헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὐχ οὗτοσ, ἀλλ’ ὁ μισθωθεὶσ δικάζεται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1641)
πρὸσ τούτοισ τοίνυν καὶ ὅτι ἐγὼ στρατευόμενοσ καὶ μετὰ Ἀμεινίου ξενολογήσασ, ἄλλοθέν τε χρήματα εὐπορήσασ καὶ ἐκ Μυτιλήνησ παρὰ τοῦ ὑμετέρου προξένου Ἀπολλωνίδου καὶ παρὰ τῶν φίλων τῆσ πόλεωσ λαβὼν τριακοσίουσ στατῆρασ Φωκαιᾶσ, ἀνήλωσα εἰσ τοὺσ στρατιώτασ, ἵνα πρᾶξίσ τισ πραχθείη καὶ ὑμῖν καὶ ἐκείνοισ συμφέρουσα, περὶ τούτων μοι δικάζεται ὡσ πατρικὸν κεκομισμένῳ χρέωσ παρὰ τῆσ πόλεωσ τῆσ Μυτιληναίων, Καμμῦ τῷ τυραννοῦντι Μυτιλήνησ ὑπηρετῶν, ὃσ καὶ ὑμῖν κοινῇ καὶ ἐμοὶ ἰδίᾳ ἐχθρόσ ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 44:1)
ἐπειδὴ δ’ εἰσ τοῦτο ἐλήλυθεν Ἀπατούριοσ ἀναιδείασ, ὥστε κἀμοὶ δικάζεται, ἐπιφέρων αἰτίαν ὡσ ἀνεδεξάμην ἐκτείσειν, εἴ τι καταγνωσθείη τοῦ Παρμένοντοσ, καί φησιν ἐγγραφῆναι εἰσ τὰσ συνθήκασ ἐμὲ ἐγγυητήν, ὥσπερ προσήκει τοιαύτην αἰτίαν ἀπολύσασθαι, πρῶτον μὲν ὑμῖν μάρτυρασ παρασχήσομαι ὡσ οὐκ ἠγγυησάμην ἐγὼ τὸν Παρμένοντα, ἀλλ’ Ἄρχιπποσ Μυρρινούσιοσ, ἔπειτα πειράσομαι καὶ ἐκ τεκμηρίων τὴν ἀπολογίαν ποιήσασθαι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 31:2)
οὐκ ἔστιν τοίνυν ὅστισ μαρτυρήσει παραγενέσθαι, ὅπου οὗτοσ ἢ πέρυσιν ἢ προπέρυσιν ἐδικάσατό μοι ἢ λόγον ὁντινοῦν ἐποιήσατο πρὸσ ἐμὲ περὶ ὧν νυνί μοι δικάζεται.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 35:2)
εἰ δὲ παρὰ τῷ Ἀριστοκλεῖ, διὰ τί, εἴπερ ἄνευ τῆσ τούτου γνώμησ ἀπολώλασιν αἱ συνθῆκαι, τῷ μὲν λαβόντι αὐτὰσ καὶ οὐ παρέχοντι οὐ δικάζεται, ἐμοὶ δ’ ἐγκαλεῖ, μάρτυρα παρεχόμενοσ κατ’ ἐμοῦ τὸν ἠφανικότα τὰσ συνθήκασ, ᾧ προσῆκεν αὐτὸν ὀργίζεσθαι, εἴπερ μὴ κοινῇ μετὰ τούτου ἐκακοτέχνει;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 53:1)
ἐπιτρέψασ δὲ τῷ τε τῆσ ἑαυτοῦ γυναικὸσ πατρὶ καὶ τῷ συγκηδεστῇ τῷ αὑτοῦ καὶ Λυσίνῳ καὶ Ἀνδρομένει, πεισάντων τούτων Φορμίωνα τουτονὶ δοῦναι δωρεὰν τὰσ τρισχιλίασ καὶ τὸ προσόν, καὶ φίλον μᾶλλον ἔχειν τοῦτον ἢ διὰ ταῦτ’ ἐχθρὸν αὐτὸν εἶναι, λαβὼν τὸ σύμπαν πεντακισχιλίασ, καὶ πάντων ἀφεὶσ τῶν ἐγκλημάτων τὸ δεύτερον εἰσ τὸ ἱερὸν τῆσ Ἀθηνᾶσ ἐλθών, πάλιν, ὡσ ὁρᾶτε, δικάζεται, πάσασ αἰτίασ συμπλάσασ καὶ ἐγκλήματ’ ἐκ παντὸσ τοῦ χρόνου τοῦ πρὸ τούτου τοῦτο γάρ ἐστιν μέγιστον ἁπάντων, ἃ οὐδεπώποτ’ ᾐτιάσατο.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 23:2)
καίτοι τόθ’, ὁπηνίκ’ ἐμίσθωσεν ἐκείνοισ, τῷδ’ ἐγκαλεῖν παραχρῆμ’ ἐχρῆν, εἴπερ ἀληθῆ ἦν ὑπὲρ ὧν τότ’ ἀφεὶσ νῦν τούτῳ δικάζεται.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 53:2)
καὶ δῆτα θαυμάζω πῶσ οὐ λογίζει πρὸσ σεαυτόν, ὅτι ἔστιν Ἀρχεστράτῳ τῷ ποτὲ τὸν σὸν πατέρα κτησαμένῳ υἱὸσ ἐνθάδε, Ἀντίμαχοσ, πράττων οὐ κατ’ ἀξίαν, ὃσ οὐ δικάζεταί σοι, οὐδὲ δεινά φησι πάσχειν, εἰ σὺ μὲν χλανίδα φορεῖσ, καὶ τὴν μὲν λέλυσαι, τὴν δ’ ἐκδέδωκασ ἑταίραν, καὶ ταῦτα γυναῖκ’ ἔχων ποιεῖσ, καὶ τρεῖσ παῖδασ ἀκολούθουσ περιάγει, καὶ ζῇσ ἀσελγῶσ ὥστε καὶ τοὺσ ἀπαντῶντασ αἰσθάνεσθαι, αὐτὸσ δ’ ἐκεῖνοσ πολλῶν ἐνδεήσ ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 65:1)
δεδωκότων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῶν νόμων παραγράψασθαι περὶ ὧν ἄν τισ ἀφεὶσ καὶ ἀπαλλάξασ δικάζηται, γεγενημένων ἀμφοτέρων μοι τούτων πρὸσ Πανταίνετον τουτονί, παρεγραψάμην, ὡσ ἠκούσατ’ ἀρτίωσ, μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι τὴν δίκην, οὐκ οἰόμενοσ δεῖν ἀφεῖσθαι τοῦ δικαίου τούτου, οὐδ’, ἐπειδὰν ἐξελέγξω πρὸσ ἅπασι τοῖσ ἄλλοισ καὶ ἀφεικότα τοῦτον ἐμαυτὸν καὶ ἀπηλλαγμένον, ἐγγενέσθαι τούτῳ μὴ φάσκειν ἀληθῆ με λέγειν, καὶ ποιεῖσθαι τεκμήριον ὡσ, εἴπερ ἐπράχθη τι τοιοῦτον, παρεγραψάμην ἂν αὐτόν, ἀλλ’ ἐπὶ ταύτησ τῆσ σκήψεωσ εἰσελθὼν ἀμφότερ’ ὑμῖν ἐπιδεῖξαι, καὶ ὡσ οὐδὲν ἠδίκηκα τοῦτον καὶ ὡσ παρὰ τὸν νόμον μοι δικάζεται.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 2:1)
λέγε δ’ αὐτὸ τὸ ἔγκλημα, ὅ μοι δικάζεται.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 31:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ καὶ περὶ ὧν ἐμοὶ δικάζεται νυνί, τὰσ αὐτὰσ οὔσασ ἀπολογίασ εὑρήσετε·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 74:2)
νῦν δέ φησι Δημοχάρει παραδοῦναι, καὶ δικάζεται τοῖσ παιδίοισ τοῖσ Δημοχάρουσ τετελευτηκότοσ τοῦ Δημοχάρουσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 42:2)
Ὥσπερ ἀληθὴσ ζυγὸσ οὔτε πρὸσ ἀληθοῦσ εὐθύνεται ζυγοῦ οὔθ’ ὑπὸ ψευδοῦσ κρίνεται, οὕτω καὶ ὁ δίκαιοσ κριτὴσ οὔθ’ ὑπὸ δικαίων εὐθύνεται οὔτε παρ’ ἀδίκοισ δικάζεται.
(에픽테토스, Works, gnomologium epicteteum e( stobaei libris 3-4) 48:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION