διττῶσ, ὡσ καὶ Θήβην καὶ Θήβησ πεδίον, καὶ Μυγδονίαν καὶ Μυγδονίασ πεδίον.
(스트라본, 지리학, Book 13, chapter 1 19:1)
διττῶσ δὲ ταῦτ’ ὀνομάζει ὁ ποιητήσ, τοτὲ μὲν οὕτω λέγων Δαρδανίων αὖτ’ ἦρχεν ἐὺσ πάισ Ἀγχίσαο, Δαρδανίουσ καλῶν, τοτὲ δὲ Δαρδάνουσ Τρῶεσ καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταί.
(스트라본, 지리학, Book 13, chapter 1 40:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION