헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅθεν δ’ ἡγοῦμαι σαφεστάτουσ τέ μοι τοὺσ λόγουσ ἔσεσθαι καὶ γνωρίμουσ ὑμῖν καὶ δικαίουσ, ἐντεῦθεν ἄρξομαι, ἀπὸ τῶν περὶ τῆσ εἰρήνησ λόγων καὶ τῆσ αἱρέσεωσ τῆσ πρεσβείασ·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 112)
τό τε πλῆθοσ τῶν ἀποστρατευομένων, οὐ διαλυόμενον ἐσ τὰσ πατρίδασ ἔτι ὡσ πάλαι καθ’ ἕνα ἄνδρα δέει τοῦ μὴ δικαίουσ πολέμουσ ἐνίουσ πεπολεμηκέναι, κοινῇ δὲ ἐσ κληρουχίασ ἀδίκουσ ἀλλοτρίασ τε γῆσ καὶ ἀλλοτρίων οἰκιῶν ἐξιόν, ἄθρουν τότε ἐστάθμευεν ἐν τοῖσ ἱεροῖσ καὶ τεμένεσιν ὑφ’ ἑνὶ σημείῳ καὶ ὑφ’ ἑνὶ ἄρχοντι τῆσ ἀποικίασ, τὰ μὲν ὄντα σφίσιν ὡσ ἐπὶ ἔξοδον ἤδη διαπεπρακότεσ, εὐώνοι δ’ ἐσ ὅ τι μισθοῖντο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 3:10)
Τοιγάρτοι τὴν ἐκείνου διαβολὴν αὔξετε καθ’ ὑμῶν ὡσ οὐ φέροντεσ σώφρονασ καὶ δικαίουσ καὶ φιλοπόνουσ γείτονασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16:1)
φέρε δὴ πρὸσ Διὸσ, εἰ ταῦτ’ εἶπον οἱ Θηβαῖοι πρὸσ ἡμᾶσ, ἡνίκ’ ἦλθον ἐξ ἀρχῆσ, ὡσ ἐὰν ἀπώσωνται τὸν πόλεμον καὶ τὸν περιεστηκότα κίνδυνον αὐτοὺσ, ἐχθροὺσ ὑμᾶσ ποιήσονται καὶ μισήσουσιν, ἐὰν μὴ καθάπαξ αὐτοῖσ ἐπιτρέψητε ἀνελεῖν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ καὶ τὴν Ἑλλάδα ὑφ’ αὑτοῖσ ποιήσασθαι, ἔσθ’ ὅστισ ἂν πονηροτέρουσ ἀνθρώπουσ ἡγήσατ’ ἂν εἶναι καὶ μᾶλλον δικαίουσ ἀπολωλέναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 9:3)
τόθ’ ὁμοῦ καὶ ἄνδρασ καὶ δικαίουσ νομιοῦσιν ἅπαντεσ ὑμᾶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 20:12)
πότερον τὴν νομοθετικὴν οὐ πάντη καλὸν φήσετε διὰ τοὺσ τοιούτουσ νόμουσ, ἢ πάντασ τοὺσ πώποτε γραφέντασ ἢ μέλλοντασ γραφήσεσθαι νόμουσ εἶναι καλοὺσ καὶ δικαίουσ, ἐπειδὴ δεῖ πάντωσ καλὸν εἶναι τὴν νομοθετικήν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 58:10)
ὅτι νὴ Δί’ οὐ πάντασ Ἀθηναίουσ δικαίουσ ἐποιήσαμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 114:10)
νομίμουσ γὰρ καὶ δικαίουσ καὶ τάξιν σώζοντασ ἠξίωσε ποιῆσαι τὸ καθ’ αὑτόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 164:3)
κατηγόρηκε γὰρ τοῦ Μιλτιάδου καὶ Κίμωνοσ καὶ Θεμιστοκλέουσ δὴ καὶ Περικλέουσ, ὅτι τῷ δήμῳ προσέκρουσαν, καὶ μέγιστον τοῦτο σύμβολον πεποίηται τοῦ μηδὲν βελτίουσ ὑπ’ αὐτῶν Ἀθηναίουσ γεγονέναι, προσῆκον, εἴπερ γε ἦσαν αὐτοὶ δίκαιοι καὶ δικαίουσ ἐποίουν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 165:2)
ἐξῆν γὰρ, ὦ γενναῖε, καὶ τοὺσ νέουσ δικαίουσ εἶναι προτρέπειν καὶ τοῖσ πρεσβυτέροισ τὰ πρέποντ’ ἀποδοῦναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 191:6)
ἀλλ’ ὅσῳ μᾶλλον οὐδὲ τὴν ῥητορικὴν θαυμάζω τε καὶ ἀσπάζομαι, τοσούτῳ μᾶλλον τοῖσ ἀναξίωσ αὐτῆσ ταύτησ καταψευδομένοισ ἄχθομαι, καὶ ὑπὲρ αὐτῆσ τῆσ ῥητορικῆσ ἥδιστ’ ἂν ἀμυνοίμην καὶ πειρῴμην εἰσ ὅσον οἱο͂́σ τ’ εἰήν δεικνύναι πάντα μᾶλλον ἀκούειν δικαίουσ ἢ τοῦτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 199:7)
τοὺσ δ’ ἡμετέρουσ εὐεργέτασ καὶ φίλουσ, καὶ οἷσ ἀνάγκη δι’ αὐτὸ τοῦτο τὰ πλείστου φασὶν ἄξια χρῆσθαι, τούτουσ, δικαίουσ ὄντασ καὶ μείζονοσ ἧσ νῦν παρ’ ἡμῖν ἀπολαύουσι τυγχάνειν προνοίασ, ἡμᾶσ δὲ καὶ ἃ σφίσι δεδώκαμεν, ὡσ μηδενὸσ ὄντασ ἀξίουσ, ἀφελεῖν ἐθελῆσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 59:1)
δι’ ὧν γὰρ μόνοισ τοῖσ ἀφ’ Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονοσ ταύτασ παρέχεισ ἄμφω ταῦτα ψηφίζεσθαι μάλιστα δίδωσ, τοὺσ μὲν δικαίουσ τούτων ἀπολαύειν ἡγεῖσθαι διὰ τὸ γένοσ, τὰσ δ’ οὕτω πολλοῦ τινοσ ἀξίασ νομίζειν ὡσ μόνοισ τουτοισὶ ἐξ ἁπάντων ὥσπερ τι γέρασ ταύτασ διδόναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 77:7)
ἐπαινοῦμεν γὰρ οὐ μόνον τοὺσ δικαίουσ ἀλλὰ καὶ τοὺσ συνετοὺσ καὶ τοὺσ σοφούσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 34:2)
ἀπορήσειε δ’ ἄν τισ πῶσ λέγομεν ὅτι δεῖ τὰ μὲν δίκαια πράττοντασ δικαίουσ γίνεσθαι, τὰ δὲ σώφρονα σώφρονασ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 36:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION