헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

διτταὶ δὲ αἱ αἰτίαι τῆσ πήξιοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.93)
εἰσὶ κασίγνηται διτταί, ὧν ἡ μία τίκτει τὴν ἑτέραν, αὐτὴ δὲ τεκοῦσ1’ ὑπὸ τῆσδε τεκνοῦται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 75 1:2)
εἰσὶ συνθῆκαι τοῖσ Ἕλλησι διτταὶ πρὸσ βασιλέα, ἃσ ἐποιήσαθ’ ἡ πόλισ ἡ ἡμετέρα, ἃσ ἅπαντεσ ἐγκωμιάζουσι, καὶ μετὰ ταῦθ’ ὕστερον Λακεδαιμόνιοι ταύτασ ὧν δὴ κατηγοροῦσι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ τῆσ Ῥοδίων Ἐλευθερίας 38:2)
περὶ τῆσ πρώτησ τοίνυν γενέσεωσ τῶν ἀνθρώπων διτταὶ γεγόνασιν ἀποφάσεισ παρὰ τοῖσ νομιμωτάτοισ τῶν τε φυσιολόγων καὶ τῶν ἱστορικῶν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 6 3:1)
ἐπέστησε δὲ καὶ πύλασ τριττάσ, ὧν ὑπῆρχον διτταὶ χαλκαῖ διὰ μηχανῆσ ἀνοιγόμεναι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 8 7:1)
πολλαὶ μὲν οὖν αὐτῶν ἐγίνοντο καὶ διὰ πολλὰσ προφάσεισ παρεστρατοπεδευκότων ἀλλήλοισ δι’ ὀλίγου πεῖραί τε καὶ συμπλοκαὶ οὔτε κατορθώματα μεγάλα ἑκατέρῳ φέρουσαι τῶν στρατευμάτων οὔτε σφάλματα, μέγισται δ’ ἐκ παρατάξεωσ ὅλαισ ταῖσ δυνάμεσι πρὸσ ἀλλήλασ μάχαι διτταὶ καὶ φόνοσ ἑκατέρων πολύσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 41 1:2)
μετὰ τοῦτο γίνονται Λατίνων τε καὶ Ῥωμαίων μεγάλαισ δυνάμεσι παραταξαμένων μάχαι διτταί.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 39 1:1)
Ἀπολιθώσεισ δ’ εἰσὶ διτταί·
(에픽테토스, Works, book 1, Πρὸσ τοὺσ Ἀκαδημαικούσ. 2:2)
διτταὶ γὰρ δὴ φαρμακεῖαι κατὰ τὸ τῶν ἀνθρώπων οὖσαι γένοσ ἐπίσχουσιν τὴν διάρρησιν.
(플라톤, Laws, book 11 131:2)
ἀλλ’ εἰ νοῦν γε ἔχοι τισ, ἦν δ’ ἐγώ, μεμνῇτ’ ἂν ὅτι διτταὶ καὶ ἀπὸ διττῶν γίγνονται ἐπιταράξεισ ὄμμασιν, ἔκ τε φωτὸσ εἰσ σκότοσ μεθισταμένων καὶ ἐκ σκότουσ εἰσ φῶσ.
(플라톤, Republic, book 7 65:1)
οὐ γάρ, ὡσ ὁ Μένανδρόσ φησιν, ἅπαντι δαίμων ἀνδρὶ συμπαρίσταται εὐθὺσ γενομένῳ, μυσταγωγὸσ τοῦ βίου ἀγαθόσ, ἀλλὰ μᾶλλον, ὡσ Ἐμπεδοκλῆσ, διτταί τινεσ ἕκαστον ἡμῶν γινόμενον παραλαμβάνουσι καὶ κατάρχονται μοῖραι καὶ δαίμονεσ·
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 15 1:4)
οὐ γάρ, ὡσ ὁ Μένανδρόσ φησιν, ἅπαντι δαίμων ἀνδρὶ συμπαραστατεῖ εὐθὺσ γενομένῳ, μυσταγωγὸσ τοῦ βίου ἀγαθόσ, ἀλλὰ μᾶλλον, ὡσ Ἐμπεδοκλῆσ, διτταί τινεσ ἕκαστον ἡμῶν γιγνόμενον παραλαμβάνουσι καὶ κατάρχονται μοῖραι καὶ δαίμονεσ·
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 15 9:2)
ἦσαν δὲ τότε παρὰ μὲν τοῦ κοινοῦ τῶν Ἀχαιῶν πρεσβεῖαι διτταί, μία μὲν ὑπὲρ τῆσ τῶν φιλανθρώπων ἀνανεώσεωσ, ἣν ἐπρέσβευον Ἀλκίθοσ Ξενοφῶντοσ Αἰγιεὺσ καὶ Πασιάδασ, ἄλλη δὲ περὶ τοῦ τῶν Ἀντιγονείων ἀγῶνοσ.
(폴리비오스, Histories, book 28, chapter 19 3:1)
ἦν δὲ καὶ παρὰ τῶν Ἀθηναίων πρεσβεία περὶ δωρεᾶσ, ἧσ ἡγεῖτο Δημάρατοσ, καὶ θεωρίαι διτταί, μία μὲν ὑπὲρ τῶν Παναθηναίων, ἧσ προειστήκει Καλλίασ ὁ παγκρατιαστήσ, ἡ δ’ ἄλλη περὶ μυστηρίων, ὑπὲρ ἧσ Κλεόστρατοσ ἐποιεῖτο τὸν χρηματισμὸν καὶ τοὺσ λόγουσ.
(폴리비오스, Histories, book 28, chapter 19 4:1)
εἰ μὲν οὖν μία ἐστὶν Ἀφροδίτη ἢ διτταί, Οὐρανία τε καὶ Πάνδημοσ, οὐκ οἶδα·
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 8 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION