헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστε οὐκ ἴσον μισθώσαντα ὑπηρετεῖν καὶ νικήσαντα ἀποστεῖλαι οὐδὲ τὸ σεσωκέναι τὴν ναῦν, οὐδὲ τοὺσ ἐν τῇ νηὶ σκοπεῖν οἰέται δεῖν ὁ κυβερνήτησ, ἀλλὰ τὸ σχῆμα προσεξετάζειν τοῦ πράγματοσ, ὥσπερ ὁ δήμιοσ οὐκ ἀξιοῖ μεῖζον τοῦ δικαστοῦ φρονεῖν οὐδὲ ἴσον, ὅτι δὴ αὐτὸσ ἀποκτιννύει, εἰ δὲ μὴ, ἀλλ’ ὅτι καὶ αὐτὸσ, ἀλλ’ οἶδεν αὐτὸσ μὲν ὑπηρέτησ ὢν, τοῦτο ἀνάγκῃ ποιῶν, τὸν δὲ μετ’ ἐξουσίασ κρίνοντα τὸ δίκαιον ἐξεπίτηδεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 90:12)
"δικαστοῦ μὲν γὰρ αὕτη ἀρετὴ, ῥήτοροσ δὲ τἀληθῆ λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 109:2)
ἀνώνυμον γὰρ τὸ κοινὸν ἐπὶ δικαστοῦ καὶ ἐκκλησιαστοῦ, τί δεῖ ταῦτ’ ἄμφω καλεῖν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 13:1)
τί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ, ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον, καὶ ταῦτα γέροντοσ;
(아리스토파네스, Wasps, Agon, epirrheme2)
καίτοι οὕτω τινὲσ ἀναίσχυντοι τῶν οἰκείων τῶν τουτουί, ὥστε ἐτόλμησαν μαρτυρῆσαι ὡσ ὁ μὲν Κάλλιπποσ ὁρ́κον τῷ πατρὶ δοίη, ὁ δὲ πατὴρ οὐκ ἐθέλοι ὀμόσαι παρὰ τῷ Λυσιθείδῃ, καὶ οἰόνται ὑμᾶσ πείσειν ὡσ ὁ Λυσιθείδησ, οἰκεῖοσ μὲν ὢν τῷ Καλλίππῳ διαιτῶν δὲ τὴν δίαιταν, ἀπέσχετ’ ἂν μὴ οὐκ εὐθὺσ τοῦ πατρὸσ καταδιαιτῆσαι, αὐτοῦ γε ἑαυτῷ μὴ ’θέλοντοσ δικαστοῦ γενέσθαι τοῦ πατρόσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Κάλλιππον 19:2)
ἤδη αὐτόθεν παρασκευάζου τὴν δυνατὴν παρασκευὴν πᾶσαν καὶ λοιπὸν σκέπτου καὶ τὴν φύσιν τοῦ δικαστοῦ καὶ τὸν ἀντίδικον.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀταραξίασ. 10:2)
οὕτω μὲν ἀνεκόπην τῆσ ὁρμῆσ καὶ ἐπαυσάμην οὐκ ἐν δέοντι θρασυνόμενοσ ἐφ’ οὕτω δικαστοῦ διακειμένου.
(루키아노스, Alexander, (no name) 57:7)
τοῦτο μὲν σὸν ἂν εἰή τοῦ δικαστοῦ, καὶ πρόσταττε ὅπη καὶ θέλεισ.
(루키아노스, Dearum judicium, (no name) 9:7)
μὰ Δί’, ἀλλὰ κατήγορον ἀντὶ δικαστοῦ ἴσθι με ἕξων, ὃσ τὸ πῦρ ὑφελόμενοσ ψυχράν μοι τὴν κάμινον ἀπολέλοιπασ.
(루키아노스, Prometheus, (no name) 5:3)
δοκεῖ δέ μοι καὶ πολίτου χρηστοῦ καὶ δικαστοῦ δικαίου ἔργον εἶναι ταύτῃ τοὺσ νόμουσ διαλαμβάνειν, ὅπῃ εἰσ τὸν λοιπὸν χρόνον μέλλει συνοίσειν τῇ πόλει.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀλκιβιάδου λιποταξίου 6:1)
δικαστοῦ μὲν γὰρ αὕτη ἀρετή, ῥήτοροσ δὲ τἀληθῆ λέγειν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 9:1)
χωρὶσ δὲ τῆσ δόξησ, ὦ ἄνδρεσ, οὐδὲ δίκαιόν μοι δοκεῖ εἶναι δεῖσθαι τοῦ δικαστοῦ οὐδὲ δεόμενον ἀποφεύγειν, ἀλλὰ διδάσκειν καὶ πείθειν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 174:1)
ὢν περὶ τὸ ἀδικεῖν καὶ ἱκανὸσ πάσασ μὲν στροφὰσ στρέφεσθαι, πάσασ δὲ διεξόδουσ διεξελθὼν ἀποστραφῆναι λυγιζόμενοσ, ὥστε μὴ παρασχεῖν δίκην, καὶ ταῦτα σμικρῶν τε καὶ οὐδενὸσ ἀξίων ἕνεκα, ἀγνοῶν ὅσῳ κάλλιον καὶ ἄμεινον τὸ παρασκευάζειν τὸν βίον αὑτῷ μηδὲν δεῖσθαι νυστάζοντοσ δικαστοῦ;
(플라톤, Republic, book 3 408:1)
ἀλλ̓ εἰσ βουλὴν λαοῦ οὐ ζητηθήσονται καὶ ἐν ἐκκλησίᾳ οὐχ ὑπεραλοῦνται. ἐπὶ δίφρον δικαστοῦ οὐ καθιοῦνται καὶ διαθήκην κρίματοσ οὐ διανοηθήσονται, οὐδὲ μὴ ἐκφάνωσι δικαιοσύνην καὶ κρίμα, καὶ ἐν παραβολαῖσ οὐχ εὑρεθήσονται,
(70인역 성경, Liber Sirach 38:33)

SEARCH

MENU NAVIGATION