헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ τῶν φευγόντων τὰσ δικαίασ ἀπολογίασ εἰσεληλύθατε ἀκροασόμενοι, ἀλλὰ τῶν ἐθελόντων δικαίωσ ἀπολογεῖσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 201 1:4)
οὗτόσ ἐστιν Ἀγαμέμνων, ἐμὸσ πόσισ, νεκρὸσ δέ, τῆσδε δεξιᾶσ χερὸσ ἔργον, δικαίασ τέκτονοσ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 7:8)
κλύοντεσ θεοὶ δικαίασ λιτὰσ ἁμετέρασ τελεῖθ’, ὡσ πόλισ εὐτυχῇ, δορίπονα κάκ’ ἐκτρέποντεσ <ἐσ> γᾶσ ἐπιμόλουσ·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, antistrophe 31)
ἥ τε ἄλλη βουλή, παρὰ δόξαν αὐτοῖσ ὀξείασ τῆσ ἐσβολῆσ τοῦ Καίσαροσ γενομένησ, ἐδεδοίκεσαν ἔτι ὄντεσ ἀπαράσκευοι καὶ σὺν ἐκπλήξει μετενόουν οὐ δεξάμενοι τὰσ Καίσαροσ προκλήσεισ, τότε νομίζοντεσ εἶναι δικαίασ, ὅτε σφᾶσ ὁ φόβοσ ἐσ τὸ εὔβουλον ἀπὸ τοῦ φιλονίκου μετέφερε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 5 5:2)
ἦν δὲ ἑκατέρωθεν παρακέλευσίσ τε πάντων ἐσ ἀλλήλουσ καὶ φρόνημα ἐπὶ τῷ ἔργῳ μέγα καὶ θρασύτησ ν̔πὲρ λόγον ἀναγκαῖον, τοῖσ μὲν ὑπὸ δέουσ λιμοῦ, τοῖσ δὲ ὑπὸ αἰδοῦσ δικαίασ, βιασαμένοισ τὸν στρατηγὸν ἀναβαλλόμενον ἔτι, μὴ χείροσιν ὧν ὑπέσχοντο ὀφθῆναι μηδὲ ἀσθενεστέροισ ὧν ἐθρασύνοντο, μηδὲ προπετείασ ὑπευθύνοισ μᾶλλον ἢ ἀξιεπαίνοισ εὐβουλίασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 9:2)
"Τῆσ δὲ δικαίασ τύχησ οὐχ, ὡσ ἐβούλεσθε, ἀλλ’, ὡσ ἦν ἄξιον, κρινάσησ τὸν πόλεμον, εἰ μὲν ὡσ συναγωνισταῖσ τῶν πολεμίων ἔδει χρῆσθαι, κολάσεωσ ὑμῖν ἔδει, ἐπεὶ δὲ ἑκόντεσ πιστεύομεν ὑμᾶσ κατὰ ἀνάγκην τάδε πεποιηκέναι, τῶν μὲν μειζόνων ἀφίεμεν, χρημάτων δὲ ἡμῖν δεῖ καὶ γῆσ καὶ πόλεων ἐσ τὰ νικητήρια τοῦ στρατοῦ, τέλη δέ ἐστιν ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν ὁπλιτῶν, ἃ μετὰ τῶν συντασσομένων εἰσὶ μυριάδεσ ἀνδρῶν ὑπὲρ ἑπτακαίδεκα, καὶ τούτων ἄνευθεν οἱ ἱππέεσ καὶ ἕτεροσ ὅμιλοσ ἑτέρου στρατοῦ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1 5:1)
ἅπερ οὐκ ἐπὶ Νικομήδει που, τοσάδε ὄντα, ἀλλ’ ἐφ’ ὑμῖν, ὦ Ῥωμαῖοι, Μιθριδάτησ, ἐργάζεται, δυσμεναίνων μὲν ἐξ οὗ Φρυγίαν αὐτὸν πανούργωσ πριάμενον, καὶ δεκάσαντα τῶν ὑμετέρων τινὰ στρατηγῶν, ἀποθέσθαι προσετάξατε, τῆσ οὐ δικαίασ κτήσεωσ καταγνόντεσ, χαλεπαίνων δ’ ἐπὶ Καππαδοκία, δεδομένῃ καὶ τῇδε πρὸσ ὑμῶν Ἀριοβαρζάνῃ, δεδιὼσ δ’ αὐξομένουσ ὑμᾶσ, καὶ παρασκευαζόμενοσ ἐν τῇ καθ’ ἡμᾶσ προφάσει καὶ ὑμῖν, εἰ δύναιτο, ἐπιθέσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 6:11)
ᾗ κατεπτηχὸσ ἅπαν τὸ ὑπήκοον καὶ ὑπὸ φόβου δεδουλωμένον, πολλῶν τῶν κατηκόων περιιόντων καὶ ὠτακουστούντων κατὰ πάσασ τὰσ πόλεισ εἴ τισ φθέγξαιτό τι, ἐλεύθερον δὲ οὐδὲν οὔτε φρονῆσαί τι οὔτε εἰπεῖν οἱο͂́ν τε ὂν, ἀνῃρημένησ τῆσ σώφρονοσ καὶ δικαίασ παρρησίασ, τρέμοντοσ δὲ ἑκάστου σκιὰν, ἀπήλλαξε τοῦ φόβου τούτου καὶ ἠλευθέρωσε τὰσ ἁπάντων ψυχὰσ, ἐντελῆ καὶ ὁλόκληρον ἀποδοὺσ τὴν ἐλευθερίαν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 7:3)
ὡσ τὰσ μὲν ἄλλασ χάριτασ δικαίασ μὲν, οὐ μὴν τῶν πραγμάτων ἄντικρυσ εἶναι συμβέβηκε, μόνην δὲ ταύτην γνησίαν τῆσ εὐεργεσίασ ἔξεστι προσειπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 2:3)
ἐπειδὴ γὰρ τυχόντεσ τῶν δικαίων ὧν προί̈σταντο σπουδάζειν οὐχὶ παύονται, πάρεισιν εἰσ τὸ τῶν Λακεδαιμονίων ἔγκλημα αὐτοὶ δι’ ὁδοῦ δικαίασ, καὶ μετελήλυθεν ἡ τοῦ πολέμου πρόφασισ, δι’ ἣν ἐπ’ ἐκείνουσ τότ’ ἐλθεῖν ἔδει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 4:10)
νῦν τοίνυν ὁ καιρὸσ οὗτοσ ἀφῖκται, ἄξιοσ μὲν τῆσ ὑμετέρασ, ὦ Ἀθηναῖοι, δικαίασ γνώμησ, ἄξιοσ δὲ τῆσ Θηβαίων σπουδῆσ, ἣν ἔσχον ἐλευθερῶσαι τὴν πατρίδα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 1:5)
οὕτωσ οὐκ ἄνευ δικαιοσύνησ οὐδὲ σωφροσύνησ, ὦ Πλάτων, ἐνέπλησαν τὴν πόλιν συμμάχων καὶ φόρων καὶ φλυαριῶν, ὡσ σὺ φῂσ, ἀλλ’ ἀπὸ σώφρονοσ καὶ δικαίασ καὶ θαυμαστῆσ ἀρξάμενοι τῆσ ἀρχῆσ, καὶ τοὺσ τῆσ ἐλευθερίασ ὁρ́ουσ κάλλιστα ἐφύλαξαν, μέσην αὐθαδείασ καὶ ταπεινότητοσ ἄγοντεσ τοὺσ πολίτασ, καὶ οὐ τὴν ἀνέδην, οὐδὲ ἣν οὑτωσί τισ ἂν φήσειεν ἐλευθερίαν εἰσάγοντεσ, ἀλλὰ τὴν μετὰ τοῦ δικαίου καὶ τοῦ σωφρονεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 87:8)
εἰ δ’ ἀπὸ σπουδῆσ δικαίασ λέγεται καὶ κρίσιν τῆσ ἀληθείασ ἔχει, ποτέροισ χρὴ πιστεύειν, ὅταν ταῦτ’ ἐκείνοισ ἐναντίωσ ἔχοντα φαίνηται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 109:4)
ἀλλὰ μὴν εἰ κατηγοροῦντοσ καὶ συκοφαντοῦντοσ ταύτην ἅπαντεσ ἴσμεν διαφορὰν, τὸ τὸν μὲν τὰ οὐκ ὄντα συμπλάττειν, τὸν δὲ τοῖσ οὖσι κακοῖσ ἢ φαινομένοισ ἐπιπηδᾶν, καὶ τὸν μὲν, εἰ καὶ μὴ δικαίασ, ἀλλ’ οὖν ἔσθ’ ὅτ’ ἀξιοῦμεν συγγνώμησ, τῷ μηδὲν οἴκοθεν καὶ παρ’ ἑαυτοῦ συντιθέναι, ἀλλὰ τοῖσ οὖσι κεχρῆσθαι, τῷ δὲ ἀπρόσωποσ ἡ κακία, ποτέρασ βούλει μερίδοσ θησόμεθα σέ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 4:3)
πότερα τὰσ δικαίασ;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 112:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION