헬라어 문장 내 검색 Language

ὥσπερ οὖν τοῖσ εἰσ πόλεμον ἐξιοῦσιν οὐδέν ἐστιν ὄφελοσ, ἂν γυμνοὶ προελθόντεσ ἔπειτα ἕκαστον τῶν φερομένων βελῶν ἐκκλίνειν ἐθέλωσιν οὑ̓ γὰρ ἔνι φυλάττεσθαι πάντἀ, δεῖ δὲ θώρακοσ στερεοῦ καὶ τῆσ ἄλλησ πανοπλίασ, ὥστε, κἂν ἐμπέσῃ τι, μὴ διικνεῖσθαι, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τοῖσ εἰσ τὸν βίον προελθοῦσιν οὐχ οἱο͂́ν τε ἐκκλίνειν οὐδὲ φυλάττεσθαι ὥστε ὑπὸ μηδενὸσ παίεσθαι τῶν ἐκ τῆσ τύχησ, μυρίων ἐφ̓ ἕκαστον φερομένων, ἀλλὰ διανοίασ ἰσχυρᾶσ ἐστιν ἡ χρεία, μάλιστα μὲν ἀτρώτου καὶ πρὸσ μηδὲν εἰκούσησ, εἰ δὲ μή, μή γε ῥᾳδίωσ μηδὲ ὑπὸ τοῦ τυχόντοσ τιτρωσκομένησ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ. 9:1)
τὸ δ’ ἐπὶ ταῖσ δοκοῖσ ὀρόφωμα πρῶτον μὲν εἶχεν ὑπεστρωμένον κάλαμον μετὰ πολλῆσ ἀσφάλτου, μετὰ δὲ ταῦτα πλίνθον ὀπτὴν διπλῆν ἐν γύψῳ δεδεμένην, τρίτην δ’ ἐπιβολὴν ἐδέχετο μολιβᾶσ στέγασ πρὸσ τὸ μὴ διικνεῖσθαι κατὰ βάθοσ τὴν ἐκ τοῦ χώματοσ νοτίδα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 10 5:1)
κατὰ γὰρ τὴν θερινὴν ὡρ́αν, ὅταν ἄνεμοσ ἀπόγειοσ γένηται, συμβαίνει τὰσ ἀπὸ τῶν σμυρνοφόρων δένδρων καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων ἀποπνεομένασ εὐωδίασ διικνεῖσθαι πρὸσ τὰ πλησίον μέρη τῆσ θαλάττησ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 46 4:3)
συνέβαινε γὰρ οὐ μόνον κατὰ πρόσωπον τὰ φερόμενα βέλη προσπίπτειν, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τὰ νῶτα τῶν ἀντιπροσώπων ὄντων ἐν στενῷ χώματι διικνεῖσθαι καὶ μηδένα δύνασθαι διαφυλάξασθαι τοὺσ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν κατατιτρώσκοντασ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 42 2:2)
εἰκῇ δὲ καὶ τὸν μεταξὺ ἀέρα οὕτωσ ἐνεργὸν ἐποίησεν καὶ ἔντονον, ὥστε δι’ αὐτοῦ τεινομένου πωσ διικνεῖσθαι τὴν ὁρ́ασιν;
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ τῆσ τοῦ λέγειν δυνάμεωσ. 4:2)
αὕτη μὲν γὰρ τὸ συνεχὲσ ἐκκενοῖ μόριον, ἐκεῖνο δ’ αὖ τὸ μετ’ αὐτὸ καὶ τοῦτ’ οὐ παύεται μέχρι τῆσ ἐσχάτησ ἐπιφανείασ, ὥστε διαδιδόντων τῶν ἐφεξῆσ ἀεὶ μορίων ἑτέρων ἑτέροισ τὸ πρῶτον πάθοσ ὠκύτατα διικνεῖσθαι μέχρι τῶν ἐσχάτων.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 1346)
ἐκείνουσ μὲν γὰρ τοὺσ παλαιοὺσ πρὸ ἐμοῦ σὲ χρὴ εἰδέναι, τὸν Ἡρόδοτον καὶ Κτησίαν τὸν Κνίδιον καὶ πρὸ τούτων τοὺσ ποιητὰσ καὶ τὸν Ὅμηρον αὐτόν, ἀοιδίμουσ ἄνδρασ, ἐγγράφῳ τῷ ψεύσματι κεχρημένουσ, ὡσ μὴ μόνουσ ἐξαπατᾶν τοὺσ τότε ἀκούοντασ σφῶν, ἀλλὰ καί μέχρισ ἡμῶν διικνεῖσθαι τὸ ψεῦδοσ ἐκ διαδοχῆσ ἐν καλλίστοισ ἔπεσι καὶ μέτροισ φυλαττόμενον.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 2:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION