헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν δὲ ἐκ τῆσ διατριβῆσ ταύτησ ἐστί τισ Πιττάλακοσ, ἄνθρωποσ δημόσιοσ οἰκέτησ τῆσ πόλεωσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 541)
διατριβῆσ δὲ ἀμφὶ τὰσ θύρασ πλείονοσ γενομένησ ὁ μὲν Καῖσαρ καὶ τάδε ἐσ ὑποψίαν Ἀντωνίου τῆσ ἀλλοτριώσεωσ ἐτίθετο, εἰσκληθέντοσ δέ ποτε ἦσαν προσαγορεύσεισ τε καὶ περὶ ἀλλήλων πύσματα εἰκότα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 6:8)
Ὁ δ’ Ἀννίβασ ἐσ ἔσχατον ἀφιγμένοσ ἀποριασ, καὶ τὸ παρὸν ἐπινοῶν ὅπωσ δύναιτο διαθέσθαι, πρέσβεισ ἐσ Μασσανάσσην ἔπεμπεν, ὑπομιμνήσκων τε τῆσ ἐν Καρχηδόνι διατριβῆσ καὶ παιδεύσεωσ, καὶ παρακαλῶν ἔτι οἱ συναγαγεῖν ἐσ συνθήκασ Σκιπίωνα·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 7:1)
ἐπειδὴ τῆσ γε Ὀλυμπικῆσ πανηγύρεωσ ἀπελείφθην τύχῃ τινι ἀδυνάτωσ ἔχων κατὰ τὸ σῶμα συμμετασχεῖν ὑμῖν τῶν γιγνομένων, κινδύνου τε εἰσ ἔσχατον ἐλθὼν ἐκ τοῦ τότε μοι συμπεσόντοσ νοσήματοσ, Διόσ γε σωτῆροσ τυχὼν καὶ Ποσειδῶνοσ ἀδελφοῦ Διὸσ ἀσφαλίου, καί τινοσ οἱο͂ν λιμένοσ τῆσ τε παρούσησ ταύτησ ὑγιείασ τε καὶ σωτηρίασ λαβόμενοσ καὶ τῆσ διατριβῆσ τῆσ μεθ’ ὑμῶν, πρὸσ δὲ καὶ λόγου διαγγελθέντοσ ἐπὶ τούτῳ τοιούτου τινὸσ, ὡσ ἄρα ἐπόθουν τινὲσ τὴν ἐμὴν παρουσίαν, καὶ τούτων οἱ ἐμφανέστατοι, οὐ δι’ ἐμὲ τοσοῦτον, ὥσ γε ἐγὼ νομίζω, οὐδὲ διὰ τοὺσ λόγουσ τοὺσ ἐμοὺσ, ἀλλ’ ἐνδεικνύμενοι τό τε γενναῖον καὶ τὸ φιλότιμον τὸ περὶ ταῦτα καὶ τὴν πρὸσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ τιμήν τε καὶ εὔνοιαν ὁπόσοισ ὁ βίοσ ἐν τούτοισ, ὑφ’ ὧν καὶ πρότερον ἡσθέντασ πολλάκισ ἑαυτοὺσ μέμνηνται καὶ ἡδίουσ γενομένουσ ἐν ταῖσ κοιναῖσ τῶν Ἑλλήνων πανηγύρεσιν, ἔγνων μὴ ὀκνητέον εἶναί μοι διὰ ταῦτα παρελθεῖν εἰσ ὑμᾶσ, ἀλλ’ ἅμα ἐν τῷ αὐτῷ ἀποτιστέον διπλῆν ἔκτισιν δυοῖν ἀδελφοῖν, τὴν μὲν προτέραν τε καὶ πρεσβυτέραν καὶ τρόπον τινὰ εἰωθυῖαν, τὴν δὲ νῦν ἄρξεσθαι μέλλουσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 1:1)
εἶναι γὰρ οὐδὲ εὐαγὲσ ἴσωσ ἐμὲ πανταχοῦ τοῦ θείου μεμνημένον, καὶ σχεδὸν τῆσ πλείστησ μοι διατριβῆσ τῶν λόγων περὶ ταῦτα οὔσησ, παρεορακέναι δοκεῖν τὸν ἀπὸ τῶν λόγων ἔρανον πρὸσ μόνον θεῶν τοῦτον, καὶ μηδένα εἶναι λόγον ἐπώνυμον ἐμὸν μήτε τοῦ θεοῦ μήτε αὐτοῦ τοῦ τόπου τούτου ἐν ᾧ νῦν ἐσμὲν, ἀλλ’ ὠλιγωρῆσθαι πρᾶγμα τηλικοῦτον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 2:1)
ἣ μέχρι μὲν τούτων τῶν χρόνων οἱο͂ν πόλεωσ παράδειγμα κάλλουσ εἱστήκει, χειρουμένη μὲν εὐθὺσ ἐξ ὄψεωσ τούσ τε ἀπὸ γῆσ καὶ τοὺσ ἐκ θαλάττησ καταίροντασ, παρελθοῦσι δὲ εἴσω τὰ κάλλιστα ἀποφαίνουσα καὶ παρασκευάζουσα ὧν οὔτ’ ὀφθαλμῶν κόρον ἦν λαβεῖν οὔτε χρόνου διατριβῆσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 5:6)
ἐγένοντο γὰρ μῆνεσ τέτταρεσ μάλιστα τῆσ διατριβῆσ ταύτησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 15:15)
τοῦτο μὲν Εὐάρεστοσ Κρὴσ, τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ διατριβόντων ἐλθὼν ἀπὸ Αἰγύπτου καθ’ ἱστορίαν τῶν περὶ τὸν θεὸν, γνώριμοσ καὶ συνήθησ ἐμοὶ γεγονὼσ ἐπὶ τῆσ ἐν Αἰγύπτῳ διατριβῆσ, ἔφη προστάξαι τὸν θεὸν αὑτῷ προτρέπειν ἐμὲ πρὸσ τοὺσ λόγουσ, ὡσ παντὸσ μᾶλλον ἐμοὶ προσήκοντοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 6:7)
ἐν ὅσῳ δὲ ἐκ τοῦ ἱεροῦ κατῄειν εἰσ τὴν πόλιν, διατριβῆσ ἐγγιγνομένησ καὶ καλουμένου πάλιν αὖ τοῦ ὀνόματοσ ἔφασαν τὸν Σεβῆρον μάλα δεξιῶσ εἰπεῖν ὅτι ἀφιξοίμην τε καὶ οὐδὲν δέοι κατεπείγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 22:16)
τοῦτο τὸ χωρίον πριαμένων ἐμοὶ τῶν ἐμῶν ἐπὶ τῆσ διατριβῆσ τῆσ ἐν Αἰγύπτῳ ἐσφετερίζοντο Μυσῶν τινεσ, πολλὰ καὶ παντοῖα τὸ μὲν πρῶτον λέγοντεσ, ἔπειτα καὶ πράττοντεσ ἤδη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 25:20)
καὶ τὰ μὲν τῆσ προτέρασ εἰσ Κύζικον ἐξόδου καὶ διατριβῆσ οὕτωσ ἔσχεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 4:10)
μᾶλλον δὲ καὶ πρὶν εἰσελθεῖν εἰσ τὴν πόλιν ἦσαν οἱ κατὰ τὴν φήμην ἀπαντῶντεσ, καὶ τῶν τε νέων οἱ γνωριμώτατοι σφᾶσ αὐτοὺσ ἐδίδοσαν καὶ τύποσ τισ ἤδη τεταγμένοσ διατριβῆσ ἦν, καὶ διὰ πάντων ἡ κλῆσισ ἠκριβοῦτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 7:7)
καὶ μὴν τά γε τῆσ διατριβῆσ τῆσ ἐν τῇ πόλει σχεδὸν ὥσπερ προείρητο οὕτωσ ἐχώρησεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 10:4)
χρονιζομένησ δὲ τῆσ διατριβῆσ καὶ χαίροντόσ μου καὶ τῷ χωρίῳ καὶ τοῖσ παροῦσι πᾶσιν, ἄλλα τε δὴ ὀνείρατα γίγνεται ἀνιστάντα καὶ διαρρήδην ἐγένετο ὡσ τὸ ἀνωτέρω τοῦ Ἑλλησπόντου οὐκ ἐπιτήδειον πρὸσ διατριβήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 11:1)
καίτοι πῶσ οὐκ ἀλογία πολλὴ τοὺσ μὲν ἃ τῆσ τοῦ σώματοσ τύχησ ἔχεται μελετῶντασ ἢ τιμῶντασ οὕτω σφόδρα καὶ νῦν καὶ πρότερον τὸ τοῦ λόγου καλὸν καὶ δίκαιον τετιμηκέναι, τοὺσ δ’ ἐπὶ τῶν λόγων ἀνέχοντασ καὶ χωρὶσ τῆσ ἐν τούτοισ διατριβῆσ οὐδ’ ἂν ζῆν δεξαμένουσ οὕτωσ ἀργῶσ, μᾶλλον δ’ ἀδίκωσ ἔχειν, ὥσθ’ ἑνὶ πιστῷ χρῆσθαι περὶ ἁπάντων, ἄν τισ φθάσῃ γενόμενοσ, καὶ τὰ ὀνόματα ἀντὶ τῆσ ἀληθείασ θαυμάζειν αἱρεῖσθαι, ὥσπερ νομίσαι δέον, οὐχ εὑρεῖν τὸ βέλτιον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION