헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδὲ γὰρ εἰ οἱ μὲν ἀί̈διοι οἱ δὲ μή, οὐδὲν διοίσει.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 215:3)
εἰ γὰρ τούτῳ διοίσει τῆσ γεωδαισίασ ἡ γεωμετρία μόνον, ὅτι ἡ μὲν τούτων ἐστὶν ὧν αἰσθανόμεθα ἡ δ’ οὐκ αἰσθητῶν, δῆλον ὅτι καὶ παρ’ ἰατρικὴν ἔσται τισ ἐπιστήμη καὶ παρ’ ἑκάστην τῶν ἄλλων μεταξὺ αὐτῆσ τε ἰατρικῆσ καὶ τῆσδε τῆσ ἰατρικῆσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 57:2)
, καὶ πάντα δ’ ἂν εἰή ἕν, ὥσπερ καὶ πρότερον εἴρηται, καὶ ταὐτὸν ἔσται καὶ ἄνθρωποσ καὶ θεὸσ καὶ τριήρησ καὶ αἱ ἀντιφάσεισ αὐτῶν εἰ γὰρ ὁμοίωσ καθ’ ἑκάστου, οὐδὲν διοίσει ἕτερον ἑτέρου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 107:1)
εἰ γὰρ διοίσει, τοῦτ’ ἔσται ἀληθὲσ καὶ ἴδιον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 108:1)
ἡ γὰρ ὕλη ἀποφάσει δηλοῦται, τὸ δὲ γένοσ ὕλη οὗ λέγεται γένοσ ‐ μὴ ὡσ τὸ τῶν Ἡρακλειδῶν ἀλλ’ ὡσ τὸ ἐν τῇ φύσει, οὐδὲ πρὸσ τὰ μὴ ἐν ταὐτῷ γένει, ἀλλὰ διοίσει τῷ γένει ἐκείνων, εἴδει δὲ τῶν ἐν ταὐτῷ γένει.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 126:2)
ἢ τί διοίσει τῆσ μονάδοσ;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 166:2)
πρὸσ δὲ τὰσ ἐνεργείασ πολὺ διοίσει.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 106:2)
διοίσει δὲ καὶ τὸ ἐν τοιούτοισ λέγειν ἢ τοιούτων ἀκούειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 142:1)
ἢ οὕτω μὲν οὐδὲν διοίσει;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 85:2)
οὐδὲν γὰρ διοίσει αὐτοὺσ ἔχειν ἢ ἄλλοισ ἔχουσι πείθεσθαι, ἱκανῶσ τ’ ἔχοι ἂν ἡμῖν ὥσπερ καὶ περὶ τὴν ὑγίειαν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 90:2)
εἰ οὖν διὰ τὸ ἠρέμα πιστεύειν οἱ δοξάζοντεσ μᾶλλον τῶν ἐπισταμένων παρὰ τὴν ὑπόληψιν πράξουσιν, οὐθὲν διοίσει ἐπιστήμη δόξησ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 30:2)
ἀλλ’ ἐπεὶ διχῶσ λέγομεν τὸ ἐπίστασθαι καὶ γὰρ ὁ ἔχων μὲν οὐ χρώμενοσ δὲ τῇ ἐπιστήμῃ καὶ ὁ χρώμενοσ λέγεται ἐπίστασθαι, διοίσει τὸ ἔχοντα μὲν μὴ θεωροῦντα δὲ καὶ τὸ θεωροῦντα ἃ μὴ δεῖ πράττειν τοῦ ἔχοντα καὶ θεωροῦντα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 31:2)
κατά τε δὴ τούτουσ διοίσει τοὺσ τρόπουσ ἀμήχανον ὅσον, ὥστε δοκεῖν οὕτω μὲν εἰδέναι μηδὲν ἄτοπον, ἄλλωσ δὲ θαυμαστόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 35:3)
διοίσει δ’ οὐδέν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 16:2)
τὸ μὲν γὰρ τῷ ποσῷ χρήσιμον, κἂν ᾖ τὸ αὐτὸ τῷ εἴδει βοηθείασ γὰρ χάριν ἡ συμμαχία πέφυκεν, ὥσπερ ἂν εἰ σταθμὸσ πλεῖον ἑλκύσειε, ἐξ ὧν δὲ δεῖ ἓν γενέσθαι εἴδει διαφέρειν διοίσει δὲ τῷ τοιούτῳ καὶ πόλισ ἔθνουσ, ὅταν μὴ κατὰ κώμασ ὦσι κεχωρισμένοι τὸ πλῆθοσ, ἀλλ’ οἱο͂ν Ἀρκάδεσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION