헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδέποτε τῶν χειρόνωνἐθῶν οὐθὲν εὑρήσετε ἱστάμενον οὐδὲ διαμένον, ἑώσ ἂν παντάπασι κωλυθῇ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 185:1)
φύσει δὲ διαφόρῳ πρὸσ εὐμέλειαν κεχορηγημένον ἐξευρεῖν τὸ βουκολικὸν ποίημα καὶ μέλοσ, ὃ μέχρι τοῦ νῦν κατὰ τὴν Σικελίαν τυγχάνει διαμένον ἐν ἀποδοχῇ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 84 3:3)
τὸ δὲ λοιπὸν ἄθροισμα διαμένον καὶ ὅλον καὶ κατὰ μέροσ οὐκ ἔχει τὴν αἴ‐ σθησιν ἐκείνου ἀπηλλαγμένου, ὅσον ποτέ ἐστι τὸ συντεῖνον τῶν ἀτόμων πλῆθοσ εἰσ τὴν τῆσ ψυχῆσ φύσιν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 65:3)
ὁ Πλάτων φησὶν αἰσθητὸν μὲν εἶναι τὸ μηδέποτε ἐν τῷ ποιῷ μηδὲ ποσῷ διαμένον ἀλλ’ ἀεὶ ῥέον καὶ μεταβάλλον, ὡσ ἐξ ὧν ἄν τισ ἀνέλῃ τὸν ἀριθμόν, τούτων οὔτε ἴσων οὔτε τινῶν οὔτε ποσῶν οὔτε ποιῶν ὄντων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 8:7)
ἐπειδὴ δὲ Εὔφορβοσ ἀποθάνοι, μεταβῆναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ εἰσ Ἑρμότιμον, ὃσ καὶ αὐτὸσ πίστιν θέλων δοῦναι εἶτ’ ἀνῆλθεν εἰσ Βραγχίδασ καὶ εἰσελθὼν εἰσ τὸ τοῦ Ἀπόλλωνοσ ἱερὸν ἐπέδειξεν ἣν Μενέλαοσ ἀνέθηκεν ἀσπίδα, ἑ̓́φη γὰρ αὐτόν, ὅτ’ ἀπέπλει ἐκ Τροίασ, ἀναθεῖναι τῷ Ἀπόλλωνι τὴν ἀσπίδα,̓ διασεσηπυῖαν ἤδη, μόνον δὲ διαμένον τὸ ἐλεφάντινον πρόσωπον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 5:1)
ὁ δὲ τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺσ ἐπιρράξασ αὐτοῖσ τὴν ἵππον περιφόβοισ οὖσι καὶ τεταραγμένοισ καὶ μέχρι τινὸσ διώξασ, ὡσ ἔμαθεν ἐσκεδασμένουσ ἀπ’ ἀλλήλων καὶ οὔτε λογισμὸν ἔτι τοῦ συστῆναι ληψομένουσ οὔτε δύναμιν ἔχοντασ, ἀφεὶσ τοὺσ φεύγοντασ ἐπὶ τὸ συνεστηκὸσ ἔτι καὶ διαμένον τῶν πολεμίων ἐχώρει μέροσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 25 3:1)
οἱ δ’ ὕπατοι περιεώρων τὰ γινόμενα μέχρι πολλοῦ, δι’ ἀνανδρίαν μὲν ἢ μαλακίαν οὐδεμίαν ‐ ἀμφότεροι γὰρ εὔψυχοί τε καὶ φιλοπόλεμοι ἦσαν ‐ τὸ δὲ τῶν στρατιωτῶν ἐθελόκακόν τε καὶ ἀπρόθυμον, διαμένον ἐν τοῖσ δημοτικοῖσ, ἐξ οὗ περὶ τῆσ κληρουχίασ διεστασίασαν, ὑφορώμενοι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 7 5:1)
τὸ γὰρ ἔθοσ τὸ συνεισπορευόμενον ἅμα τούτῳ καὶ διαμένον ἐν τῇ πόλει καὶ μέχρι παντὸσ ὀλέθριον ἔσται καὶ δεινόν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 52 8:1)
Ἀντώνιοσ δὲ λαβὼν αἰχμάλωτον τὸν Ἀντίγονον δέσμιον ἔγνω μέχρι θριάμβου φυλάττειν, ἐπεὶ δ’ ἤκουσεν νεωτερίζειν τὸ ἔθνοσ κἀκ τοῦ πρὸσ Ἡρώδην μίσουσ εὔνουν Ἀντιγόνῳ διαμένον, ἔγνω τοῦτον ἐν Ἀντιοχείᾳ πελεκίσαι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 11:1)
καὶ τὸ ἔχθοσ τὸ Ἀπόλλωνι διαμένον ἐσ τοὺσ αὐλητὰσ ἔτι ἀπὸ Μαρσύου καὶ τῆσ ἁμίλλησ τοῦ Σιληνοῦ παυθῆναι διὰ τοῦτον δοκεῖ τὸν Σακάδαν.
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 22 13:1)
καὶ τὸ μὲν ἀεὶ ῥεῖ καὶ φέρεται, μήτ’ αὐξόμενον μήτε μειούμενον μήθ’ ὅλωσ οἱο͂́ν ἐστι διαμένον, τὸ δὲ διαμένει καὶ αὐξάνεται καὶ μειοῦται, καὶ πάντα πάσχει τἀναντία θατέρῳ, συμπεφυκὸσ καὶ συνηρμοσμένον καὶ συγκεχυμένον καὶ τῆσ διαφορᾶσ τῇ αἰσθήσει μηδαμοῦ παρέχον ἅψασθαι.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 44 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION