헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν ἀνδροφόντην, τὸν πόλεωσ ταράκτορα, μέγιστον Ἄργει τῶν κακῶν διδάσκαλον, Ἐρινύοσ κλητῆρα, πρόσπολον φόνου, κακῶν τ’ Ἀδράστῳ τῶνδε βουλευτήριον.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 3 1:3)
καὶ τούτῳ γε οὐκ ἄν τισ ἐπιτιμήσειεν ὡσ ἀδίκωσ δικάσαντι, καθάπερ τῷ Κύρῳ φασὶ τὸν διδάσκαλον τῆσ δικαιοσύνησ, ἐπεὶ καὶ Κύρου τὴν δικαστικήν ἐστι σοφώτεροσ, παρ’ οὐδενὸσ αὐτὴν ἐκμαθών.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 6:3)
καὶ τοὺσ διδασκάλουσ τοὺσ πολλοὺσ εἰσ ἀμαθίαν μᾶλλον φέρειν, προείλετο μὲν διδάσκαλον ἐξ ἁπάντων ὅντινα δὴ καὶ προείλετο, οὐ γὰρ ἔμοιγε εὐπρεπέστατόν ἐστι λέγειν, τούτῳ δ’ οὕτωσ προσέκειτο ὥστε ἅπαντα πράττων ὅσα τὸν φιλομαθέστατον καὶ φιλοστοργότατον προσῆκεν οὐδεπώποτε ἔδοξεν ἑαυτῷ τῆσ ἀξίασ ἐγγὺσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 3:1)
ἀλλὰ καὶ τραφεὶσ ὑπ’ ἐκείνῳ καὶ παιδευθεὶσ καὶ ὅσων ἡ τύχη παρέσχε μετὰ ταῦτα κοινωνήσασ πάντων διὰ σπουδῆσ, τροφέα, διδάσκαλον, πατέρα, ἑταῖρον, πάντ’ εἶχον καλεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 1:5)
εἰ δέ τι καὶ μικρὸν ἐνδοῖεν περὶ δίκασ τε καὶ ἀξιώσεισ, ἢ κοινὰσ ἢ ἰδίασ τῶν ἀρχομένων, εἴ τινεσ ἄρα ἄξιοι εἰε͂ν, ὡσ ἐκεῖνον ἐκπέμπουσιν εὐθὺσ ἐρωτῶντεσ τί δεῖ ποιεῖν, καὶ μένουσιν ἔσ τ’ ἂν ἀποσημήνῃ, οὐχ ἧττον ἢ διδάσκαλον χορόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 11:3)
ἐπιδεικνυμένου γάρ μου λόγουσ τινὰσ ὡσ τὸ ὄναρ καὶ σφόδρα εὐδοκιμοῦντοσ, εἰπόντοσ τινὸσ τῶν ἀκροωμένων κατὰ εὐφημίαν ὅτι ὡσ ὁ δεῖνα, ὃν δὴ μάλιστα ἐθαύμαζε τῶν παλαιῶν, παρόντα ἐδόκουν τὸν διδάσκαλον εἰπεῖν ὑποδυσχεράναντα, οὐ προσθήσεισ τὸν καὶ τόν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 16:3)
δεῖ γὰρ τόν γε διδάσκαλον οὐκ εἰσ τὰ θέατρα βαδίζειν κἀκεῖ νουθετεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 6:4)
πρὸσ δὲ Πλάτωνα τὸν τῶν ῥητόρων πατέρα καὶ διδάσκαλον ἀναγκαῖον ἦν ὥσπερ φιλοτησίαν προλαβόντα ἀντιπληρώσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 114:1)
αὐτὸσ γάρ ἐστι Πλάτων ἡμῖν ὁ τὴν Ἀσπασίαν ὑμνῶν ὡσ διδάσκαλον θαυμαστὴν ῥητορικῆσ, καταφεύγων ἐπὶ τὸν Περικλέα καὶ δι’ ἐκείνου πιστούμενοσ καὶ διαρρήδην γε οὑτωσὶ διαφέροντα τῶν Ἑλλήνων αὐτὸν προσειρηκώσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 16:4)
ὥσπερ ἂν εἴ τισ τὸν διδάσκαλον αἰτιῷτο τοὺσ παῖδασ λάλουσ ποιεῖν, ὅτι αὐτοῖσ ἅπαντα ἐξηγεῖται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 19:6)
τὸν μὲν γὰρ ἃ ἤκουσεν εἰκὸσ λέγειν, ἢ ὅτι ἐγγυτάτω ἐκείνων, ὁ δὲ τῆσ φύσεωσ οἶμαι κέχρηται τῇ περιουσίᾳ, ὥσπερ καὶ ἄλλα μυρία δή που διεξέρχεται ἐπὶ τῷ Σωκράτουσ ὀνόματι, περὶ ὧν ὁμολογεῖται μηδὲν ἐκεῖνον πραγματεύεσθαι, δίκαια μὲν οἶμαι ποιῶν κατ’ αὐτό γε τοῦτο καὶ ἀνδρὸσ ἀρίστου, τὸ τὸν διδάσκαλον ἀξιοῦν κοσμεῖν, πλήν γε ὅτι καὶ τὸ μηδ’ ἄλλουσ τῶν οὐκ ἀξίων καταισχύνειν ἐθέλειν προσεῖναι προσήκει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 109:7)
δείκνυμεν δὲ ὅτι τεττάρων ὄντων τοῖν δυοῖν μὲν οὐδὲ προσήψατο ὁ δῆμοσ, ὧν δ’ ἔδοξαν καταψηφίζεσθαι δυοῖν, οὐδὲ τούτων ἀδικεῖν κατεψηφίσαντο, ἀλλ’ ὥσπερ παῖδεσ διδάσκαλον αὐτοῖσ ἠξίωσαν ὑποχωρῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 139:1)
τοῦτο δὲ ἑτέρων τινῶν ἀνθρωπίσκων μνησθέντεσ, πρὸσ δὲ δὴ Πλάτωνα, τὸν τῶν ῥητόρων πατέρα τε καὶ διδάσκαλον, οὕτωσ οἶμαι τὸ ἐφεξῆσ εἰρήκαμεν, καὶ τοσαῦτά γ’ ἐστὶν οὐ τὸν βίον τὸν ἐκείνου καὶ τοὺσ λόγουσ εἰσ ὅσον οἱο͂́ν τε σεμνύνοντοσ, καὶ ταυτὶ πάντα ὑπὲρ τῆσ ἀληθείασ ἀκριβολογοῦμαι καὶ διεξέρχομαι, φησὶ Δημοσθένησ, ἐπεὶ τό γε τοῦ Πινδάρου πολλοὶ ὑμνοῦσι χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ’ ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 8:10)
χρὴ γὰρ ἐπιθαυμάζειν τι τὸν διδάσκαλον.
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene10)
ὁ γὰρ δὴ Κριτόβουλοσ, μειράκιον ἀστεῖον, γέροντα καὶ διδάσκαλον αὑτοῦ τὸν Σωκράτη σκώπτει πολὺ τῶν Σιληνῶν αἰσχίονα λέγων εἶναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 13 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION