헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

διπλοῦν μέτωπον ἦν δυοῖν στρατευμάτοιν.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, trochees 1:10)
ἔχει δὲ καινοπηγὲσ εὔκυκλον σάκοσ διπλοῦν τε σῆμα προσμεμηχανημένον.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode4)
τοιάνδ’ ἔπειθεν ῥῆσιν ἀμφ’ ἡμῶν λέγων ἄναξ Πελασγῶν, ἱκεσίου Ζηνὸσ κότον μέγαν προφωνῶν μήποτ’ εἰσόπιν χρόνου πόλιν παχῦναι, ξενικὸν ἀστικόν θ’ ἅμα λέγων διπλοῦν μίασμα πρὸ πόλεωσ φανὲν ἀμήχανον βόσκημα πημονῆσ πέλειν.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode10)
Ἡρακλῆσ δὲ λαβὼν ὅπλα παρ’ Ἀθηνᾶσ καὶ πολεμαρχῶν Ἐργῖνον μὲν ἔκτεινε, τοὺσ δὲ Μινύασ ἐτρέψατο καὶ τὸν δασμὸν διπλοῦν ἠνάγκασε Θηβαίοισ φέρειν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 11:9)
τεῖχόσ τε γὰρ αὐτοῖσ διπλοῦν περιέκειτο, καὶ πύλαι, αἳ τοὺσ ἐμπόρουσ ἀπὸ τοῦ πρώτου λιμένοσ ἐσ τὴν πόλιν ἐσέφερον οὐ διερχομένουσ τὰ νεώρια.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 2:9)
Τεῖχοσ οὖν ἐνταῦθα διπλοῦν ὁ Ἀντίοχοσ ᾠκοδομήσατο, καὶ τὰσ μηχανὰσ ἐπὶ τὸ τεῖχοσ ἐπέθηκεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 2:1)
ὃν τρόπον καὶ τῷ ἀνθρώπῳ διπλοῦν ὄχημα ὑπέθηκεν, ἁρ́μα μὲν ἐν γῇ, ναῦν δὲ ἐν θαλάττῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 6:3)
καὶ συμβαίνει διπλοῦν τὸν ἀγῶνα γίγνεσθαι τῷ μετὰ πάντασ ἐγχειροῦντι, καὶ χωρὶσ πρὸσ ἕκαστον καὶ κοινῇ πρὸσ ἅπαντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 3:2)
ὁ δὲ πάντασ βασιλέασ παρενεγκὼν ταῖσ ἐπινοίαισ καὶ μηδὲν καταλιπὼν ἄτοπον νομίσαι, Ξέρξησ ὁ Δαρείου, καταγνοὺσ μὲν τοῦ πατρὸσ ὡσ ἐνδεῶσ ἐπιχειρήσαντοσ, ὑπεριδὼν δὲ τῆσ πόλεωσ καὶ τῶν Ἑλλήνων ὡσ οὐδαμοῦ φανησομένων, ἀγῶνα διπλοῦν ἀγωνίζεται, τὸν μὲν ὑπερβαλέσθαι, τὴν δὲ τιμωρήσασθαι, μετὰ πολλοῦ τοῦ κρείττονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 37:5)
τὸ γὰρ ἐλπίδι κέρδουσ ἀδικεῖν διπλοῦν ἐστιν ὄνειδοσ, ὅταν παρὰ δόξαν ἐκβῇ τῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 17:9)
κομιδῆ ἄρα ἐάν τισ ἐξεπίτηδεσ τἀναντία οἷσ ἡ τέχνη βούλεται ποιῇ, τοῦτον ᾧ μετέχει τῆσ τέχνησ ἀδικεῖν φήσομεν, ἢ τῇ τέχνῃ ποιεῖν ὄνειδοσ, ἀλλ’ οὐ τὴν τέχνην τούτῳ διπλοῦν ποιεῖν τοὔνειδοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 58:3)
ἀλλ’ οὐδὲν κωλύει κατὰ τοὺσ τυγχάνοντασ τῆσ ἀληθείασ φιλοσοφίαν εἶναι καλὸν, οὐ δή που διπλοῦν ἐστιν οὐδ’ ἐναντίον αὐτὸ ἑαυτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 76:5)
εἰ γὰρ καὶ τοῦτό ἐστι διπλοῦν, τὸ μὲν ἕτερόν που τούτων κολακεία ἂν εἰή καὶ αἰσχρὰ δημηγορία, τὸ δὲ ἕτερον καλόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 85:10)
εἰ γάρ ἐστι διπλοῦν καὶ μὴ ἀεὶ μὲν τὰ βέλτιστα λέγουσιν οἱ ῥήτορεσ, ἔστι δ’ ὅτε καὶ τὰ βέλτιστα, ἢ νὴ Δί’ οἱ μὲν οὕτωσ, οἱ δὲ ἐκείνωσ λέγουσιν, ὁ κολακείαν ὁριζόμενοσ τὴν ῥητορικὴν εἶναι λόγοσ ἐν βραχεῖ λύεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 85:12)
εἰ δὲ διπλοῦν ἀνθ’ ἁπλοῦ τότε κίνδυνον μετέλαβον, τὸν μὲν πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ, τὸν δὲ κατ’ αὐτὴν τὴν θάλατταν, οὐδὲν οἶμαι ταύτῃ φαυλότεροι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 91:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION