헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

κἂν ταύτην ἔχοντεσ τὴν διάνοιαν ἀκούητε τῶν μελλόντων ῥηθήσεσθαι λόγων, εὖ οἶδ’ καὶ δίκαια καὶ εὐόρκα καὶ συμφέροντα ὑμῖν αὐτοῖσ ψηφιεῖσθε καὶ πάσῃ τῇ πόλει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 83)
γένεσθε δή μοι μικρὸν χρόνον τὴν διάνοιαν μὴ ἐν τῷ δικαστηρίῳ, ἀλλ’ ἐν τῷ θεάτρῳ, καὶ νομίσαθ’ ὁρᾶν προϊόντα τὸν κήρυκα καὶ τὴν ἐκ τοῦ ψηφίσματοσ ἀνάρρησιν μέλλουσαν γίγνεσθαι, καὶ λογίσασθε πότερ’ οἰέσθε τοὺσ οἰκείουσ τῶν τελευτησάντων πλείω δάκρυα ἀφήσειν ἐπὶ ταῖσ τραγῳδίαισ καὶ τοῖσ ἡρωικοῖσ πάθεσι τοῖσ μετὰ ταῦτ’ ἐπεισιοῦσιν, ἢ ἐπὶ τῇ τῆσ πόλεωσ ἀγνωμοσύνῃ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1531)
καλὸν γὰρ τὴν μὲν διάνοιαν προαιρεῖσθαι τὰ βέλτιστα, τὴν δὲ παιδείαν τὴν τοῦ ῥήτοροσ καὶ τὸν λόγον πείθειν τοὺσ ἀκούοντασ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1703)
ἰδέσθω δ’ εἰσ ὕβριν βρότειον, οἱά νεάζει πυθμὴν δι’ ἁ‐ μὸν γάμον τεθαλὼσ δυσπαραβούλοισι φρεσίν, καὶ διάνοιαν μαινόλιν κέντρον ἔχων ἄφυκτον, ἄταν δ’ ἀπάτᾳ μεταγνούσ.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, antistrophe 51)
νομίζω δὲ καὶ τὸν θέντα τὸν νόμον ταύτην τὴν διάνοιαν ἔχειν·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 54:1)
ᾧ δὴ καὶ μάλιστα αὐτοῦ τὴν διάνοιαν προπεσεῖν τινεσ ἐν τῷ φόβῳ νομίζοντεσ ἡγοῦντο οὐδ’ ἂν Πομπήιον κρατήσαντα μεθεῖναι τὴν μοναρχίαν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 7:9)
γλῶσσα μὲν στρωφᾶται ἐν τῷ στόματι ποικίλωσ · ὑποτείνεται δέ κοτε καὶ τὴν διάνοιαν ἡ νοῦσοσ, ὡσ τὰ πάντα μωραίνειν· ἀτὰρ καὶ τοῖσδε αἰτίη ξὺν ὑγρότητι ψύξισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.31)
τῶν δὲ ἡδονῶν αἱ μὲν γίνονται ἀπὸ γεύσεωσ, αἱ δὲ ἀπὸ ὄψεωσ, αἱ δὲ ἀπὸ ἀκοῆσ, αἱ δὲ κατὰ διάνοιαν, ἃσ μείζονασ καὶ καθαρωτέρασ εἶναι συμβέβηκε.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 10:17)
σύνθεσίσ ἐστιν ἡ μὲν συνεχὴσ ἡ διὰ πλειόνων ἑξῆσ εἰρομένη, ὡσ τὸ νόσημα γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐμπέπτωκεν εἰσ τὴν Ἑλλάδα χαλεπόν, ἡ δὲ λελυμένη, τότε μὲν κεχυμένη, ὥσπερ τὸ ἔστω, γινέσθω ταῦτα, οὐδὲν ἀντιλέγω, ἡ δὲ κατὰ περίοδον, ἥτισ ἐστὶν σύνταξισ κώλων καὶ κομμάτων εἰσ διάνοιαν ἀπηρτισμένη φράσισ, ὥσπερ τὸ καὶ σπουδαῖα νομίζων, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ ἀναγκαῖα τῇ πόλει πειράσομαι περὶ αὐτῶν εἰπεῖν ἃ νομίζω συμφέρειν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 2:1)
δοκεῖ δέ μοι καὶ Ἡρακλῆσ ὕστερον παράδειγμα τοῦ βίου τήνδε τὴν πόλιν ποιησάμενοσ τὴν διάνοιαν ἐκείνην ὑπὲρ ἁπάντων ἀνθρώπων λαβεῖν, ἣ μετὰ τῶν θεῶν αὐτὸν καταστήσασα ἔχει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 15:2)
τοῦτο δὲ ποιοῦσιν ὁτὲ μὲν δι’ ἄγνοιαν, ὁτὲ δὲ δι’ ἀλαζονείαν, ὑφ’ ὧν ἁλίσκεσθαι συμβαίνει καὶ τοὺσ ἐμπείρουσ καὶ δυναμένουσ πράττειν ὑπὸ τούτων τῶν μήτ’ ἐχόντων μήτε δυναμένων διάνοιαν ἀρχιτεκτονικὴν ἢ πρακτικήν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 72:2)
τριῶν δὴ τούτων ἕν τι δόξειεν <ἂν> εἶναι, ἤτοι κατ’ ὄρεξιν ἢ κατὰ προαίρεσιν ἢ κατὰ διάνοιαν, τὸ μὲν ἑκούσιον κατὰ τούτων τι, τὸ δ’ ἀκούσιον παρὰ τούτων τι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 108:3)
εἰ δὲ ἀνάγκη μὲν ἦν τριῶν τούτων ἕν τι εἶναι τὸ ἑκούσιον, ἢ κατ’ ὄρεξιν ἢ κατὰ προαίρεσιν ἢ κατὰ διάνοιαν, τούτων δὲ τὰ δύο μὴ ἐστί, λείπεται ἐν τῷ διανοούμενόν πωσ πράττειν εἶναι τὸ ἑκούσιον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 129:1)
ἐπεὶ δὲ τοῦτ’ ἔχει τέλοσ, καὶ οὔτε τῇ ὀρέξει οὔτε τῇ προαιρέσει τὸ ἑκούσιον ὡρ́ισται, λοιπὸν δὴ ὁρίσασθαι τὸ κατὰ τὴν διάνοιαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 156:1)
ἔστι δ’ οὐ περὶ πάντα ἡ ὁμόνοια ἡ φιλική, ἀλλὰ περὶ τὰ πρακτὰ τοῖσ ὁμονοοῦσι, καὶ ὅσα εἰσ τὸ συζῆν συντείνει, οὔτε μόνον κατὰ διάνοιαν ἢ κατὰ ὄρεξιν ἔστι γὰρ τἀναντία τὸ κινοῦν ἐπιθυμεῖν, ὥσπερ ἐν τῷ ἀκρατεῖ διαφωνεῖ τοῦτο, οὐ δεῖ κατὰ τὴν προαίρεσιν ὁμονοεῖν καὶ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 148:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION