헬라어 문장 내 검색 Language

καλεῖ δ’ ἀκούοντασ οὐδὲν <ἐν> μέσᾳ δυσπαλεῖ τε δίνᾳ·
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, antistrophe 41)
γναπτόμενοι δὲ δίνᾳ, φεῦ, σκύλλονται πρὸσ ἀναύδων, ἠέ, παίδων τᾶσ ἀμιάντου, ὀᾶ.
(아이스킬로스, 페르시아인들, choral, antistrophe 21)
’ ὅταν γὰρ διέλθωσι πρὸσ τὴν θάλασσαν, οὗ τὸ ἄλσοσ ἐστὶ πρὸσ τῷ αἰγιαλῷ τοῦ Ἀπόλλωνοσ, ἐν ᾧ ἐστιν ἡ δῖνα ἐπὶ τῆσ ἀμάθου, παραγίνονται ἔχοντεσ οἱ μαντευόμενοι ὀβελίσκουσ δύο ξυλίνουσ, ἔχοντασ ἐφ’ ἑκατέρῳ σάρκασ ὀπτὰσ ἀριθμῷ δέκα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 82)
μετὰ δὲ τὴν ἐμβολὴν τῶν ὀβελίσκων πληροῦται θαλάσσησ ἡ δῖνα καὶ παραγίνεται ἰχθύων πλῆθοσ τοσοῦτον καὶ τοιοῦτον ὥστε ἐκπλήττεσθαι τὸ ἀόρατον τοῦ πράγματοσ, τῷ δὲ μεγέθει τοιούτων ὥστε καὶ εὐλαβηθῆναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 8 1:2)
οὐδ’ ὑπὸ θυρσομανεῖ νεβρίδων μέτα δίνᾳ, ἁρ́μασι καὶ ψαλίων τετραβάμοσι μωνυχοπώλων ἱππείαισ ἐπὶ χεύμασι βαίνων Ἰσμηνοῖο θοάζεισ, Ἀργείοισ ἐπιπνεύσασ Σπαρτῶν γένναν, ἀσπιδοφέρμονα θίασον ἐνόπλιον, ἀντίπαλον κατὰ λάινα τείχεα χαλκῷ κοσμήσασ.
(에우리피데스, Phoenissae, choral, strophe 13)
ἔκλυσε δίνα τὸν Μοίσαισ φίλον ἄνδρα, τὸν οὐ Νύμφαισιν ἀπεχθῆ.
(테오크리토스, Idylls, Θύρσισ ἢ ᾠδή102)

SEARCH

MENU NAVIGATION