헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦ κρηπιδοποιοῦ πατρόσ σου πολλά σε σωφρονίσαντοσ καὶ διδάξαντοσ σκύτη βλέπειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 24 1:1)
Ἡράκλειτοσ δὲ ἔτι γενναιότερον αὐτὸσ ἐξευρεῖν τὴν τοῦ παντὸσ φύσιν ὁποία τυγχάνει οὖσα, μηδενὸσ διδάξαντοσ καὶ γενέσθαι παῤ αὑτοῦ σοφόσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 2:1)
ταύτασ ὁ Ἡρακλῆσ βουλόμενοσ χειρώσασθαι τὸν κύριον Διομήδην παρέβαλε, καὶ ταῖσ τοῦ παρανομεῖν διδάξαντοσ σαρξὶν ἐκπληρώσασ τὴν ἔνδειαν τῶν ζῴων εὐπειθεῖσ ἔσχεν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 15 3:3)
ἐπεὶ οὖν ἥ τε τάφροσ αὐτοῖσ ἐξείργαστο καὶ τὸ ἔρυμα τέλοσ εἶχεν αἵ τε οἰκήσεισ τὰσ ἀναγκαίουσ κατασκευὰσ ἀπειλήφεσαν, ἀπῄτει δ’ ὁ καιρὸσ καὶ περὶ κόσμου πολιτείασ ᾧ χρήσονται σκοπεῖν, ἀγορὰν ποιησάμενοσ αὐτῶν ὁ Ῥωμύλοσ ὑποθεμένου τοῦ μητροπάτοροσ καὶ διδάξαντοσ ἃ χρὴ λέγειν, τὴν μὲν πόλιν ἔφη ταῖσ τε δημοσίαισ καὶ ταῖσ ἰδίαισ κατασκευαῖσ ὡσ νεόκτιστον ἀποχρώντωσ κεκοσμῆσθαι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 3 1:1)
τοὺσ δὲ τύπουσ ἐπεφέρετο τῶν θεῶν ἡ Ῥαχήλα καταφρονεῖν μὲν τῆσ τοιαύτησ τιμῆσ τῶν θεῶν διδάξαντοσ αὐτὴν Ιἀκώβου, ἵνα δ’ εἰ καταληφθεῖεν ὑπὸ τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ διωχθέντεσ ἔχοι τούτοισ προσφυγοῦσα συγγνώμησ τυγχάνειν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 406:2)
Ὄμνυμι Ἀπόλλωνα ἰητρὸν καὶ Ἀσκληπιὸν καὶ Ὑγείαν καὶ Πανάκειαν καὶ θεοὺσ πάντασ τε καὶ πάσασ, ἵστορασ ποιεύμενοσ, ἐπιτελέα ποιήσειν κατὰ δύναμιν καὶ κρίσιν ἐμὴν ὁρ́κον τόνδε καὶ συγγραφὴν τήνδε‧ ἡγήσεσθαι μὲν τὸν διδάξαντά με τὴν τέχνην ταύτην ἴσα γενέτῃσιν ἐμοῖσ, καὶ βίου κοινώσεσθαι, καὶ χρεῶν χρηί̈ζοντι μετάδοσιν ποιήσεσθαι, καὶ γένοσ τὸ ἐξ αὐτοῦ ἀδελφοῖσ ἴσον ἐπικρινεῖν ἄρρεσι, καὶ διδάξειν τὴν τέχνην ταύτην, ἢν χρηί̈ζωσι μανθάνειν, ἄνευ μισθοῦ καὶ συγγραφῆσ, παραγγελίησ τε καὶ ἀκροήσιοσ καὶ τῆσ λοίπησ ἁπάσησ μαθήσιοσ μετάδοσιν ποιήσεσθαι υἱοῖσ τε ἐμοῖσ καὶ τοῖσ τοῦ ἐμὲ διδάξαντοσ, καὶ μαθητῇσι συγγεγραμμένοισ τε καὶ ὡρκισμένοισ νόμῳ ἰητρικῷ, ἄλλῳ δὲ οὐδενί.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ORKOS, ORKOS1)
ὁ δὲ τὰ ἔπη τὰ ἐσ Εὐρώπην ποιήσασ φησὶν Ἀμφίονα χρήσασθαι λύρᾳ πρῶτον Ἑρμοῦ διδάξαντοσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 5 13:1)
οὐκοῦν οὐδενὸσ διδάξαντοσ ἀλλ’ ἐρωτήσαντοσ ἐπιστήσεται, ἀναλαβὼν αὐτὸσ ἐξ αὑτοῦ τὴν ἐπιστήμην;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 96:2)
ὁ μέν γε δι’ ὀργάνων ἐκήλει τοὺσ ἀνθρώπουσ τῇ ἀπὸ τοῦ στόματοσ δυνάμει, καὶ ἔτι νυνὶ ὃσ ἂν τὰ ἐκείνου αὐλῇ ‐ ἃ γὰρ Ὄλυμποσ ηὔλει, Μαρσύου λέγω, τούτου διδάξαντοσ ‐ τὰ οὖν ἐκείνου ἐάντε ἀγαθὸσ αὐλητὴσ αὐλῇ ἐάντε φαύλη αὐλητρίσ, μόνα κατέχεσθαι ποιεῖ καὶ δηλοῖ τοὺσ τῶν θεῶν τε καὶ τελετῶν δεομένουσ διὰ τὸ θεῖα εἶναι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 474:1)
παιδὸσ ὀψοφαγοῦντοσ ὁ Διογένησ τῷ παιδαγωγῷ κόνδυλον ἔδωκεν, ὀρθῶσ οὐ τοῦ μὴ μαθόντοσ ἀλλὰ τοῦ μὴ διδάξαντοσ τὸ ἁμάρτημα ποιήσασ.
(플루타르코스, An virtus doceri possit, section 2 1:3)
παιδὸσ ὀψοφαγοῦντοσ, ὁ Διογένησ τῷ παιδαγωγῷ κόνδυλον ἔδωκεν, ὀρθῶσ οὐ τοῦ μὴ μαθόντοσ ἀλλὰ τοῦ μὴ διδάξαντοσ τὸ ἁμάρτημα ποιήσασ.
(플루타르코스, An virtus doceri possit, section 2 4:2)
καὶ γὰρ εἶχεν εὐπρεπῆ λόγον ἡ Παρύσατισ, ᾧ καὶ Ξέρξησ ὁ παλαιὸσ ἐχρήσατο, Δημαράτου διδάξαντοσ, ὡσ Ἀρσίκαν μὲν ἰδιώτῃ, Κῦρον δὲ βασιλεύοντι Δαρείῳ τεκεῖν.
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 2 3:1)
Πυθαγόρου δὲ τὸν Σπαρτιάτην Ὀλύμπια νενικηκότα στάδιον ἐπὶ τῆσ ἑκκαιδεκάτησ Ὀλυμπιάδοσ, ἧσ ἔτει τρίτῳ Νομᾶσ εἰσ τὴν βασιλείαν κατέστη, πλανηθέντα περὶ τὴν Ἰταλίαν συγγενέσθαι τῷ Νομᾷ καὶ συνδιακοσμῆσαι τὴν πολιτείαν, ὅθεν οὐκ ὀλίγα τοῖσ Ῥωμαϊκοῖσ ἐπιτηδεύμασι τῶν Λακωνικῶν ἀναμεμῖχθαι Πυθαγόρου διδάξαντοσ, ἄλλωσ δὲ Νομᾶσ γένοσ μὲν ἦν ἐκ Σαβίνων, Σαβῖνοι δὲ βούλονται Λακεδαιμονίων ἑαυτοὺσ ἀποίκουσ γεγονέναι.
(플루타르코스, Numa, chapter 1 3:1)
οἱ δὲ Ποντίφικεσ καὶ τὰ περὶ τὰσ ταφὰσ πάτρια τοῖσ χρῄζουσιν ἀφηγοῦνται, Νομᾶ διδάξαντοσ μηδὲν ἡγεῖσθαι μίασμα τῶν τοιούτων, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἐκεῖ θεοὺσ σέβεσθαι τοῖσ νενομισμένοισ, ὡσ τὰ κυριώτατα τῶν ἡμετέρων ὑποδεχομένουσ ἐξαιρέτωσ δὲ τὴν προσαγορευομένην Λιβίτιναν, ἐπίσκοπον τῶν περὶ τοὺσ θνήσκοντασ ὁσίων θεὸν οὖσαν, εἴτε Περσεφόνην εἴτε μᾶλλον, ὡσ οἱ λογιώτατοι Ῥωμαίων ὑπολαμβάνουσιν, Ἀφροδίτην, οὐ κακῶσ εἰσ μιᾶσ δύναμιν θεοῦ τὰ περὶ τὰσ γενέσεισ καὶ τὰσ τελευτὰσ ἀνάπτοντεσ.
(플루타르코스, Numa, chapter 12 1:1)
Ἡρακλείδησ δ’ ἐν τῇ Συναγωγῇ τῶν ἐν μουσικῇ τὴν κιθαρῳδίαν καὶ τὴν κιθαρῳδικὴν ποίησιν πρῶτόν φησιν Ἀμφίονα ἐπινοῆσαι τὸν Διὸσ καὶ Ἀντιόπησ, τοῦ πατρὸσ δηλονότι διδάξαντοσ αὐτόν.
(위 플루타르코스, De musica, section 3 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION