헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γάρ τισ ἢ τῶν ἔξωθεν περιεστηκότων πέπεισται, σχεδὸν δ’ οἱ πλεῖστοι τῶν πολιτῶν πάρεισιν, ἢ τῶν δικαζόντων ὑμῶν, ὡσ ἐγὼ τοιοῦτόν τι διαπέπραγμαι, μὴ μόνον εἰσ ἐλεύθερον σῶμα, ἀλλὰ καὶ εἰσ τὸ τυχόν, ἀβίωτον εἶναί μοι τὸν λοιπὸν βίον νομίζω·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 53)
καὶ τούτων δικαζόντων ἡ χώρα τῆσ Ἀθηνᾶσ ἐκρίθη, Κέκροποσ μαρτυρήσαντοσ ὅτι πρώτη τὴν ἐλαίαν ἐφύτευσεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 14 1:6)
Ποσειδῶνοσ δὲ <εἰσάγοντοσ> ἐν Ἀρείῳ πάγῳ κρίνεται δικαζόντων τῶν δώδεκα θεῶν Ἄρησ καὶ ἀπολύεται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 14 2:4)
Ταῦτά τε δὴ καὶ τὰσ ἐπὶ τούτοισ τῶν δικαζόντων ἐπείξεισ οὐ φέροντεσ οἱ Ἰταλιῶται Κορνήλιον Σκιπίωνα, ὃσ Καγχηδόνα ἐπόρθησεν, ἠξίουν προστάτην σφῶν ἀδικουμένων γενέσθαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 3 2:1)
πάντα δὲ ταῦτα διώρισται τοῖσ ὀνόμασι, τοῖσ πράγμασι, τοῖσ χρόνοισ, τοῖσ ἐπιτιμίοισ, ταῖσ ἀγωγαῖσ καὶ τῷ πλήθει τῶν δικαζόντων.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 60:3)
ὥσ γ’ ἐμοὶ φαίνεται, ἀλλ’ ὁρῶν ὅτι τὰσ αἰτίασ καὶ τὰσ διαβολάσ, αἷσ ἐκ τοῦ πρότεροσ λέγειν ὁ διώκων ἰσχύει, οὐκ ἔνι τῷ φεύγοντι παρελθεῖν, εἰ μὴ τῶν δικαζόντων ἕκαστοσ ὑμῶν τὴν πρὸσ τοὺσ θεοὺσ εὐσέβειαν φυλάττων καὶ τὰ τοῦ λέγοντοσ ὑστέρου δίκαια εὐνοϊκῶσ προσδέξεται, καὶ παρασχὼν αὑτὸν ἴσον καὶ κοινὸν ἀμφοτέροισ ἀκροατὴν οὕτω τὴν διάγνωσιν ποιήσεται περὶ ἁπάντων.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 10:1)
ἀλλ’ οὕτωσ βδελυρόσ τίσ ἐστι καὶ ὑπερβάλλων ἅπαντασ ἀνθρώπουσ τῷ πονηρὸσ εἶναι, ὥστ’ ἐπιχειρεῖ πείθειν ὑμᾶσ ψηφίσασθαι μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι τὴν ἐμπορικὴν δίκην ταύτην, δικαζόντων ὑμῶν νυνὶ τὰσ ἐμπορικὰσ δίκασ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 70:1)
δέομαι δ’ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἴ τισ ἄρα τῶν τότε δικαζόντων τυγχάνει ὢν ἐν τῷ δικαστηρίῳ, τοῖσ αὐτοῖσ χρήσασθαι ἤθεσιν οἷσπερ καὶ τότε, καὶ εἰ μὲν ἡ μαρτυρία πιστὴ ὑμῖν ἔδοξεν εἶναι καὶ ἐγὼ φεύγειν τὸν ἔλεγχον τὸν ἐκ τῆσ ἀνθρώπου, νῦν ἐξελεγχομένων αὐτῶν ψευδῆ μεμαρτυρηκότων καὶ οὐ παραδιδόντων τὴν ἄνθρωπον βοηθῆσαί μοι, εἰ δ’ ἐμοὶ ὠργίσθητε ὅτι ἐνεχυράσων ἦλθον ἐπὶ τὴν οἰκίαν τὴν τοῦ Θεοφήμου, καὶ τούτοισ νῦν ὀργισθῆναι ὅτι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ἦλθον.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 101:1)
καὶ ταῦθ’, ὅπερ ἀρτίωσ εἶπον, τίσ οὐκ οἶδε καταμαρτυρηθέντ’ Ἀριστογείτονοσ, ὅτ’ ἐμπορίου ἐπιμελητὴσ λαχὼν ἀπεδοκιμάσθη ὑπὸ τῶν τότε δικαζόντων ἄρχειν ταύτην τὴν ἀρχήν;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Ἀριστογείτονος 13:1)
ὅταν ᾖ νομιμώτεροσ μὲν δικαστὴσ τῶν κατὰ κλῆρον δικαζόντων, ἐπιεικέστεροσ δὲ βασιλεὺσ τῶν ὑπευθύνων ἐν ταῖσ πόλεσιν ἀρχόντων, δικαιότεροσ δὲ στρατηγὸσ τῶν ἑπομένων στρατιωτῶν, φιλοπονώτεροσ δὲ ἐν ἅπασι τοῖσ ἔργοισ τῶνὑπ’ ἀνάγκησ πονούντων, ἔλαττον δὲ βουλόμενοσ τρυφᾶν τῶν μηδεμιᾶσ εὐπορούντων τρυφῆσ, εὐνούστεροσ δὲ τοῖσ ὑπηκόοισ τῶν φιλοτέκνων πατέρων, φοβερώτεροσ δὲ τοῖσ πολεμίοισ τῶν ἀνικήτων καὶ ἀμάχων θεῶν, πῶσ οὐκ ἂν εἴποι τισ τοῦδε τοῦ ἀνδρὸσ ἀγαθὸν εἶναι τὸν δαίμονα, οἰκ αὐτῷ μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασι;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 6:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ αἱ δίκαι παρ’ ἔτοσ ἄγονται παρ’ ὑμῖν καὶ ξυνάγεται πλῆθοσ ἀνθρώπων ἄπειρον δικαζομένων, δικαζόντων, ῥητόρων, ἡγεμόνων, ὑπηρετῶν, οἰκετῶν, μαστροπῶν, ὀρεοκόμων, καπήλων, ἑταιρῶν τε καὶ βαναύσων·
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 19:1)
μεσταὶ γοῦν αἱ πόλεισ αἰεὶ κατηγορούντων, ἀπολογουμένων, δικαζόντων, δικαζομένων, καὶ οὐδὲ ἐν ταῖσ ἱερομηνίαισ ἢ ταῖσ σπονδαῖσ ἀλλήλων ἀπέχεσθαι δύνανται.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 5:5)
ἴθι δή, καὶ τὴν τῶν δικαστῶν τῶν ὀρθῶσ δικαζόντων θεασώμεθα δύναμιν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 290:1)
κατηγορίᾳ τολμημάτων καὶ ἀποδείξεων, ῥέοντα δὲ καὶ φερόμενον οὐχ ἁπλῶσ οὐδὲ λιτῶσ, ἀλλ’ ὁμοῦ πάθεσι πολλοῖσ μᾶλλον δὲ παντοδαποῖσ, εἰσ ψυχὰσ ὁμοίωσ πολλὰσ καὶ ποικίλασ καὶ διαφόρουσ τῶν ἀκροωμένων ἢ τῶν δικαζόντων, ἃσ δεῖ τρέψαι καὶ μεταβαλεῖν ἢ νὴ Δία πραῧναι καὶ ἡμερῶσαι καὶ καταστῆσαι·
(플루타르코스, De esu carnium I, chapter, section 3 6:1)
κριθεῖσα δ’ ὕστερον ἔτεσι δέκα ἐπ’ Ἀριστοφῶντοσ, γενομένη δὲ ὡσ οὐδεμία τῶν δημοσίων περιβόητοσ διά τε τὴν δόξαν τῶν λεγόντων καὶ τὴν τῶν δικαζόντων εὐγένειαν, οἳ τοῖσ ἐλαύνουσι τὸν Δημοσθένη τότε πλεῖστον δυναμένοισ καὶ μακεδονίζουσιν οὐ προήκαντο τὴν κατ’ αὐτοῦ ψῆφον, ἀλλ’ οὕτω λαμπρῶσ ἀπέλυσαν ὥστε τὸ πέμπτον μέροσ τῶν ψήφων Αἰσχίνην μὴ μεταλαβεῖν.
(플루타르코스, Demosthenes, chapter 24 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION