헬라어 문장 내 검색 Language

ἂν δὲ καὶ οὗτοι μετὰ τῶν ἀναξίων ἐκπέσωσι ταύτησ, πρῶτον μὲν οὐκ οἶδ’ ὅτῳ τῶν ἀναξίων διοίσουσιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 9:1)
τίνι γὰρ διοίσουσιν ἀπαθεῖσ οὖσαι;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 218:1)
ἂν γὰρ μὴ διαφέρωσιν, οὐδ’ αἱ πεντάδεσ διοίσουσιν ἐξ ὧν ἐστὶν ἡ δεκάσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 125:3)
ἐπεὶ δὲ διαφέρουσι, καὶ αἱ μονάδεσ διοίσουσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 126:1)
ᾗ γὰρ ἄνθρωποσ, οὐδὲν διοίσουσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 41:1)
εἰ μὲν γὰρ τὸν αὐτὸν τρόπον κοινὰ πάντα πάντων, τί διοίσουσιν οὗτοι ἐκείνων τῶν φυλάκων;
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 81:3)
Μάλα μὲν ον οὐδὲ προβάλλεσθαι τὰ τοιαῦτα ζητήματα εἰθισμένοι εἰσὶν οἱ ἰητροί‧ ἴσωσ δὲ οὐδὲ προβαλλόμενα εὑρίσκεται‧ καίτοι διαβολήν γε ἔχει ὅλη ἡ τέχνη πρὸσ τῶν δημοτέων μεγάλην, ὡσ μηδὲ δοκέειν ὅλωσ ἰητρικὴν εἶναι‧ ἔν γε τοῖσιν ὀξέσι τῶν νουσημάτων τοσόνδε διοίσουσιν ἀλλήλων οἱ χειρωνάκται, ὥστε ἃ ὁ ἕτεροσ προσφέρει ἡγεύμενοσ ἄριστα εἶναι, ταῦτα νομίζειν ἤδη τὸν ἕτερον κακὰ εἶναι‧ καὶ σχεδὸν ἂν κατά γε τὸ τοιόνδε τὴν τέχνην φαῖεν ὡμοιῶσθαι τῇ μαντικῇ, ὅτι οἱ μάντιεσ τὸν αὐτὸν ὄρνιθα, εἰ μὲν ἀριστερὸσ εἰή, ἀγαθὸν νομίζουσιν εἶναι, εἰ δὲ δεξιὸσ, κακόν‧ καὶ ἐν ἱεροσκοπίῃ τὰ τοιάδε εὑρ́οι τισ ἂν ἄλλα ἐπ’ ἄλλοισιν‧ ἀλλ’ ἔνιοι τῶν μάντιων τἀναντία τουτέων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 3.3)
παραβαλόντεσ οὖν παρ’ ἀλλήλουσ σκεψώμεθα εἴ τι διοίσουσιν ἀλλήλων.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 154:4)
τόδε, ὡσ τὸν νομοθέτην πρὸ πάντων τε ἀεὶ τῶν νόμων χρεών ἐστιν μὴ ἀμοίρουσ αὐτοὺσ προοιμίων ποιεῖν καὶ καθ’ ἕκαστον, ᾗ διοίσουσιν ἑαυτῶν ὅσον νυνδὴ τὼ λεχθέντε διηνεγκάτην.
(플라톤, Laws, book 4 120:2)
οἱ γάρ δὴ τρισώματοι καὶ ἑκατόγχειρεσ, εἴπερ ἐγένοντο, συμφυεῖσ ὄντεσ πᾶσι τοῖσ μέρεσιν, οὐδὲν ἐκτὸσ αὐτῶν οὐδὲ χωρὶσ ἐδύναντο ποιεῖν ὃ τοῖσ ἀδελφοῖσ ὑπάρχει καὶ μένειν καὶ ἀποδημεῖν ἅμα καὶ πολιτεύεσθαι καὶ γεωργεῖν δυναμένοισ δι’ ἀλλήλων, ἄνπερ ἣν ἡ φύσισ ἔδωκεν εὐνοίασ καὶ συμφωνίασ ἀρχὴν φυλάττωσιν εἰ δὲ μή, ποδῶν οὐθέν, οἶμαι, διοίσουσιν ἀλλήλουσ ὑποσκελιζόντων καὶ δακτύλων ἐμπλεκομένων καὶ διαστρεφομένων παρὰ φύσιν ὑπ’ ἀλλήλων.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 2 1:4)
ὃ τοῖσ ἀδελφοῖσ ὑπάρχει, καὶ μένειν καὶ ἀποδημεῖν ἅμα καὶ πολιτεύεσθαι καὶ γεωργεῖν δυναμένοισ δι’ ἀλλήλων, ἄνπερ ἣν ἡ φύσισ ἔδωκεν εὐνοίασ καὶ συμφωνίασ ἀρχὴν φυλάττωσιν εἰ δὲ μή, ποδῶν οὐθέν, οἶμαι, διοίσουσιν ἀλλήλουσ ὑποσκελιζόντων καὶ δακτύλων ἐμπλεκομένων καὶ διαστρεφομένων παρὰ φύσιν ὑπ’ ἀλλήλων.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 2 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION